28774 hoardboard zegt het voort: myDimuseum4ALLUS!

Q&A
Het
verbaast de ouwe Mòr nog steeds
hoe góed mensen wel niet zijn in verzamelen,
oppotten, hamsteren & zó dus ook 't weggooien,
verspillen & verachten? Aan de ene kant kun je het zo gek niet bedenken
of er is wel 'n verzamelaar voor, en aan de andere kant gaat de wereld ten onder
aan vervuiling door zwerfplastic & wat al niet! Ik was als klein kind al verzot op mooie plaatjes
& boeken, tijdschriften & strips, stenen & 'ouwe dingen' in 't algemeen: nu moet ik oppassen met de hoeveelheid 'oud papier'
& curiosa, want anders ga ik net zo figuur worden als die extreme gevallen die bedolven raken onder hun eigen
'verzameling' van 'hebbedingetjes' .......
Kortom, ik kom onderhand 'ruimte te kort'?!
Met woorden, begrippen & 'onderlinge verbanden' is 't al net zo dol koddig gesteld:
't liefst wil ik ze rubriceren, ordenen & gebruiken als scheppingsverhaalmateriaal van alles wat mensen ooit verzonnen
& blijven uitvinden op al die diverse terreinen des levens!? Vreemd hoe we allen ooit in de verste verten afstammen van 'één & dezelfde' Voorouder & elkaar om 't minste geringste de hersens inslaan om de onbenulligste zaken & uitingen? Ieder mens als gevolg van vaders & moeders, samenleven & afscheid nemen, opgroeien, 'opvoeding', toeval & wat daar zo dan ook bij van pas komt door dagen & weken/maanden, jaren/eeuwen heen: ik blijf me verbazen over de tuin, het huis & hun omgeving dichtbij & vèràf! Bomen, planten, bloemen, kamers met meubels & die o zo verleidelijke hoeveelheid boeken, bladen & foto's, tekeningen, curiosa & hun 'eindeloosheid'. Wat ook niet echt lukt is onder de 90 kilo uitkomen, kleren & papier 'netjes opruimen' & er 'opuittrekken' zoals vroeger.
Was ik als kind weg van het 'op pad gaan',
nú ben ik haast niet meer 't huis uit te branden.
'In binnenkamers' & buitenshuis blijft alles veranderen, maar Mòr leest & schrijft nu eenmaal heel veel liever dan wat dan ook? Als basisschoolkind wou ik al 'de wereld intrekken' èn op 'n zelfgemaakt Vlot de rivieren, zeeën & oceanen verkennen: verre onbewoonde eilanden, vreemde volkeren & fantastische dieren, planten & stenen verzamelen. Maar nu 't 'einde begint te naderen' doe ik haast bijna niets anders meer dan de 'lege plekjes' blijven invullen met wat ik ooit tegenkwam maar niet echt "goed snapte"?
Waar komt 't vandaan & waar moet dat héén?
Tuinonderhoud, papierwinkels ordenen &
opruimen, weggooien
& bewaren?!

Er komt geen einde aan voorlopig:
ik wil blijven lezen al worden m'n ogen danig 'zwakker'! Iets is altijd nogwel weer ergens voor te her-gebruiken, maar de tuin 'groeit dag in dag uit dóór', ik wil nog zoveel lezen & op- of herschrijven: geestelijke spijsvertering
is eindeloos!!
26 jul 2017 - bewerkt op 30 jul 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende