Thuis
Ik ben niet gauw voor Nederlandse nummer maar dit is toch altijd eentje die me raakt:
Thuis
Toen ik niks meer had, dan een natte jas
En ijskoude handen, en hart vol verlangen.
Toen alles in mij gebroken was
En tranen die liepen me over de wangen.
Pas toen ben ik schoorvoetend, naar jou toe gegaan.
Midden in de nacht, met soppende sokken.
De deur heb je slaperig opengedaan
En je hebt me zachtjes de trap op getrokken.
En nu lig ik bij jou in bed
De regen slaat tegen de ruiten
En buiten zijn alle lichten uit gegaan
De hemel is koud en de aarde is donker
Maar hier lig ik, tegen je aan.
Ik ga nooit meer bij jou vandaan.
Je hebt me gekust en me onverstoord
In je hele grote warme armen genomen.
M’n drukke gedoe rustig aangehoord
Net zolang totdat de slaap is gekomen
’t is winter op de velden en de wegen,
De regen slaat tegen de ruiten en
Buiten waait de noorderwind.
De hemel is koud en de aarde is donker,
Maar hier lig ik, dicht tegen je aan.
Ik ga nooit meer bij jou vandaan.
Ik droom van rozengeur en maneschijn,
En het regent in stromen.
Hier wil ik voor altijd zijn.
Ik geloof dat ik eindelijk thuis ben gekomen,
Want hier lig ik, tegen je aan.
Ik ga nooit meer bij jou, nooit meer bij jou, ik ga nooit meer bij jou vandaan.
Brigitte Kaandorp
Xx
Mari
Thuis
Toen ik niks meer had, dan een natte jas
En ijskoude handen, en hart vol verlangen.
Toen alles in mij gebroken was
En tranen die liepen me over de wangen.
Pas toen ben ik schoorvoetend, naar jou toe gegaan.
Midden in de nacht, met soppende sokken.
De deur heb je slaperig opengedaan
En je hebt me zachtjes de trap op getrokken.
En nu lig ik bij jou in bed
De regen slaat tegen de ruiten
En buiten zijn alle lichten uit gegaan
De hemel is koud en de aarde is donker
Maar hier lig ik, tegen je aan.
Ik ga nooit meer bij jou vandaan.
Je hebt me gekust en me onverstoord
In je hele grote warme armen genomen.
M’n drukke gedoe rustig aangehoord
Net zolang totdat de slaap is gekomen
’t is winter op de velden en de wegen,
De regen slaat tegen de ruiten en
Buiten waait de noorderwind.
De hemel is koud en de aarde is donker,
Maar hier lig ik, dicht tegen je aan.
Ik ga nooit meer bij jou vandaan.
Ik droom van rozengeur en maneschijn,
En het regent in stromen.
Hier wil ik voor altijd zijn.
Ik geloof dat ik eindelijk thuis ben gekomen,
Want hier lig ik, tegen je aan.
Ik ga nooit meer bij jou, nooit meer bij jou, ik ga nooit meer bij jou vandaan.
Brigitte Kaandorp
Xx
Mari
20 okt 2018
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 jan 2024 Januari
- O 29 sep 2023 Vrijdag
- O 13 sep 2023 Woensdag
- O 03 jul 2023 Hoi ( 1 )
- O 30 dec 2018 Kerst en al die zooi.. :)
- O 17 dec 2018 # Lief ( 2 )
- O 24 nov 2018 Elven vs Elfen ( 3 )
- O 23 nov 2018 De Elfenboom ( 9 )
- O 20 nov 2018 Hoe is het?
- O 08 nov 2018 Dankbaar ( 4 )
- O 24 okt 2018 Pfff ( 2 )
- O 23 okt 2018 Don't know
- O 20 okt 2018 Thuis ( 2 )
- O 18 okt 2018 Stem kwijt.. ( 4 )
- O 16 okt 2018 Oordelen ( 7 )