trtc en trots

Vandaag een soort afsluitend gesprek gehad bij traumacentrum
Ik heb besloten om helemaal te stoppen bij het trtc. Omdat groepstherapie
bij mij niet gaat opschieten.

Krijg wel nog een afsluitend gesprek met mijn psychotherapeut , waarin ik de brief ga doornemen wat naar de huisarts gaat. Opzich geeft het mij een hoop rust dat het nu bijna is afgesloten en de hoofbehandeling weer bij het Fact ligt. Maar ook wel een soort angst. Want mijn schaamte voor mijn delen is sterk aanwezig.
Als ik nog een extra therapeute wil, wil ik mijn oude terug. Want ik heb geen behoefte meer aan nieuwe mensen.
Mijn hulpverleners teller staat immers al op 23. Maar als ik haar terug wil moet ik een hulpvraag bedenken.
Ik heb dit besproken met mijn oude LBer en zij zei dat het een goede hulpvraag is dat ik leer praten over wat er de afgelopen tijd mij allemaal is overkomen. En misschien is dat wel iets waar ik aan de slag mee wil gaan.

Verder heb ik met haar gehad over stoppen bij trtc. En over starten met school. Het viel haar gelijk op dat mijn stem al veel vrolijker klonk dan de laatste keer dat ze mij sprak. Daar was zij heel blij mee. Dat ik weer energie heb om mijn leven weer op te pakken. En ze is ZO een enorm trots op mij. Dat ik het allemaal zelf heb gedaan door de leiding over mijn eigen leven te nemen. En daar mag ik best trots op zijn.

Ik vertelde haar dat ik wel bang ben dat het ineens weer slecht gaat. Zij zei dat dat ook een goede hulpvraag kan zijn.

Op dit moment ben ik ook echt trots op mezelf met hoever ik al gekomen ben met overeind blijven
in een niet makkelijk leventje

XX
13 apr 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van KleintjeXx
KleintjeXx, vrouw, 27 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende