Angst en schaamte

Lieve lezers,

Afgelopen vrijdag tijdens therapie was er een hele hoop gaande in mijn hoofd.
Na de afspraak ook weer lekker vaag en hoofdpijn.
Ik had tijdens de afspraak aangeven dat ik geen nieuw hoofdstuk mee naar huis wilde en dat ik eigenlijk het liefste met alles gewoon stop.
Ik weet dat mij dat niks oplevert maar er is zoveel angst/schaamte continue aanwezig in mijn hoofd en in mijn zijn in alles wat ik doe en denk.
Ik ben niet zo van het contact buiten onze afspraken om maar ik vond het vrijdagavond/zaterdag wel even nodig om haar te appen. Dus dat ik heb gedaan en maar gestuurd anders verwijderde ik het toch weer. Dit schreef ik:

Hey, ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik wil typen, maar ik ga wel mijn best doen. Als ik terugdenk aan het gesprek van vandaag, is het weer lekker wazig zoals bijna altijd. Het heeft mij ook enorm wat energie gekost en flink wat hoofdpijn opgeleverd. Ik zal gezegd hebben dat ik niet wil doorgaan met de training. Er is gewoon continue angst en schaamte. Het helpt denk ik wel als jij ook het hoofdstuk heb gelezen en mij er vragen over kunt stellen. Het speelt ook wel mee dat ik mij gewoon erg negatief voel de laatste tijd en dat alles gewoon al snel te veel is. Maar ook dat de tekst misschien te dichtbij kwam.. Ik wil helemaal niet stoppen met die training maar vind het wel echt moeilijk en beangstigend om er mee bezig te moeten zijn... ik heIk weet dat het niet goed is om mij te veel te focussen op het negatieve gevoel. Maar het lukt mij niet zo goed om het om te buigen. Dan kan ik wel zeggen het gaat wel. Maar de meeste tijd voel ik mij gewoon enorm slecht en ervaar ik continue angst/schaamte waar ik echt doodmoe van word. Bang dat ik overal faal omdat ik dingen zeg of juist niet zeg. Lekker logisch hè. Inmiddels doe ik over dit bericht al 2 dagen omdat ik het steeds verander , dingen weer weghaal omdat ik twijfel als ik dat wel kan delen. Maar ik ga hem nu maar gewoon sturen..

Ik zag vanmiddag dat ze gereageerd had, maar ik durfde het niet te lezen. Tot net. En eigenlijk schrijf ze gewoon iets terug wat wel oké is. Ze erkent mijn gevoel en gaf aan dat we komende vrijdag gewoon weer verder gaan met de training.

ik zie je bericht nu. Wat dapper van je om dit te sturen. En wat naar voor je dat je hier zo mee worstelt en dat je je zo negatief voelt. Het is een grote stap om over je angst en schaamte te schrijven, dank dat je dit deelt. Er spreekt motivatie uit je bericht. We zien elkaar vrijdag weer en zullen gewoon doorgaan met de training. Ik zal zorgen dat ik het hoofdstuk heb gelezen. Voel je altijd vrij om me te appen!





Zaterdag wel een fijne middag gehad. Ik had met mijn oudste vriendin afgesproken om eerst koffie te drinken en om daarna mijn verslag voor school eens over te lezen. Ik vind het altijd erg prettig om bij haar in de buurt te zijn. Dan voel ik die angst en schaamte minder. Zij kent mij al een aantal jaartjes en dat is echt heel fijn. Met haar durf ik ook gewoon te praten.

Vandaag was mijn zus er weer, we hebben lekker gewandeld en de film van Anne + gekeken.
Ik denk nog steeds dat ik meer op vrouwen/meiden van dan mannen, maar ik zie mij niet met een vrouw oud worden. Naja ik ben voorlopig nog helemaal niet toe aan een relatie met man of vrouw dus ik maak mij er nog even niet druk om.

Verder ben ik eigenlijk pas net thuis van een weekend weer bij mijn pa.
En ik zeg je eerlijk ik ben echt doodmoe.
Maar ik moet hier maar gewoon even doorheen in de hoop dat het snel wat beter gaat.

Fijne avond
Dikke knuffel
Kleintje