Verwrongen Wereld #7

Ik liep naar het tweede huis en de deur stond wederom op een kiertje. Binnen zat een dronken man. Hij was met een monocle de krant aan het lezen. Op de achtergrond speelde een rustig muziekje en om hem heen stonden brandende theelichtjes. De sfeer nodigde mij uit om tegenover hem te gaan zitten. De muziek gaf de boodschap dat ik me moest voorbereiden op het gesprek. Er stond een fles zoete witte wijn op tafel en een wijnglas voor mij. De man bleef zijn ogen richten op de krant. Hij wreef zo nu en dan aan zijn baard, soms heel zenuwachtig en soms heel kalm. Opeens dimde het geluid van de muziek en een weerbericht kwam ervoor in de plaats. Maar de man tegenover mij stond paniekerig op en zette de radio uit. De laatste woorden die ik nog kon meepikken, waren: ‘’morgen wordt het vrij zonnig met een temperatuur tussen de achtendertig en tweeënv...’’.
Dit was het enigste wat ik kon verstaan. De man ging terug op zijn stoel zitten, keek mij aan en zei: ‘’op deze warme dagen gaat hij op zoek naar jou. Wees voorbereid jongen. Hij zal je laten boeten voor wat je aangericht hebt. Je zult voor eeuwig in deze wereld blijven rondslenteren. Je zult hier nooit meer uitkomen. Maar ik kan je helpen, als je dat wil. Sla het laatste huis in deze straat over. Daar zit iemand op je te wachten, maar jij zit niet op haar te wachten...’’
Het zou blijkbaar iets gevaarlijks zijn, maar het maakte mij alleen maar nieuwsgieriger. Hij voegde eraan toe: ‘’Je kunt de resterende 4 huizen in deze straat bezoeken, daardoor kom je erachter waarom het laatste huis niet bezocht mag worden. Als je het laatste huis wel wilt bezoeken, dan moet je volgende 4 huizen overslaan. Als je alle 5 huizen bezoekt, zul je nooit meer uit deze malaise kunnen ontsnappen.’’
Ik durfde niks terug te zeggen omdat ik diep van binnen de boodschap wel begrepen had. Ik stond op en verliet het huis. Ik wierp een blik op het laatste huis. Niks leek verdacht. Ik moest nu wel een keuze maken. Óf de volgende huizen, óf alleen het laatste huis. Maar de laatste woorden van de man die ik zojuist sprak waren reden genoeg voor mijn keuze die ik enigszins onbewust gemaakt had.

25 jan 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Nunebbel
Nunebbel, man, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende