Verwrongen Wereld #6

''Ik wist dat ik op dat moment niet meer terug kon gaan. Ik schreef het verhaal omdat elk stuk een andere fase in mijn leven weerspiegelde. Fase na fase begon het steeds meer tot me door te dringen dat terugkijken geen optie meer was. Ik ging ergens naartoe, de onbekende wilde dat ik daarnaartoe ging. Ik volgde de stemmen in mijn hoofd. Die stemmen lieten mijn vingers dansen over het toetsenbord, waarna het verhaal ontstond. Elk woord was een deel van de trap die me zou leiden naar het hiernamaals, daar waar de onbekende zou wachten op mijn aankomst. Ik weet dat dit allemaal geschift klinkt, maar de pen hersenspoelt mij op dat moment en dan schrijf ik dingen die steeds meerdere betekenissen hebben. Of de boodschap helder genoeg is voor de lezers, laat ik over aan hun verbeelding. Ik wil niet een of andere vertolker zijn. Ik schrijf namens de onbekende. Iemand die nooit gehoord, gezien of opgemerkt zal worden. Maar het is wel aanwezig, iemand die ‘het lot’ in zijn handen heeft. Iemand wiens nageslacht ‘karma’ heet.''
18 jan 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Nunebbel
Nunebbel, man, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende