Vermijdingsgedrag

Altijd al heb ik enorm gekampt met faalangst, maar nooit geweten dat het zo erg kon zijn.. Ruim anderhalf jaar geleden ging mijn stage niet zoals gepland, het lukte me echt totaal niet om de theorie in praktijk te brengen. Anderen lukte het wel, dus het zou wel aan mij liggen, tenminste dat dacht ik. Aangezien te bang was om te tonen dat ik het niet aankon, ging ik het vermijden. Het resultaat hiervan is dat ik gestopt ben met mijn opleiding.

Ik vond mijn opleiding eigenlijk ook helemaal niet leuk en wilde toch al wat anders erna gaan doen. Zo'n erge ramp vond ik het dan op dat moment ook niet om te stoppen. Mijn sociale omgeving keek hier echter niet hetzelfde naar en confronteerde me de hele tijd met mijn keuze. Om dit allemaal te ontvluchten ben ik maar een half jaar full-time gaan werken om de tijd door te komen.

In het september begon ik aan mijn nieuwe opleiding. Ik ging van hbo naar universiteit en van thuis naar een stad zo'n 200km verderop. Daarnaast leek het me een leuk idee om lid te worden bij een studentenvereniging, iets wat ik voorheen nooit gedaan zou hebben. Ook besloot ik uit het niets zo'n 5x per week te gaan sporten in een teamsport (iets met als je je leven toch in een klap verandert, kan dit er ook nog wel bij). Het resultaat was een heel druk leven met erg weinig vrije tijd.

Dit allemaal hield ik ongeveer zo'n 5 maanden vol, maar toen werd het me weer allemaal te veel. Ik haalde lage cijfers voor mn opleiding, raakte erg gespannen, werd erg ziek en kreeg daarbij ook nog een heftige blessure (deze blessure was ook deels een gevolg van stress). Op dat moment stortte mijn wereld weer opnieuw in en had ik het gevoel dat ik weer op hetzelfde punt was dan een jaar ervoor. Ondanks dat ik totaal geen motivatie had, wilde ik dit keer niet weer falen. Ik besloot door te gaan (in hoeverre dat nog zin had).

Momenteel ben ik aan het leren voor mijn hertentamen, aangezien ik mij propedeuse nét niet in één keer gehaald heb (lees: 0.1 meer op één tentamen en ik had mijn propedeuse zonder herkansingen). Ik heb mezelf in laten zien dat juist het stoppen zorgt voor falen. Wanneer ik weer in mijn oude gedrag was teruggevallen had ik nu wéér thuis gezeten bij mijn ouders, wéér niks bereikt en nóg een jaar van mijn leven weggegooid. Met door te gaan kan ik voor 99% zeker zeggen dat ik volgende week mijn propedeuse op zak heb (en deze binnen een jaar behaald heb!)

xx