Vader met kanker

Niet mijn vader, maar die van een vriend. Ik moet zeggen dat ik sowieso al niet veel met 'm spreek, maar sinds ik het weet voelt het nogal ongemakkelijk om met hem te praten. Een paar mensen weten ervan, waaronder ik, en de jongen in kwestie vertelde me dat hij het niet prettig vond dat vrienden (die het weten) hem nu anders benaderen en minder met 'm durven te praten dan daarvoor. Hij wil gewoon dat mensen normaal met hem omgaan, ongeacht de ziekte van zijn vader.

Sinds ik het nieuws te horen heb gekregen moet ik toegeven dat ik zelf ook niet al te spraakzaam ben geweest de laatste tijd. Sinds die dag had ik zelf niet meer met 'm gesproken, maar ik vond toch dat ik mijn best moest doen om nog eens te babbelen. Anders denkt hij misschien dat ik net als de anderen afzijdig wil blijven en niet meer met hem durf te spreken of zo. Om eerlijk te zijn, ik durf het eigenlijk ook niet.

Ik besloot hem een smsje te sturen deze middag. Gewoon even vragen hoe het met zijn vakantie gaat. Zijn antwoord was: "Een echte vakantie kun je het niet noemen." Hmmm. Wat moet ik daar nou op zeggen?
Ik weet helemaal niet hoe ik hiermee moet omgaan. Ik wil er eigenlijk helemaal niet over praten maar als ik het probeer te ontwijken dan gaat hij denken dat het me allemaal niets kan schelen of ik er de ernst niet van in zie.

Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Moet ik er vaak over praten of wil hij dat net niet? Ik weet het allemaal niet meer. Wat zeg je tegen een zoon van een zieke vader met uitgezaaide kanker. "Ach, het komt wel weer goed"? Nee, het komt niet goed.

14 jul 2014 - meld ongepast verhaal

Earene, vrouw, 29 jaar

suusje dinsdag 15 juli 2014 07:04
Precies zeggen wat je hier schrijft tegen hem. Dat je er graag voor hem wilt zijn en dat je geschrokken bent van het nieuws en er stil van bent/ niet goed weet wat je moet zeggen.
Gewoon ik woensdag 16 juli 2014 22:42
^ Dat. Eerlijk zijn.

Mijn neefje stierf op zijn 15e aan kanker, is nu inmiddels jaren geleden maar mijn nicht (zijn zus) heeft vaker gezegd dat ze het het ergste vond, nadat het gebeurd was, dat mensen het onderwerp uit de weg gingen omdat ze er niet over durfden te praten.

Ik zei ooit tegen haar dat mensen misschien wel bang waren om iets verkeerds te zeggen of vragen. Zij zei dat het bijna niet verkeerd kon zijn, en dat het haar juist heel erg steunt dat mensen (wij) over hem blijven praten -positief en ook wel de mindere dingen- en hem blijven herinneren.
Gewoon ik woensdag 16 juli 2014 22:43
Is natuurlijk een andere situatie, maar om maar aan te geven dat je zelden iets verkeerds zegt zolang het jouw gevoelens weerspiegelt en dus 'recht uit je hart' komt.

O 10 okt 2014 Gedroomd/gehoopt
O 14 aug 2014 6/01/10
O 06 aug 2014 6 degrees of separation ( 1 )
O 06 aug 2014 Nachtmerries of mooie dromen
O 20 jul 2014 Nachtmerrie uitgekomen ( 3 )
O 19 jul 2014 even wat anders
O 17 jul 2014 Vriendin neergestort? ( 4 )
O 16 jul 2014 Lover in de boekhandel
O 14 jul 2014 Vader met kanker ( 3 )
O 14 jul 2014 Het Wk-einde
O 08 jul 2014 Het gaat weer goed
O 08 jul 2014 Alles op openbaar ( 3 )
O 19 jun 2014 moeilijk nieuwe vrienden maken ( 1 )
O 13 mei 2014 De groeten
O 30 apr 2014 Zoenen en wiet = slechte combo

vorige volgende