tsoddersfobn9/53b 't Voortbestaan v/d familie door

'T KRIJGEN
VAN MANNELIJKE NAKOMELINGEN
WAS OOK AL IN HET OUDE ISRAEL
VAN GROOT BELANG GEWEEST, OMDAT ZÍJ MEESTAL
DÉ GARANTIE WAREN VOOR EEN VERZORGDE OUDE DAG VAN HUN OUDERS!

DIE VOORTGANG V/H GESLACHT WAS VOORAL OOK VAN GEWICHT VOOR DE STAM VAN YEHOEDAH,
VANWAARUIT OOIT ERGENS IN DE TOEKOMST DÉ MOSJIACH GEBOREN ZOU GAAN WORDEN VLG. DE TRADITIE?

ALS ZG. ZOON VAN DAWIEDEWIEDEWEED,
DÉ GRÓTE KLEINE KONING UIT ISRAËLS OERGESCHIEDENISSEN I/H LAND
VAN OOIT! DOOR VOORAL OOK ZÓNEN OP DE WERELD TE ZETTEN LEVERDE MEN EVENEENS
EEN VRUCHTBARE BIJDRAGE AAN HET VOORTGAAN VAN AL DIE OEROUDE
VERWACHTINGEN VAN WELEER?!

IN PRECIES DÀT LÌCHT IS DUS DE GEBOORTE
VAN OVED DUBBEL EN DWARS EEN WAAR FEEST, WANT BOAZ STÀMT IN RECHTE LIJN ÀF
VAN YEHOEDAH EN NAOMI'S KLEINZOON ÌS DAARMEE WÉÉR EEN NIEUW SCHAKELTJE
IN DIE OUDE VERWACHTING VAN
DÉ MASJIACH/GEZALFDE!

Maar Ruth is niet ÀLLÉÉN
een Verhaal van menselijke beslissingen & lotgevallen 'in de hand van g d':
't illustreert als 't ware aan de hand van zo'n praktijkvoorbeeld als dit allerlei régels úit dé Wèt,
hèt Verbond met Mosjeh's G d & Váder; één van die regels gebiedt om zòrg te dragen voor de zwakkeren,
armeren, ouderen, zieken & hulpbehoevenden om welke reden dan ook: de verplìchting òm bij het binnenhalen
van de oogst de rànden van 't vèld níet hélemáál àf te maaien!? Wàt dáár aan graan of gèrst bleef staan wàs voor armen,
net als de korenaren die er bij 't bìnden v/d schoven bleven liggen vlg. LEV 19:9! Óók 't zwagerhuwelijk (zie o.a. ONAN
e.d.!) hóórt BÍJ déze wetgeving, die vooral weduwen & Wézen op 't óóg hàd; in DEUT 25:5-10 is beschreven, hoe
broers de plicht hadden òm hun eigen schoonzusters tot vrouw te nemen & (liefst véél gezònde!) kinderen te
blijven verwekken op de naam vàn hun gestorven broers & als 'r desondanks toch geen broeders waren, dàn
ging de verantwoordelijkheid óver op de mannelijke familieleden, te beginnen bij de tweede graad van
verwantschap èn zó VÈRDER! De meest aangewezen óóm of nééf uit Elimelechs familie heeft al
belangstelling voor een mooi stuk grond, dat híj kan overnemen, maar níet voor 'n 'vreemde'
moabitische vrouw die hij op de koop toe móet némen: híj geeft als hoofdreden, dat nòg
een vrouw erbij hèm financieel ruïneren zou, maar hoogstwaarschijnlijk klinkt hier ook
al de àngst dóór vóór een huwelijk met zo'n 'heiden' & de straf van Gòd dáárvoor!

Dé teneur van dìt Verhaal ìs dan ook dúidelijk, dàt G d MÈNSEN níet beoordeelt
of veroordeelt via & náár WÍE ze zíjn, maar vooral altijd weer
naar 'wat ze dóen' (èn LÁTEN?)!

Díe menselijke
('zoogdierlijke' zòrgzaamheid vóór degenen
die er zichzelf niet kùnnen rèdden staat
daarbij hoog in 't Váándel! Ook
de psalmen & gezangen staan
er vòl mee van
begin tot &
met eind

...