Strekenwijf
Vandaag liep ik langs een groepje leerlingen. Ik geef geen les aan hen, maar ze zitten wel in het laatste jaar denk ik. Geen pubers meer. Jonge mannen. Net op het moment dat ik voorbij liep zei één van hen, luid genoeg, "strekenwijf!"... Het was echt duidelijk tegen mij, ik weet niet precies wie het zei, en ook niet waarom, maar oh dat deed even pijn! Ik heb vluchtig omgekeken, zag hoe een heel aantal jongens verveeld en geschrokken naar de grond staarden, alsof ze ongerust waren voor mijn reactie. Maar ik heb verder niet gereageerd. Elke commentaar of repliek van mijn kant zou stom zijn. Bovendien had ik echt geen idee wie het geroepen had. Ik voelde me rot toen ik verder liep. Probeerde niets te laten merken, maar mijn hart bonsde. Ik werk echt heel graag in mijn school. Veruit de meeste leerlingen zijn zo'n schatjes.... Grappig, onverwacht, moedig (er zijn er zoveel met echt een hele hoop ellende in hun privé-leven, waar wij als leraren soms maar een glimp van opvangen) en als iemand zoiets roept dan komt dat best aan. Bij mij toch. Ik heb het aan één collega verteld. Het moest me even van het hart. We zaten samen op de trein naar huis, ik kan goed met hem opschieten Hij geeft ook Frans, werkt al wat langer bij ons op school en hij heeft me als "groentje" zien aankomen. Hoewel hij amper 4 jaar ouder is dan ik, kan hij me goed op mijn plaats zetten. Soms heb ik dat echt nodig. 
Mijn collega relativeerde het voorvalletje, door te zeggen dat leerlingen die van mij les krijgen zoiets nooit zouden roepen. Dat is waar. Ik kan echt niet klagen over een gebrek aan respect. Dus ik klaag hier niet hoor. 
Ik had me gewoon voorgenomen om op My Diary zo volledig mogelijk over mijn werk te schrijven. Dan moet eerlijkheidshalve dit er ook bij.
Slaapwel. Dodo!
Mijn collega relativeerde het voorvalletje, door te zeggen dat leerlingen die van mij les krijgen zoiets nooit zouden roepen. Dat is waar. Ik kan echt niet klagen over een gebrek aan respect. Dus ik klaag hier niet hoor. Ik had me gewoon voorgenomen om op My Diary zo volledig mogelijk over mijn werk te schrijven. Dan moet eerlijkheidshalve dit er ook bij. Slaapwel. Dodo!
14 sep 2006
- meld ongepast verhaal
-
blue angel
donderdag 14 september 2006 23:58
meschien komt het hard aan omdat je van je werk houd en omdat je om de leerlingen geeft.
maar leraren blijven leraren he
in sommige mensen hun ogen doen ze nooit wat goed
gelukkig zijn er ook leerlingen die het wel waarderen en die het doen blijven je altijd herineren dat doe ik nu zelf nog steeds wants als ik het thuis moeilijk had was mijn juffrouw degene waarbij ik uitstorte ze was zo warmhartig dus herriner dat maar .
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 04 jan 2007 21 december 2006 ( 1 )
- O 15 nov 2006 Commentaar van mijn leerlingen ( 3 )
- O 04 nov 2006 Corazón espinado (Santana) ( 1 )
- O 15 okt 2006 hmm... ( 4 )
- O 13 okt 2006 een gewone schooldag ( 1 )
- O 11 okt 2006 schoolreis-dagboekje ( 3 )
- O 14 sep 2006 Strekenwijf ( 1 )
- O 04 sep 2006 Radio leraarskamer ( 1 )
- O 05 mei 2006 Sportdag met mijn leerlingen
- O 22 mrt 2006 Examen de français ( 1 )
- O 21 mrt 2006 ra ra ra , wie mailde mij?
- O 14 mrt 2006 Mijn dagboek vanuit de leraarskamer (hihi)
- O 08 mrt 2006 Over auto's (en borsten. )
- O 01 mrt 2006 Engels ontbijt
- O 23 feb 2006 EHBO in Londen (hihi)