Radio leraarskamer

Leraarskamer, tien over negen.

Alles is nog hetzelfde. Naast mij aan de andere computer zit de leraar Engels in het krijtstreeppak. (Inclusief paars overhemd!) Twee tafels verder is de collega van aardrijkskunde in de weer, ik zie haar wapperen met een atlas. Er zijn deze zomer 3 baby's van collega's geboren, de directeur is nog steeds intimiderend, vandaag staan er chocolaatjes van een jarige collega op de tafel, en er liggen massa's pennen en schriften klaar voor de leerlingen. Hier zit ik weer, ik kan het nauwelijks geloven. De zomer is aan een hoog tempo voorbij geraasd. Ik voel me uitgerust, maar heb onmiskenbaar last van stress... . Telkens dat eerste uur voor een nieuwe groep vind ik best eng!! Ik probeer het te onderdrukken, probeer mezelf te zijn, probeer de leerlingen zichzelf te laten zijn maar oohh ik ben zenuwachtig! De leerlingen zijn ook niet ontspannen, en ze zitten me zo afwachtend aan te kijken. Niemand durft grapjes maken, iedereen houdt elkaar in de gaten, hier en daar wordt er voorzichtig gezucht of geblazen wanneer we het programma overlopen. Veruit de meeste leerlingen zitten echt zwaar tegen hun zin in de klas, en dat voel je overduidelijk aan de sfeer. Vijandig. Ik vind echt dat het een gewapende stilte is! Bovendien is het ook zo dat een eerste indruk belangrijk is. Iedereen gaat toch een beetje af op die eerste "klik", op hoe iemand overkomt, ook al ken je hem of haar niet. En dat is akelig als je erover nadenkt, want een eerste indruk kan je nooit meer overdoen! Brrrr. Zodadelijk gaat de zoemer en dan vertrek ik naar 6 metaal. Ik heb een leuke kennismaking voorzien, met een Frans liedje dat we beluisteren, en dan is de aftrap gegeven!

Later meer.
04 sep 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van lelie
lelie, vrouw, 52 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende