Seksdroom. (16+)

We waren in de stad, ik kende de stad niet. Onbekend, groot, koud. Vol met sneeuw die de straat er sprookjesachtig uit liet zien. De straatlantaarns gaven een oranje licht, wat een schemering over onze voeten wierp.
De stad om ons heen bewoog met een zeker gemak, wat ik nooit had kunnen leren. Iedereen bewoog, lachte, praatte, zonder er moeite voor te doen. Zonder te waarderen dat ze het konden en deden. Ik kon dat niet.

Het gesprek wat jullie voerden ging over een persoon die ik niet kende. Ik kende de hele groep nog geen eens die om me heen zwermde. Een paar bekende gezichtjes keken me af en toe aan en lachte. Een onbekend persoon porde me met zijn elleboog en begon een gesprek.
'We gaan zo bij ons chillen. Je gaat wel mee he?'
'Ja, sure.'
'Mooi zo'
Een paar witte tanden verschenen kort in zijn lach toen hij weer voor me uitliep. Zijn donkere ogen twinkelden, groen, tegen het bruine aan. Net niet mooi genoeg. Jammer, want hij was zo knap.

Ik hoorde iemand mijn naam roepen, terwijl ik nog steeds in gedachten verzonken was. Ik keek half naar de sterrenhemel, want het was helder en ik kon Cassiopeia maar niet vinden. Toen ik mijn naam hoorde, draaide ik me om en ik zag dat jij me riep.

Je kwam met een ietwat versnelde pas op me afgelopen, sloeg je arm om me heen en gaf me een kusje. Mijn lippen tintelden nog even na. Zucht.
'Vind je het tot nu toe al leuk?'
'Of course.'
'Gelukkig maar. De dude waar we nu naar toe gaan, heet Mark trouwens.'
'Haha, oké, fijn dat ik dat ook weet.' Ik wierp een blik opzij, je lachte en je ogen lachten ook. Bah, wat was je toch leuk. Stomme vlinders.

'Kijk.' Ik wees naar de sterren hemel; ik had Cassiopeia gevonden. 'Dat sterrenbeeld daar, die steelpan, is Ursa Major. De grote beer. En daarboven ligt Ursa Minor. De kleine beer. Daar tussendoor loopt de staart van ons draakje, Draco. En het einde van het steeltje van Ursa Minor is natuurlijk de Poolster, die altijd boven de Noordpool staat, dus altijd het noorden aangeeft. En daar, helemaal daar rechtsboven, zie je Cassiopeia.'
'Wauw. Interessant.' De overdreven sarcasme in je stem, liet me lachen en weerhield me ervan je Boötes en Orion nog te laten zien.
'Nou sorry hoor, ik zal nog 's wat vertellen.' Reageerde ik met een lach in mijn stem.
'Can't wait, babe.'

Ik lachte en sloeg mijn ogen nog een keer op naar de sterren. Je kuste me op mijn wang, liet me los en liep een stukje voor me uit, naar nog een onbekende en de Mark waar we naar op weg waren. Niels liep ineens naast mij en ik lachte toen hij me aankeek. Hij keek weg voor hij praatte. Deed me denken aan een scène uit een film, waarvan ik de naam niet wist.
'Je bloost.' Ja, zeg dat vooral, want dan gaat het over.
'Ja, het is en blijft Patrick he.'
'Ja, dat zegt genoeg, haha.'
Ja. Dat zei inderdaad genoeg. Ik hoefde geen uitleg te geven. Jij was reden genoeg.

'Whoehoe. Hier woon ik.' Mark opende de deur en we gingen met z'n alle naar binnen. Al snel waren de stoelen vol, zat ik op de bank, naast jou en met Paul aan de andere kant. Ah, the memories. Nee, Lilly, niet aan denken.

Ik liet mijn hoofd tegen je schouder vallen en je sloeg je arm om me heen. Ik legde mijn benen over de benen van Paul heen en nestelde me zo in een mooi plekje. Ik had het meeste ruimte van iedereen, nice.
'Nou, jij hebt het goed bekeken!'
Niels lachte naar me van de andere kant van de kamer. Ik antwoordde dat dat altijd zo is en ook zo hoort natuurlijk.

Met die uitspraak lachte Paul zogenaamd verontwaardigd en gooide hij mijn benen van zijn schoot. Ik lachte en trok een pruillipje, waardoor jij ook weer moest lachen.
Je pakte mijn gezicht in je hand en kuste zacht mijn lippen.
'Weet je? Ik sta op het punt me over te geven wat betreft onze eerste weddenschap.'
'Uhmz.. Vergeef me, maar ..'
'Sukkel. Waarom vergeet je die dingen!?' Ik lachte je zachtjes uit en keek je toen eventjes in je ogen aan. Ging ik dit nou echt doen? Ja dus.

Ik kuste je zachtjes, heel teder, opende mijn lippen voorzichtig en liet het puntje van mijn tong over jouw lippen gaan. Ook jij opende je lippen en onze tongen dansten een liefdesdans. Niet te geloven dat ik mijn weddenschap verloor. Ook al wist ik niet meer wat jij nu had gewonnen, niet te geloven dat ik het opgaf.

Ergens verstoorde Pauls stem dat mooie momentje. Ik was vergeten dat er nog meer mensen aanwezig waren en zijn stem bracht me terug in de echte wereld.
'Wil iemand toevallig van plek ruilen? Ik heb geen zin in dat geplak van Patrick en Lilly.'
Godverdomme. Ik had mijn hand in je hals liggen en liet mijn hoofd tegen je schouder hangen toen ik dat hoorde. Ik lachte het weg en ging weer met mijn gezicht naar de rest toe zitten. Paul keek me even aan met een ietwat verwarde blik. Waarschijnlijk dacht ie dat ik me in zou houden met hem in de buurt.
Terecht, wellicht.

Ik sloot even mijn ogen, wou niet nadenken. Pakte een pilsje aan van wie het ook was die het me aanreikte. Mijn haar was zacht, ik voelde het over mijn gezicht kriebelen. Ik nam een paar slokken van het gouden slootwater wat ik zojuist had gekregen en keek je even aan. Je lachte en drukte je lippen eventjes tegen de mijne. Ik proefde de smaak van sigaretten en zag dat je een sigaret in je hand had. Had geen eens in de gaten gehad dat je die aan had gestoken.

'Wil je van me af of wat?' Vroeg ik met een semi-serieuze stem, lachte even stilletjes en probeerde toen een serieus gezicht te behouden.
'Hoezo?' Je vroeg het met een schijnheilig stemmetje en je gebruikte je ogen om me tegen te werken. Stomme vlinders.
'Je stinkt. En je smaakt naar sigaret. Stomme.' Ik draaide mijn gezicht van je weg, demonstratief en deels zodat jij niet zag dat ik lachte.
'Stiekem vind je dat niet zo erg, toch?' Je ademde dat zinnetje in een fluister uit, dicht bij mijn oor, ik voelde je adem in mijn hals, kreeg kippenvel en sloot mijn ogen.
'Hmm. Nee, stiekem niet.'
Voorzichtig zette je je lippen in mijn hals.

Het beest in me was alweer warm aan het lopen. De neiging je te bespringen, kwam in me op, maar ik hield me in. Met moeite, wellicht, maar ik kon me hier niet laten gaan.

Ik draaide mijn gezicht even naar jou toe, niet om iets uit te halen, gewoon om naar je te kunnen kijken. Maar dat was nogal snel opgemerkt door jou. Ik wist dat er in mijn hoofd een knop om was gegooid, vanaf het moment dat ik het beest in me herkende en analyseerde. Je zag het in mijn ogen, pestte me nog extra met een geweldige zoen die mijn stoppen liet doorslaan.

'Don't dare me.' De woorden ontsnapten met een zucht en ik sloeg mijn ogen naar je op met de strijdlust duidelijk zichtbaar.
'And what if I will?' 1-0. Shoot. Ik wist dat ik dit niet ging winnen. Dan maar bluffen.
'Take your shirt off.' Het kwam er beter uit dan ik dacht. Overtuigender dan het zelfs in mijn hoofd klonk. Je lachte en keek me even verslagen aan. 1-1
'Weet je dat heel zeker?'
'Nah, ik blufte.'
'Nee, slimpie. Nou kan je niet meer terug he. Kom.'
Je drukte je sigaret uit in de asbak op tafel, gooide de laatste paar slokken van je pilsje achterover en ik dronk ook mijn pilsje op. Je pakte mijn hand vast, liet me opstaan en je liet mij voor je uit de kamer uit lopen. Met een knipoog naar Mark, liep je me achterna.

We bereikten een prachtige keuken, gloednieuw zo te zien en met een aanrecht op de perfecte hoogte. Ik zette mijn handpalmen op het aanrecht, met mijn rug ertegenaan en ging op het randje zitten. Je stond voor me, met je hoofd een beetje schuin, alsof je iets overwoog te doen, maar er toch vanaf zag.
Je kuste me eerst heel zachtjes, pakte mijn handen vast en legden ze in je hals. Je zoende me, ik verloor de controle over mijn ademhaling en hartslag al snel en liet jou de situatie leiden.

Ik sloeg mijn benen om jouw lichaam, deed niet de moeite me in te houden, deed niet de moeite net te doen alsof ik me nog in kon houden. Ik voelde je kusjes in mijn hals, je vingers over mijn schouders, die vervolgens mijn kaaklijn streelden. Ik liet, nu al, een zacht geluidje los, van wat je ook maar met me deed.

Mijn vingers reikten naar de zoom van je shirt, ik haalde je shirt over je hoofd en plaatste kusjes overal waar ik bij kon. Er flashte een gedachten door mijn hoofd. *De keuken is nou niet echt de perfecte plaats hiervoor waarschijnlijk.* Een ander stemmetje in mijn hoofd schreeuwde; *Oh jawel! Lang leve de keukentafel!*

Je merkte aan me dat ik nadacht. Ik reageerde minder snel.
'Wat is er nou weer?' Ik hoorde je lachen, net voor je een laatste kusje in mijn hals plaatste.
'Ja godver.' Ik zuchtte, lachte ook en vervolgde: 'Ik heb hier geen bed staan. Ik ken dit huis geen eens. Maar om nou de keuken te gaan gebruiken. Mja dat is ook weer zoiets.'
'Klopt.. Je hebt gelijk. Tutje. Had nou niks gezegd!'
Je kuste me even zacht, lachte nog even zacht en toen liep je aan.

Ik was niet van plan je achterna te lopen, je zou vast wel terug komen. Je shirt lag nog hier. Ik kon de stemmen uit de woonkamer horen, had dat van te voren eigenlijk helemaal niet in de gaten gehad, maar nu hoorde ik de stemmen.
Ik stond nog op adem te komen toen ik jou hoorde zeggen dat je een vraagje had aan Mark. Ik hoorde de vraag niet en was eigenlijk best nieuwsgierig hoe je dit ging uitleggen. En waar je nou überhaupt naar ging vragen.

Er klonk gelach vanuit de kamer en je kwam terug de keuken ingelopen, liep regelrecht op me af en zoende me zonder enige vorm van jouw controle te tonen. Je handen omvatten mijn gezicht en je smaakte zoet. Ik weet niet wat je daar uit de woonkamer had gegeten, maar je smaakte zoet en ik vond het heerlijk.

Je nam me mee door een deur, waarachter een trap stond. Je liep die trap op en ik volgde je ietwat verbaasd. Ik wist niet waar ik je naartoe volgde, maar ik volgde zonder iets te vragen. Bij een van de vier deuren boven, stopte je. Je opende de deur waarachter iemands slaapkamer lag. Het leek een jongenskamer, maar ik was niet zeker. Nogal neutraal ingericht.

'Marks kamer. He doesn't mind. Goeie kerel. Help me herinneren dat ik hem nog moet bedanken.' Je knipoogde en sloot de deur achter me. Ik stond in de buurt van een muur waar een poster hing van een onbekend bandje (er stonden tourdata op, dus ik gok dat het een bandje was). Je liep op me af, legde je handen op mijn heupen en duwde me zachtjes tegen de muur aan met een vastberaden zoen, vol overgave.

Ik liet mijn adem ontsnappen toen je een kus in mijn hals plaatste. Ik hoorde mijn adem trillen, voelde de blos over mijn wangen kruipen, maar het boeide me niet. Het vestje wat ik aan had, belandde al snel op de grond. Mijn shirt en hemd volgde ook na een niet al te lange tijd.

Je liep achteruit naar het bed toe, met je hand uitgestrekt voor de mijne. Toen je het bed bereikte liet je je vallen en aangezien ik je hand had vastgepakt, belandde ik bovenop je. Ik wist dat ik schattig keek. Daar was ik me bewust van. Een tinteling liep over mijn hele lichaam toen ik je vingers over mijn schouders voelde lopen, die hun weg volgden naar de sluiting van mijn bh. En de schattige onschuld die ik tot toen ergens diep in me had zitten, verdween als sneeuw voor de zon.

Al snel was ik mijn bh en mijn broek kwijt en jij jouw broek ook. Ze hadden een plekje veroverd ergens op de grond, omarmd door de kou. Ik proefde je lichaam met mijn tong, ontdekte je met mijn handen, bekeek je als een schilderij. Ik had de adem en de energie niet om nog een woord uit te brengen. Alles voelde zo damn heftig.

Ik voelde je vingers mijn huid niet alleen raken, ik voelde mijn huid jouw vingers raken. Ik kon de woorden niet vinden om het uit te leggen en herinnerde me een klein gedichtje wat ik ooit had geschreven. Zelfs die woorden kon ik niet grijpen met mijn gedachtes, al mijn aandacht ging op aan jou.

Voor ik het volledig besefte was ik mijn laatste kledingstuk kwijt en jij ook de jouwe. Ik nam niet de moeite er iets over te zeggen dat dat volledig aan me voorbij was gegaan en ik zoende je nadat ik mijn ogen eventjes had gesloten.

Ik was mijn naam kwijt, stond op het punt de jouwe uit te schreeuwen. Ik wist niet meer wat ik voelde. Ik voelde te veel en mijn hoofd stond op exploderen. Met mijn handen wist ik mijn weg te vinden en mijn vingertoppen lieten een onzichtbaar spoor achter over je lichaam.

Voorzichtig liet ik me langs je vallen, voelde me een beetje licht in mijn hoofd. Je plaatste de druk van je lichaam op het mijne en ik voelde je adem op mijn hals. Je lippen volgde mijn sleutelbeen en je kuste het kuiltje aan de basis van mijn hals. Mijn zwakke plekje. Je was de eerste die hem ontdekte, op mijzelf na. Ik liet een zucht mijn longen verlaten en je wist dat je een gevoelig plekje had gevonden. Je liet je vingertoppen heel licht en zachtjes precies dat plekje strelen en ik maakte een zacht geluidje. Je glimlachte en zette er snel een kusje op.

Ik opende mijn ogen weer, keek je aan, recht in je ogen. Ik weet dat als ik nu had gestaan, ik mijn evenwicht had verloren. Ik weet ook dat het wederom lichter in mijn hoofd werd. Ik weet ook dat je me meer strijdlust gaf. Ik zoende je, liet mijn hand door je haar gaan.

Je kwam me binnen. Oh gosh. Het voelde drie keer zo mooi. Drie keer zo echt, drie keer zo heftig. Ik sloeg mijn hoofd achterover, haalde adem met het maken van een geluidje. Ik hield me voor mijn ogen open te houden, ieder moment dat ik had om je aan te kijken, wou ik gebruiken. Ik wou niks van je missen, maar dat maakte het zo veel moeilijker.

Al die gedachtes schoten al door mijn hoofd in slechts 1 hartslag. En mijn hartslag ging als een razende. Ik wist dat ik bij iedere aanraking, iedere beweging, iedere ademhaling een geluidje zou laten ontsnappen. Nam de moeite niet de controle te behouden.

Je zette je tanden eventjes zachtjes in mijn oor, om je lippen vervolgens wederom in mijn nieuw ontdekte gevoelige plekje te zetten. Ik voelde je adem tegen mijn huid, je vingertoppen die van mijn hals over mijn schouders naar mijn rug liepen en me daar vasthielden. Je drukte je hele lichaam tegen het mijne, zo close had het nog nooit gevoeld.

Ik had gelijk toen ik dacht dat ik bij alles een geluid zou laten ontsnappen. Iedere beweging werd heftiger, iedere seconde voelde ik meer en voelde ik het beter. Ik hoorde ook jou een zacht geluid maken, het klonk ergens bijna breekbaar, maar ik wist dat het een geluid van genot was en ik wist dat dit genot je juist kracht gaf.

Ik wilde dit niet beëindigen, maar ik wist dat het eraan zat te komen. Ik wist dat je op weg was naar je hoogtepunt en ik kon mezelf niet inhouden. Ik wist dat ook ik op weg was naar mijn hoogtepunt. Mijn ene hand liet ik door je haar gaan, terwijl je je lippen over mijn hals liet lopen. Ik proefde je tong toen je me zoende. Mijn wereld was veranderd, alles kwam veel duidelijker, veel harder binnen. Ik was me bewuster van alles wat ik zag, alles wat ik voelde. Dat maakte me ook zoveel gevoeliger voor iedere aanraking van jou.

Je bereikte de top, het moment van overgave. Ik voelde je spieren samentrekken en weer ontspannen en voelde je klaarkomen. Ik hoorde je stem mijn naam zeggen, maakte een klein geluid in response. Ik wou je vasthouden, voelde je handen over mijn lichaam lopen en je overweldigende en ongelofelijke zoen.

Toen je je langs me liet vallen, verloor ik ook mijn 'nieuwe' wereld. Ik voelde alles gewoon weer als normaal. Het was niet meer het overdreven heftige wat ik kreeg met iedere aanraking die je me schonk. Ik merkte wel dat het sterker werd, hoe dichter ik bij je was. Ik gooide mijn haar over mijn schouder, liet mijn ogen de jouwe zoeken. Mijn vingers streken langs je lichaam, terwijl jij nu eventjes je ogen sloot en een zucht uitblies.

Je opende je ogen na een klein tijdje en keek me aan, pakte mijn hand vast, ging gedeeltelijk overeind zitten en kuste me. Ik legde mijn andere hand in je hals, voelde niet alleen je kus, maar ook de vlinders die in mijn buik leken te ontploffen. Voor dit keer waren het geen stomme vlinders. Pracht gevoel.

We lagen daar nog zo'n 30 minuten, geen enkel benul van hoe laat het was, hoe het met de rest van de mensen in het huis gesteld was, wie er al naar huis was, etc. We waren nog even in ons eigen wereldje. Ik plukte onze kleding bij elkaar nadat jij zei dat het misschien wel sociaal was als we ook nog een keer naar beneden gingen.

Ik kleedde me langzaam aan, jij ook. Met de nodige hinder van mij, omdat ik mijn handen niet van je thuis hield. Ik zoende je voor een laatste keer privé, toen ik de deur opende van de kamer, nadat we ons weer helemaal aan hadden gekleed. Voorzichtig liep ik de trap af, mijn benen trilden nog steeds. Toen we weer in de keuken aankwamen, hoorden we nog verscheidene stemmen. We zagen op de klok dat het half 5 was. We waren zo'n 2 uur boven geweest. Oeps.

Toen we de kamer weer binnen liepen werd er gefloten, gejoeld en geschreeuwd. Zo te merken had iedereen wel genoeg gedronken en zich genoeg vermaakt zonder ons. We namen allebei een pilsje aan van de persoon die het naar ons wierp en we ploften op de bank die nu half vrij was.

Paul was er ook nog steeds, ook nog steeds op die bank. Ik zat wederom naast hem en liet even mijn hoofd op zijn schouder rusten. Ik voelde zijn lippen op mijn wang en wist dat het goed zat. It's cool. Uiteindelijk viel ik in slaap in jouw armen, met nog steeds mijn lenzen in. Ik dacht na over dat ik toch echt mijn lenzen uit had gedaan en van die gedachte werd ik wakker.

Ook al zat er nog een stuk verhaal na ons moment, mijn lichaam tintelde in real life nog na toen ik wakker werd. Dit was veruit de beste droom ooit geweest. Geniaal.