Prototype psalm

Ik wil al een tijdje een psalm schrijven geinspireerd door "Teach Me" van Musiq Soulchild, die ik supervaak luisterde nadat ik de relatie met mijn vriend verbrak in 2021. Ik voelde hoe trots ik was maar ik kon niet meer verder met onze relatie want ik wilde niet bedelen, en ik wilde niet dat hij zijn weg veranderde voor mij. Maar wat was daar zo mis mee?? Als ik God had toen, dan had ik gebeden en rust gevonden en waarschijnlijk anders gelopen.

God maakt alles zo anders. Het geeft rust en helderheid. Dat is zo moeilijk om je voor te stellen als je nooit een ouder hebt gehad die zo ultiem vergevend is. Niet omdat je alles mag, maar omdat hij het beste voor je wil, hij wil je niet alleen laten. Maar hij kan niet voor je zorgen als je niet naar hem luistert. Dat is alles... Maar hij is altijd om de hoek.

Net als mijn opa die mijn moeder leerde hoe zij alleen naar school moest lopen. Hij liet haar weliswaar alleen lopen maar vertelde haar niet dat hij steeds om de hoek was als zij definitief verdwaald zou raken en bang zou worden. Niet meteen omdat hij haar zelfvertrouwen wilde aanleren. Dat ze het wel zelf kan.

Hij liet haar worstelen, onzeker zijn, zonder dat hij ingreep, want anders zou zij minder zelfvetrouwen voelen wanneer zij er wel in was geslaagd. Als hij alles voor haar doet of haar bij elke twijfel had aangesproken en gered, was zij - haar kennende - ook beledigd geraakt, maar het had haar ook nooit de kans gegeven om zich in haar eentje te redden. Maar hij was er wel. De hele weg naar school.

En toch kon zij dat niet of wilde ze dat niet bij mij. Die manier van opvoeden toepassen. Enerzijds snap ik haar wel. Ze was alleen in een nieuw land. Opa was in zijn eigen land in een stad waar hij 15 jaar al woonde en connecties had bij de politie... Een vrouw waar hij op kon rekenen voor de zorg van hun dochter. Mama was met een man getrouwd die al snel onbetrouwbaar bleek.

Maar toch. Ze had een goed voorbeeld. En ze weet zelf heel goed wat dat stalkerige obsessieve overbeschermende opvoeding van haar ouders (op andere vlakken) met haar deed. Sja. Ze deed haar best. Toen ik het zelf kon, trok ik de teugels van haar weg en voedde ik mezelf opnieuw op. Daarom is het lastig om mij soms over te geven. Maar God is goed.

Hij is zelfs naar beneden gedaald en mens geworden, zodat hij kon voelen hoe het is om mens te zijn. En niet als koning of keizer. Als zoon van een klusjesman. Ik wil hem alleen maar prijzen. Wat een liefde, als je zelfs je enige zoon laat neerdalen zodat je een relatie kunt opbouwen met kinderen die jou niet (kunnen of willen) begrijpen.

Wat een geluk voor eenieder die door hem geraakt is, wie zijn invloed heeft gevoeld, bewust of onbewust. In hun eigen tijd in prive of van een vreemde.

Ik weet dat ik geleerd ben dat alles zelf doen en vooral geen uiting geven aan wat er in mij omgaat altijd beloond werd.
Niet bij u.
U luistert niet naar slachtoffergedrag, maar u ziet iedereen.
Leer mij om op u te vertrouwen want ik heb dat nooit kunnen leren.

Psalm of the Teachable Heart

1 O LORD, You who formed my heart, teach me the ways of love.
You who number the stars, number my steps in Your truth.

2 My hands are clumsy, but Yours are gentle;
my words falter, but Your voice is steadfast.

3 Teach me to love as You love, without shadow or turning;
teach me to give as You give, without limit or measure.

4 When I withhold, break the seal upon my heart;
when I grow weary, breathe life into my soul.

5 Make my patience like the still waters You command;
make my kindness like the rivers that never run dry.

6 Instruct me in mercy, that I may walk in Your compassion;
lead me in humility, that I may not stumble in pride.

7 For You are my Teacher, my Guide, and my Keeper;
the One who restores and makes whole.

8 Then shall my life be a melody of Your goodness;
then shall my days proclaim the beauty of Your love...