p.d.a.

Ik vind het mild ongemakkelijk om naast mijn date te zitten tijdens hoorcolleges, omdat we aan het daten zijn, maar we zitten tussen allemaal klasgenoten, dus ondanks dat we tegen elkaar aan gepropt zitten vanwege de kleine stoeltjes, is er geen sprake van public displays of affection, maar daar heb ik ook een hekel aan. Ik vind het alleen een beetje onwennig.
Dan kom ik aanlopen, zie ik mijn date met een klasgenoot in de hoorcollegezaal zitten en dan zeg ik braaf 'hoi', want ik vind het nou niet de setting om een kus te geven. Met de werkgroep zitten we steeds in groepjes en dat vind ik dan ook wel ergens ongemakkelijk, want de andere groepsleden weten van niks en denk ik er dan teveel over na?
Volgens mij verzamelen alle mannen uit de klas (vier, het zijn er vier) zich tegenwoordig ook rond mijn date en die (mannelijke) klasgenoot en ik zit er toevallig ook dan, maar het draait niet om mij, het is een soort bondje, alleen omdat ze mannen bij sociale wetenschappen zijn en weet je, dan ga toch bij je lotgenoten zitten? Soortgenoten? En ik ben de random chick in het midden.

Gister had hij pareltjes zweet op zijn voorhoofd en ik zei: 'Je hebt zweet op je voorhoofd.' en hij zei: 'Jij met je oog voor detail weer.' en de klasgenoot zei: 'Uhm...' en toen vervolgde ik al met dat het glinsterde in het licht en dat het nou niet bepaald onopvallend was. En toen zette hij zijn bakje blauwe bessen tussen ons in met een: 'Als je wil, mag je pakken, hè.' en voelde ik me net een getrouwd stel. Straks komen de matchende ANWB-jassen.
Maar als mijn vriendinnen en ouders en broer en iedereen me vragen of ik nou een relatie heb, kan ik daar niet zoveel op antwoorden, omdat het wel wordt geïmpliceerd, maar we het er niet over hebben gehad. Ik twijfel ook nog een beetje. Het duurt altijd lang voordat ik verliefd op iemand word en daar is nu dus ook nog geen sprake van. Straks komt het nooit. Word ik nooit verliefd. Ben ik veel te snel met alles gegaan en ben ik hem aan het voorliegen. Daar ben ik een beetje bang voor.

Ik heb lang gezocht naar een voor mij betaalbare flanellen pyjama voor die vent, maar ik heb het gevoel dat er bij pyjama's sprake van seksisme is. Vrouwen krijgen allemaal zachte, pluizige stofjes met leuke patroontjes en kleuren en mannen kunnen uit twee kleuren joggingbroeken, zwart en grijs, en twee pyjama's, de een van badstof en de ander van katoen, kiezen. Badstof is niet zacht. Badstof is misschien warm, maar niet zacht als fleece of flanel. En dat is bij een ruime selectie pyjama's. De minder ruime selectie bestaat alleen uit joggingbroeken en effen T-shirts.
Ik heb hem uitgebreid verteld over mijn mislukte zoektocht en de seksistische selecties en hij moest er een beetje om lachen.
Aangezien hij mij een fles bubbels voor kerst had gegeven, wilde ik toch nog een verlaat kerstcadeautje doen en ik heb besloten om voor een wat duurdere fles douchecrème met kokosgeur te gaan, want 1. hij houdt van kokos en 2. hij zeurt dat zijn huid droog is en 3. hij gebruikt zo'n douchegel van Nivea en ik denk dat punt 2 en 3 samenhangen, dus uh, ik geef hem een duurder flesje van de natuurwinkel.
Ik denk dat hij me weer een beetje uit gaat lachen. Met mijn 'moederlijke trekjes', zoals hij dat noemt.

'Of nee, je bent meer een oma.'
'Ik houd van tuinieren en bakken en katten, dus ja, ik ben hard onderweg.'

Maar praktische cadeaus zijn toch handig? Hij lijkt me het niet het type dat zelf meer dan drie euro uit zou geven aan dit soort dingen.


Ik ben nu drie keer gaan hardlopen. De eerste keer was een rondje van zo'n 3 kilometer. De tweede keer was een snel rondje van 2,5 kilometer. De derde keer was intervaltraining die ik verkeerd heb aangegeven op mijn app, - ik heb hardloopbroeken met meerdere ritsvakken gekocht, dus nu kan mijn mobiel mee - dus nu heeft hij mijn rust ook meegerekend en klopt er niets van. Maar intervallen van 800 meter zijn lang. Erg lang, om 'hard' te lopen. Dus dat ging nog niet zo goed.
Vandaag is de planning om weer zo'n 2,5 kilometer te lopen. Dus ik moet zo gaan. Met die banaan. Hup hup.
Ik heb de fout gemaakt om weer in mijn bed te gaan zitten om dit hele verhaaltje te typen. Ik moest mijn eten wel even laten zakken, maar ik zit hier nu langer dan nodig, omdat het warm is.

Ik wil wat meer gaan kweken dit jaar, maar ik weet niet zo goed wat. Ik ga in ieder geval voor de rode pepers. Ik had het dus over planten kweken. Niet iets van spieren kweken of zo. Ondanks dat mijn leven nu uit spierpijn bestaat. Misschien moet ik weer wat yoga doen, om te rekken.
Oké, nu omkleden.



08 jan 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van iAngel
iAngel, vrouw, 25 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende