Oogmelanoom

Van het mooiste weekend in mijn leven bij de F1 in Zandvoort tot het nog onwerkelijke moment van gister. Ik heb een irismelanoom en moet hoogstwaarschijnlijk bestraald worden. Het nieuws is nog niet ingedaald.

Het is een deja vu naar 10 jaar geleden. Ik was op m'n gelukkigst m'n eerste seizoen op Corfu. En toen kwam het nieuws dat mijn vader kanker had. 10 dagen later was ie dood.

Ik ga er vanuit dat het bij mij zo'n vaart nog niet zal lopen. Maar vanaf nu zal ik dit dagboek gebruiken om dit traject vast te leggen, om dingen van me af te schrijven, om te relativeren, angsten te delen, maar vooral dingen op een rijtje te krijgen. Het is veel om te verwerken op dit moment.

Bizar genoeg begin ik morgen nog een ander traject. Ik ga naar een psychiater om mijn angststoornis voor ziektes en de dood te behandelen, waar ik al sinds mijn jeugd mee loop. Ik had geen beter moment kunnen kiezen, want shit is getting real now.

Vanaf gisteren is mijn leven voorgoed veranderd. Ik hoop dat het me veel moois gaat brengen. Maar nu voel ik me vooral misselijk, raar en klopt het allemaal niet meer. En ik laat het. Het is namelijk ook raar.
08 sep 2021 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van sadness
sadness, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende