Mijn zus

Mijn zus is ziek. Ze is nooit ziek, dus dat is raar. Het afgelopen jaar heeft ze vaak lopen kwakkelen met gekke dingen. Bloedarmoede, blaas ontsteking, hevige bronchitus en in december veel darm problemen en pijn onder in de buik en de laatste dagen meestal op de bank.

Begin januari is ze eindelijk doorgestuurd naar de internist en die heeft foto's laten maken.
Eerste bevindingen: vlekken op de longen, iets bij de eierstok en weefstel in de darmen... KANKER???

NEE, dat kan helemaal niet, niet bij haar. Dit past niet in ons beeld van de toekomst, we zouden samen oud worden en van onze kids genieten.

Ze heeft vaak de moeilijke weg gehad in haar leven. Toen pap overleed zat zij midden in de pubertijd, 16! wat een rot leeftijd, waar alles om jezelf hoort te draaien en je je af moet zetten naar je ouders. In plaats daarvan zit mam in een depressie en zitten we met elkaar in de overlevingsstand.
Ze moet van school, gaat werken en doet uiteindelijk een één jarige opleiding om er maar van af te zijn. Toen later ze zwanger bleek te zijn van een narcist, wat absoluut geen relatie materiaal was, heeft ze het roer om gegooid. Met een kleintje erbij heeft ze HBO gedaan en genieten van haar mannetje. Een heerlijk ventje die ook voor mij voelt als een zoon. Na 2 jaar krijgt ze een leuke relatie met een zeer trouwe stabiele vent. Echter krijgt ze er 2 stiefkinderen bij die de nodige gebruiksaanwijzing hebben en waar ze de knoppen niet altijd bij kan vinden. Een lastige strijd met haar man die zijn kinderen niet wil laten vallen, maar het wel begrijpt.

De kinderen zijn nu volwassen en ook haar eigen zoon is net 18 geworden.
Zou haar taak er nu al opzitten in het leven? Mag ze dan nu niet eindelijk voor zichzelf gaan zorgen en genieten?

Deze week horen we hopelijk wat er aan de hand is met haar. Ik hoop dat het met een sisser afloopt, maar...