* Laat me slapen.

Ik weet dat dit ook een titel is van een Acda & de Munnik lied (overigens een mooi lied), maar ik bedoel ‘m hier in deze context vooral voor mezelf, in letterlijke zin.

Dat ik slecht slaap is een gegeven, zelfs in categorie slaapstoornis (problemen met zowel inslapen als doorslapen); de afgelopen maanden zijn enorm extra slecht door grote verbouwingen aan mijn appartementencomplex, al meer dan 2 maanden veel geluidsoverlast, drukte in en om de flat, onverwachte dingen, onzekerheden, veel schakelen en veel communicatie en dus ook miscommunicatie. Veel overprikkeling bij mij. Torenhoge spanning.
Daarnaast spelen/speelden er nog meer zaken afgelopen periode; UWV gedoe (ondertussen in de WIA en inmiddels wel ongeveer 9 maanden ‘pauze’ van het UWV-contact), overgegaan naar een nieuw behandelteam, familiedingen, zo nog e.e.a wat ik niet allemaal openbaar ga delen.

Slaap dus.
Afgelopen week is slaap echt dramatisch. Gemiddelde per nacht komt neer op 4 uur in totaal. Dus uitschieters naar nog minder of zo ongeveer max 5uur was de beste nacht.

Mijn fysieke (chronische) pijnklachten zijn absoluut een enorm grote factor hierin. Het is echt dramatisch te noemen. Fysieke en mentale klachten zijn natuurlijk ook weer gelinkt aan elkaar, ze versterken elkaar of lokken elkaar uit. Mentaal ben ik niet stabiel. Fysiek ben ik niet stabiel.

I’m screwed, basically.
Er wordt nog een extra aanvraag gedaan naar een ander specialistisch centrum om op dat fysieke stuk verder mee te denken. Gelukkig wel binnen dezelfde organisatie, maar ook derdelijns zorg, net als mijn huidige (nieuwe) behandelteam waar ik naar ben overgegaan vanuit de tweede lijn.

Mijn dwang (controle van bewegen- norm van 5km per dag wandelen, overmatig bezig zijn met ‘gezond’ eten) is door spanning enorm actief en triggert daarmee mijn fysieke klachten enorm. Zelfs dusdanig dat de tic die ik eerder heb gehad, af en toe heb bij wat hoge spanning en onrustig hoofd (linkerschouder en nek enorm aanspannen) óók compleet losgeslagen is.
Op z’n beurt zorgen deze dwang dingen weer voor fysieke pijnklachten.. en op lange termijn maken ze mijn hoofd er alleen maar heel erg onrustig van. Het kost me enorm veel energie. Die ik al weinig had/heb.. tel daar slecht slapen bovenop (ondanks inzet van zo nodig slaapmedicatie en volledige max slikken per dag van paracetamol en ibuprofen) én de start van de maandelijkse periode (die ik nu haast niet voelde aankomen want immers al compleet verkrampt lichaam en misselijk door de pijn)..

Ik heb die slaap zo hard nodig, voor alles. Om mijn hoofd tot rust te krijgen. Dus…


Laat me slapen? Pretty please..

Deel ik ‘m toch, omdat het kan. En ook weer actueel is op veel vlakken en zo verliefd 🎶


*LilAngel
22 jun 2025 - bewerkt op 22 jun 2025 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van LilAngel
LilAngel, vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende