Its been 5 years...

My Diary,

Ongeveer 5 jaar is het geleden dat ik de laatste keer iets geschreven heb hier. Tering zo lang? Ja, echt! Vijf jaar!

Nu ben ik onlangs weer een paar keer terug gekeerd en heb ik wat verhalen gelezen, van oude bekenden (joh, memories) en van personen die ik nog niet eerder had gelezen.

Bij iedere keer inloggen bekroop mij het gevoel, dat ik eigenlijk nooit echt "afscheid" heb genomen van dit dagboek. Had dat wel gemoeten? Nee, ik geloof niet dat je afscheid neemt van iets dat al zo lang bij je is. Dichtbij of op afstand.

Ook mijn eigen verhalen heb ik inmiddels een hele hap van terug gelezen. Holy .... Was het eerste dat in me opkwam. Hoe werkte mijn brein destijds? Waar kwam dat allemaal vandaan, dan? Hevig ja-knikkend bij het lezen van een verhaal van Vivelehans, waarin hij dit zo mooi omschreef, bedacht ik me dat er echt een hoop veranderd is (in mijn eigen leven, maar zo dus ook op MD) Maar dat is wellicht voor een volgend verhaal.

Again, the memories: Mordechai (zoals ik hem leerde kennen) die nog altijd met dezelfde passie zijn verhalen deelt (respect 1) , Patje waarvan ik las dat hij de tattoo's op zijn vingers wil laten verwijderen (dappere keus, wel de juiste imho) en by Gawd wat ik allemaal nog meer in dat sponsbrein van me heb opgeslagen.

Sponsbrein.. Bij gebrek aan een betere naam. Yep, die werkt nog als vanouds. Eindeloze info die allemaal wordt opgezogen door mijn hersenen en waar ik naar wils uit kan graven. Het stomme is, dat dit de raarste dingen kunnen zijn, maar toch blijft lang niet alles hangen (vraag me niet wat ik een week geleden als avondeten had). Vreemd, wel...

Anyhow....

Het gevoel dat MD momenteel geeft, is een oase van rust, waarin ik gewoon weer even mijn dingetjes neer kan kalken. Zonder een Meest Gelezen lijst, en de drang om 145 keer te refreshen, zoekend naar of er iemand gereageerd heeft, of dat ik misschien wel in de genoemde "meest gelezen lijst" stond. Volgens mij heb ik ergens gezien dat dit niet meer bestaat. Hoe hard de oude rotten ook konden roepen dat het ze geen reet uitmaakte, we kickten daar stiekem allemaal wel een beetje op, denk ik.

Dagboek, Forum, allebei een beetje? Yyyuuuppppp. Toen wel.

Dus dat..

Om ook nog maar een klein beetje het dagboek te gebruiken voor een gevoel... Van de week het schokkende bericht dat Alexi Laiho overleden is. De gitarist/Zanger van de band "Children of Bodom". Als ik toch ergens nummers van scheel heb gedraaid.

In fact: Mijn gebruikersnaam hier (en ook Nickname in games e.d.) is nota bene de titel van een song van ze. Deed me wel ff wat toen ik het las.

Yep. Het voelt goed om weer even klakkeloos te schrijven wat er in me op komt.

Take Care.

Cheers