Hier ben ik weer
Als alles weer wat slechter gaat heb ik pas door dat je weer nood hebt aan MD.
Architectuur : een droom?
Vorig jaar begon ik aan de studie architectuur vol goede moed. Ik behaalde een 9 op ontwerp. Dat wou zeggen dat ik mijn jaar opnieuw moest doen. Geen herkansing mogelijk voor ontwerp. Je mag niet overgaan naar het volgende jaar als je niet geslaagd was op ontwerp. Ik gaf de moed niet op en deed mijn jaar opnieuw. Nu een jaar later heb ik weer een 9 behaald op ontwerp. Ik vond mijn punt onterecht een veel te subjectief beoordeeld. Blijkbaar zit het systeem zo in elkaar dat het onmogelijk is voor een student om dit punt te laten heroverwegen.
Nu zit ik in zak en as. Mijn droom om architecte te worden ligt in de vuilbak. De enige optie is nog een derde keer mijn eerste jaar opnieuw doen, dit zou ik dan wel in een andere school proberen. Maar mijn moed is weggezonken. Misschien kan ik het gewoon niet. Misschien ben ik niet creatief genoeg. Misschien zal mijn droom altijd een droom blijven. De vraag is, wat moet ik anders doen dan architectuur?
ouders ouders ouders....
Mijn ouders doen precies of ik heb mijn best niet gedaan voor ontwerp. Terwijl zij goed genoeg weten dat ik mijn alles heb gegeven. Ik vind het niet oke dat ze dit mij zo verwijten. De sfeer tussen mijn ouders en mij wordt alsmaar erger en erger. Ik kan het hier gewoon niet meer aan. Ik moet hier weg of het loopt fout af. Maar ik kan niet weg. Zij betalen mijn studies en ik ben bang dat als ik zeg dat ik alleen ga wonen ze dat niet meer zullen doen.
Voor mijn ouders is een studie het allerbelangrijkste wat er bestaat. Het gaat hier dan ook nooit over iets anders. Een ander gespreksonderwerp kennen ze niet. Gelukkig heb ik mijn vriend nog om over wat andere dingen te praten. Anders zou ik helemaal gek worden.
Nog zoiets, mijn vriend. Hij is perfect en alles loopt geweldig tussen ons. Maar mijn ouders vragen er nooit eens naar. Ik ben 19 en mijn moeder weet nog niet eens dat ik al 3 jaar aan de pil zit. Over zo een dingen kan ik gewoon niet praten met hen. Zij hebben mij nooit laten zien dat het oke is om over seks of relaties of iets dergelijks te praten dus waarom zou ik daar nu uit mijzelf over beginnen? Ik haat het. Je wil toch weten waar je kind mee bezig is, met wie ze omgaat, en wat haar interesses zijn als ouder? Waarom willen mijn ouders dat dan niet?
xxx
Architectuur : een droom?
Vorig jaar begon ik aan de studie architectuur vol goede moed. Ik behaalde een 9 op ontwerp. Dat wou zeggen dat ik mijn jaar opnieuw moest doen. Geen herkansing mogelijk voor ontwerp. Je mag niet overgaan naar het volgende jaar als je niet geslaagd was op ontwerp. Ik gaf de moed niet op en deed mijn jaar opnieuw. Nu een jaar later heb ik weer een 9 behaald op ontwerp. Ik vond mijn punt onterecht een veel te subjectief beoordeeld. Blijkbaar zit het systeem zo in elkaar dat het onmogelijk is voor een student om dit punt te laten heroverwegen.
Nu zit ik in zak en as. Mijn droom om architecte te worden ligt in de vuilbak. De enige optie is nog een derde keer mijn eerste jaar opnieuw doen, dit zou ik dan wel in een andere school proberen. Maar mijn moed is weggezonken. Misschien kan ik het gewoon niet. Misschien ben ik niet creatief genoeg. Misschien zal mijn droom altijd een droom blijven. De vraag is, wat moet ik anders doen dan architectuur?
ouders ouders ouders....
Mijn ouders doen precies of ik heb mijn best niet gedaan voor ontwerp. Terwijl zij goed genoeg weten dat ik mijn alles heb gegeven. Ik vind het niet oke dat ze dit mij zo verwijten. De sfeer tussen mijn ouders en mij wordt alsmaar erger en erger. Ik kan het hier gewoon niet meer aan. Ik moet hier weg of het loopt fout af. Maar ik kan niet weg. Zij betalen mijn studies en ik ben bang dat als ik zeg dat ik alleen ga wonen ze dat niet meer zullen doen.
Voor mijn ouders is een studie het allerbelangrijkste wat er bestaat. Het gaat hier dan ook nooit over iets anders. Een ander gespreksonderwerp kennen ze niet. Gelukkig heb ik mijn vriend nog om over wat andere dingen te praten. Anders zou ik helemaal gek worden.
Nog zoiets, mijn vriend. Hij is perfect en alles loopt geweldig tussen ons. Maar mijn ouders vragen er nooit eens naar. Ik ben 19 en mijn moeder weet nog niet eens dat ik al 3 jaar aan de pil zit. Over zo een dingen kan ik gewoon niet praten met hen. Zij hebben mij nooit laten zien dat het oke is om over seks of relaties of iets dergelijks te praten dus waarom zou ik daar nu uit mijzelf over beginnen? Ik haat het. Je wil toch weten waar je kind mee bezig is, met wie ze omgaat, en wat haar interesses zijn als ouder? Waarom willen mijn ouders dat dan niet?
xxx
28 feb 2016
- meld ongepast verhaal
-
Luunaa (opgeheven op 4-6-2019)
zondag 28 februari 2016 18:54
Eh, ik zal wel scheel zijn maar een 9 is toch een prima cijfer?
Mis ik iets?
+ Kun je geen studiefinanciering aanvragen. mochten je ouders dwars doen? -
lostinside
zondag 28 februari 2016 18:57
@Luunaa In België zijn de cijfers op de universiteit op 20 dus 9/20, net onvoldoende...
Ik heb er al wat over opgezocht maar het is natuurlijk ook zo een enge stap om echt te verhuizen..Al denk ik dat het er ergens wel zit aan te komen. -
Luunaa (opgeheven op 4-6-2019)
zondag 28 februari 2016 19:03
Ach ja, bij mij ging het er net zo aan toe tot ik uiteindelijk stiekem een kamer huurde en van mijn ouderlijk huis wegliep :'
Beste keuze die ik tot nu toe heb gemaakt. Ik vond het ook een enge stap, met name dat ik niet wist hoe mijn ouders zouden reageren.
Succes, met wat je ook besluit te ondernemen. Lees je nog maar goed in, en misschien kan je een baantje gaan zoeken als je die nog niet hebt :-) Wil ook weleens helpen als je op jezelf woont.
Weet je ook waarop je punten hebt verloren? Of krijg je geen feedback op het cijfer? (raar systeem trouwens, waarom 20 punten?) -
lostinside
zondag 28 februari 2016 19:22
@Luunaa Bedankt !
Ja dat is heel vaag. Het punt ontwerp bestaat uit 3 delen, proces (60%) , eindontwerp (30%) en presentatie eindontwerp (10%). Ik was dus blijkbaar niet geslaagd op het onderdeel proces. Meer uiteg kon ik hierover niet krijgen: bv waarom ik niet geslaagd was, wat er dan juist fout gelopen was of wat ik beter kon doen kwam ik niet te weten op de feedback. Heel oneerlijk vind ik dat allemaal. Ik begrijp dat architectuur voor een deel subjectief beoordeeld wordt. Maar ik zou toch graag weten wat de reden dan is van mijn onvoldoende. -
Jay-K
zondag 28 februari 2016 19:42
In jouw geval zou ik het op een andere school nog eens proberen als dit écht is wat je wilt. Wanneer je een studie gaat doen wat jouw tweede (of derde) keus is, zal je daar niet veel beter gaan presteren.
Wellicht dat een andere school jou meer kansen biedt en niet zo raar doet wat betreft het geen uitleg geven over je onvoldoende.
Denk goed na over wat je wilt en waar je nog motivatie voor kunt opbrengen
-
Lezer
maandag 29 februari 2016 15:20
Sterkte met het maken van je keuze. Geen gemakkelijke maar misschien dat je ergens anders een frisse start kan gaan maken. Ondanks je het al een keer had verteld tegen mij. Dacht ik net als @Luunaa dat je een erg goed cijfer had behaald.
Ook vervelend nu met de thuissituatie. Dat het nog steeds niet in positieve zin is veranderd. Sterkte
Je weet wat ik een keer eerder tegen je hebt verteld.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 apr 2016 zwak zijn ( 2 )
- O 23 mrt 2016 Spookstad? ( 9 )
- O 22 mrt 2016 Zaventem-Brussel ( 4 )
- O 22 mrt 2016 Zelfmedelijden? ( 1 )
- O 21 mrt 2016 Van kwaad naar erger
- O 28 feb 2016 Hier ben ik weer ( 6 )
- O 16 nov 2015 Raad oldschool metal ( 3 )
- O 10 okt 2015 Liefde ( 5 )
- O 23 aug 2015 Ik. ( 2 )
- O 25 jul 2015 Nieuwe liefde? ( 3 )
- O 14 jul 2015 van happy naar sad in 2 minuten ( 1 )
- O 13 jul 2015 update 3 ( 7 )
- O 28 jun 2015 Breathe me
- O 23 mei 2015 update 3 ( 1 )
- O 09 mei 2015 Het besef ( 3 )