Geloof en ik 3

En dan is er nog iets wat (bepaalde?) toegewijde christenen vaak zeggen als je ze vraagt (bijvoorbeeld) "Hoe kan het kwade sterker zijn de grote almachtige god?" (of andere vragen waar onderstaande een mooi blanket-wet/antwoord op kan zijn)

"Gods word is gentle, while the Devil's is intense"

aan de andere kant zegt men ook:

"The safest road to hell is a gentle slope"

AHHHH

Waarom zegt men dingen niet in eigen woorden? (En waarom proberen ze er geen logische lijn in te houden, of in ieder geval te erkennen waar iets niet bij elkaar past en waarom dat zou kunnen zijn? en dat interpretaties feilbaar zijn? Dat maakt alles meer integer.)

Het knapt mij zo af ook wanneer gewone, creatieve mensen met een uitgebreide vocabulaire tegen me gaan spreken in die toon van "dit heb ik letterlijk uit mijn hoofd geleerd/proberen te leren".

Dat knapt af met alle soorten discussies/presentaties, maar al helemaal als ik probeer om een open discussie te voeren over geloof.

Ok, citeer, maar leg dan uit in je eigen woorden wat jij DENKT dat het is, en dan met alle voorbehouden die er zijn

"Let wel, dit heb ik van die en die geleerd, en ik vind hem heel goed. Kijk maar zelf. Maar denk ook na."

Dat soort blanco uitlatingen zijn gewoon. Je kunt ze op alles gebruiken wat niet past in jouw wereldbeeld, you know?

Zodra het allemaal niet bij elkaar lijkt te passen: "Dat is Gods plan, bid maar meer, maar sommige dingen kunnen wij mensen gewoon niet snappen."

Ja maar... Maar... Om hierin te geloven heb ik hier een antwoord op nodig?

Anders is het, voor mij, blind geloven?

En er zijn zovelen die door blind te geloven niet alleen hun eigen veiligheid, maar ook die van hun familieleden in gevaar hebben gebracht?

Een dokter kan je tenminste wijzen naar wetenschappelijke artikelen die meestal peer-reviewed zijn EN alle gebreken van het onderzoek benoemen... Bijvoorbeeld.

En dan kun je dat afwegen tegen de uitlatingen van Facebook-onderzoekers & mensen die liever vertrouwen op enkel anekdotes van anderen die beter zijn geworden door een of ander stofje.

SURE, prima, als het niet schadelijk is, OK, try it. Kan nooit kwaad. Maar dan heb je zelf een keuze gemaakt MET ALLE MOGELIJKE INFORMATIE tot je beschikking. Van allerlei soorten bronnen.

Met geloof kun je dat niet doen. Alle gelovigen gebruiken, uiteindelijk, dezelfde soorten onderzoeksmethodes.

En maatstaven om hun eigen waarheid aan te toetsen.

En I just. I'll think about it.

Hoe graag ik dit allemaal echt wil. En alles door de vingers kan zien, om maar dat gevoel te krijgen wat je krijgt als je gezellig liedjes zingt over hoe je met je geloof bergen kunt beklimmen enzo.

En samen leuk kan praten met mensen die dat ook allemaal geloven, over hoe we met onze geloof dat we ALLES kunnen, omdat onze Papa achter ons staat.

Want ja, het geeft je een goed gevoel, en hoop, en een gevoel dat je ergens bijhoort.

Maar ja.

AAAANYWAYS, het blijft wel interessant om te kijken of ik een gewoon, open, tolerant gesprek kan voeren met mensen.

Zonder mijn cynische humor te laten doorklinken.

Want, mijn humor is VAAK sarcastisch en soms cynisch, maar maar maar als het over dit soort onderwerpen gaat,

klinkt het vaak ook heel erg snel gemeen,

En mensen schrik je dan ook af, want dan voelen ze zich ofwel

(1) alsof jij een zielig mensje bent die Het Licht nog niet heeft gevonden, of

(2) alsof jij stiekem de Duivel bent die hun geloof probeert te doorbreken, ofzo

of (3) idk wat iemand allemaal kan verzinnen waarom ze niet met je zouden willen praten. Ik kan me nog vaag herinneren in de basisschool dat er een meisje was wiens moeder een lange tijd vond dat ze niet bij mij mocht spelen omdat ze had gehoord dat ik als kind naar Charmed keek (over drie heksen).

Of ze was bij mij op bezoek toen we pas met elkaar waren gaan spelen en toen ZEI ze dat charmed oid niet mocht van haar moeder.



Wat ik ZEER WAARSCHIJNLIJK niet ga doen is praten met de mensen die je soms bij grote treinstations ziet hangen.

Denk niet dat ik met hen een open gesprek kan voeren?

MHmm, misschien als ik een keer gezond ben en niet gestresst en het risico kan nemen om mijn humeur te laten verpesten Als ze dan toch een fijn gesprek kunnen voeren, dan is dat alleen maar mooi meegenomen.

Waarschijnlijk zijn ze Jehova's getuigen.

Weinig andere organisaties vinden het zo belangrijk om mensen te laten bibberen in de kou om maar "het goede boodschap" te verspreiden.

In Amerika misschien die ene Kerk die klinkt als het sigarettenmerk Marlboro?