Egoïstisch zijn of toch het groter goed?

Begin dit jaar zijn mijn vader en ik uit huis gezet door mijn zus en haar toenmalige vriend (nu in partnerschap getrouwd) en hierdoor hebben mijn vader en ik 4 maanden op een camping moeten wonen, omdat wij niet zo snel een huis kregen en mijn vader constant kampte met ziekte.

Nu is mijn zus al sinds mijn achtste (haar twaalfde) een probleemkind, dus het zat er ook aan te komen en kwam ook niet volledig als een shock dat we weg moesten. Madame dacht namelijk dat ze alles voor elkaar had nu ze ons ouderlijk huis had overgekocht.

Nu zijn er weer maanden verstreken en is er veel gebeurd in mijn leven, maar ook in die van mijn zus. Ze verwacht een kindje aan het einde van deze maand, maar we hebben nog steeds geen contact. Na alles wat zij ons al jaren lang aan heeft gedaan, kunnen wij ons er niet toe zetten om het maar weer te accepteren en haar voor de zoveelste keer in ons leven toe te laten.
Ze bleef er naar vragen of ik weer contact met haar wou, maar het wantrouwen naar haar is zo erg, dat ik niet weet of ze dit uit goedheid doet, of dat ze denkt van mij te kunnen profiteren.

Uiteindelijk heb ik toegestemd om er over na te gaan denken of ik het nu aan kan om dat er ook nog bij te hebben en ik was echt op de goede weg, maar keer op keer laat ze me weer zien dat ze het eigenlijk ook niet meer waard is door hoe ze zich tegenover me gedraagd en doet alsof ik nog een klein kind ben.

Nu zit ik vast.
Moet ik egoïstisch zijn en deze keer voor mijzelf kiezen, of contact zoeken met mijn zus, al is het alleen maar voor het kindje, want dat kindje kan er ook niks aan doen.
Ik ben heel benieuwd wat jullie van deze situatie vinden en zal dan ook graag jullie meningen willen horen ! x
18 dec 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van MyLifeOnline
MyLifeOnline, vrouw, 23 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende