een rel ontleed, omdat er vraag naar was...

ave,

voor een ''website'' waar zo'n gemiddeld 10 ''blog''berichtjes per dag worden geplaatst,
kent mydairy wel heel veel ''drama'' eigenlijk...

trollen,(dubbele)moraalridders,vreemde activisten,
aandachtzuchtigen , ze zijn allemaal in veelvoud aanwezig ,
om zogenaamde ''dagboek'' verhalen ,gedachtes van anderen te kneden naar hun eigen gelijk of
te vergruwelijken om het dan wel vervolgens te negeren uit ''hun gelijkheid''...

allianties worden samen gespannen om extra (spreek)kracht te geven,
en zo dra de gezamenlijke vijand spreekwoordelijk weg is gepest of mond gesnoerd,
vervallen de zogenaamde ''vriendschappen'' al snel...

laatste ''tijden'' waren mijn verhalen vaak de doelwit van,
(dubbele)moraalridders,en trollen ...
niet vreemd want ik schreef tenslotte over onderwerpen die maatschappelijk wat teweeg brachten,
nou ja wat bij mij wat teweeg bracht, wat ik oprecht wou leren begrijpen en voor mezelf onderzoeken...

het leidde tot reacties waar door meerdere partijen lijden...
ik was niet altijd even netjes, zij waren niet altijd netjes,
maar vooral ik was dus niet altijd netjes...

dat besef ik me , en daarbij hou ik het maar,
ik steek mijn hand in mijn eigen boezem, terwijl ik graag mijn handen op andermans boezem heb,maar dat is wederom een ander verhaal...

...

nu heerst er weer een nieuwe rel,
en als een filosoof waar ik mezelf voor graag uitdoe,
wou ik graag mijn ''nederige mening'' geven...
even mijn eigen hersens trainen met onzinnig ontleden van menselijk gedrag,
zo als velen al weten,een welbekende hobby van mij,die ik graag ongevraagd beoefen...
ik sta op negeer van de des betreffende mensen dus doe ik het maar hier in mijn eigen dagboek,
hoeven ze ook niet op te reageren, wel zo ''makkelijk''...

en voordat men mij onder een ''woordenvuur'' neemt wil ik de volgende eerst quoten:
''Wat vinden jullie? Is Truus het slachtoffer in deze situatie?''
de persoon vraagt er zelf om...

Iedereen kent wel zo'n persoon: iemand die zichzelf altijd het slachtoffer vindt. In het begin geloof je ze vaak nog, dat ze gewoon echt veel pech hebben en zichzelf constant omringen met slechte mensen, totdat je ze beter leert kennen en doorkrijgt dat dit helemaal niet het geval is. Sterker nog: mij valt het vaak op dat deze zelfbenoemde slachtoffers vaker wel dan niet eigenlijk de dader zijn. Op de een of andere manier zijn ze alleen niet in staat dit te zien.


het ''verhaal'' begint goed, de desbetreffende persoon heeft eens goed naar zich zelf gekeken en komt met een duidelijke conclusie van haar eigen gedrag ...
ze ziet zelf in dat ze zichzelf altijd opstelt als een slachtoffer...

als we eerdere verhalen bijnemen zien we dit ook,maar dat even terzijde...

laten we gaan naar het ''hypothetische verhaal''



Truus had het al een tijdje moeilijk, ze had veel last van psychische problemen waardoor ze behoorlijk labiel was.

in deze stuk kan men al de *narcistische ondertoon lezen van de schrijfster dat ze zich zelf beter voelt dan haar, in plaats van de woorden als instabiel,niet stevig evenwichtig , te gebruiken , probeert de schrijfster haar te kleineren (*dit is een mening)

Jet had in haar verleden ook veel last gehad van psychische problemen, dus begreep het probleem en probeerde Truus te ondersteunen.
Een van de dingen die Truus vaak deed in haar instabiliteit, was al haar kleding kapot scheuren. Later had ze daar spijt van, maar spijt bracht de kleding niet terug.

(even onthouden dat Jet weet dus van Truus haar instabiliteit )

Toen ze op een dag een nieuwe baan kreeg, besefte Truus ineens dat ze geen kleding meer had om naar werk te dragen én daarbij geen geld had om nieuwe kleding te kopen.

Jet had het met haar te doen en besloot haar jurk van 300 euro aan Truus te lenen. Ze had eerder ook al een dure jurk aan Truus geleend, die toen ze hem nieuw kocht 700 euro waard was, maar door gebruikersschade niet meer in optimale staat was.

Jet leent dus ''uit een goedheid ''Truus een jurk van 300 en al eerder een jurk van 700,
die echter niet meer dat waard is door schade...
het benoemen van de waardes is irrelevant, behalve als er een punt duidelijk gemaakt moet worden dat de persoon zo goed bezig was?

Met deze twee jurken moest Truus het redden.
Jet wist dat dit riskant was, gezien Truus' verleden met kleding, maar besloot het toch te doen. Truus was blij met dit gebaar en nam de jurk aan. Echter, na een aantal weken kregen Truus en Jet ineens knallende ruzie.

kortom Jet accepteerde de risico...
nu ben ik zelf ook altijd bewust als ik iets uitleen dat ik het niet,of kapot terug krijg,
dat is een risico ,die ik zelf moet afwegen om te maken...

Jet wist dat haar jurken nu in gevaar zouden zijn, Truus maakte namelijk wel vaker kleding kapot als ze boos was, dus besloot ze haar jurk van 300 euro terug te vragen. De andere jurk had ze een tijdje geleden al afgeschreven. Het bleek snel dat ze daar gelijk in had gehad: de eerste jurk die ze Truus had uitgeleend had Truus al aan flarden gescheurd.
Truus gaf de andere jurk wel terug, maar voordat ze hem terug gaf besloot ze er eerst een paar gaten in te knippen, om toch nog een trap na te geven. Jet was verbouwereerd dat Truus dit had gedaan, maar haalde haar schouders op en dacht: 'wat had ik anders verwacht?'


dus voor zover gaat het goed,
Jet was aangedaan door wat Truus had gedaan, maar haalde haar schouders op en dacht: 'wat had ik anders verwacht?'
een duidelijke en vooral volwassen reactie

Een aantal weken later, herinnerde Truus zich ineens dat ze ooit eens een jurk van 80 euro aan Jet had geleend - nog vóór de tijd dat ze al haar kleding kapot had gescheurd. Truus wilde deze jurk terug. Jet gaf de jurk terug, maar besloot er eerst een paar gaten in te knippen, in de hoop dat Truus zich zou realiseren hoe gemeen dit eigenlijk is.

en hier laat Jet haar werkelijke narcistische kant zien, ze krijgt de kans om wraak te nemen op Truus en ze doet het zonder enige twijfel...
Jet vindt dat ze zelfs recht op heeft,'' want Truus''
oog om oog, en tand om tand, en daarmee gaat Jet de mist in,
want terwijl Truus haar jurken kapot maakte uit een soort ''ziektebeeld'' en in wellicht niet volle bewustzijn,maakt Jet haar jurk kapot uit wraak met volle bewustzijn...
dat is gewoon gemeen...
VOORAL, nogmaals omdat Jet wist van Truus problematiek en toch haar gaf...

Truus realiseerde zich hoe gemeen dit is. Echter, ze realiseerde alleen hoe gemeen het was dat Jet dat bij haar jurk van 80 euro had gedaan. Dit verhaal vertelde ze dan ook.
Over de jurk van 300 euro waar zíj gaten in had geknipt had ze het nooit. Dat ze een andere uitgeleende jurk aan flarden had gescheurd in haar woede vertelde ze er ook niet bij.
Natuurlijk vertelde ze er ook nooit bij dat wat Jet had gedaan een reactie was op wat Truus had gedaan.
Iedereen vond Truus nu zielig en Jet maar een gemeen kreng: Truus was duidelijk het slachtoffer. Sterker nog, Truus beschuldigde Jet en anderen ervan geen respect voor haar spullen te hebben.


en ja,daar heeft Truus gelijk in, Jet is een gemene kreng, met geen respect voor haar spullen,
echter zijn zowel Truus als Jet slachtoffers van elkaars en vooral hun eigen gedrag...


dit is mijn uitspraak en hier moet men het mee doen...
zo nu de zoute smaak van popcorn eerst even wegspoelen met een kopje thee...





sitenote waarschuwing; deze tekst bevat een mening van een persoon die oncontroversieel zou kunnen worden beschouwd...
de illustraties hebben geheel niks te maken met een wetenschappelijke onderbouwingen van de stelling van deze persoon...

wilt u hulp na het lezen, https://mindkorrelatie.nl/
14 jun 2022 - bewerkt op 14 jun 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van tea4u
tea4u, man, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende