Een brief van mijn moeder...

Bonkend hoofd.
Een hart die tekeer gaat.
Ongeloof.
Pijn.
En heel veel verdriet.
Alsof mijn hart er wordt uitgerukt.

De zogenaamde brief van mijn moeder die ze niet opstuurt, maar voorleest aanbl de telefoon.
Lieve N
En daarna voor 99% alleen maar verwijten aan ons adres.
Vervolgens: de keuze is aan jou.
En dan afsluiten met een lieve nickname....

B is niet meer welkom, nooit meer.
Ze ontkent nu ineens dat de band slechter is en ze daar zelf voor zorgt (zondag gaf ze het toe).

Hoe kan ik daar ooit nog naartoe?
B en ik zijn bijna 4 jaar samen, hij is een groot deel van mij.
Als zij hem niet kunnen accepteren, kunnen zij mij toch ook nooit accepteren...

Diepe ongeloof en tegelijkertijd woedend, dat hem en mij zo behandelen.
Hij is meer waard dan dat, ík ben meer waard dan dat.

FUCK DIT.

huilenliefdesverdriet
10 mrt 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Hsptje
Hsptje, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende