Doop is een opdracht
In gesprek met de ouderling werd verwezen naar de man naast Jezus aan het kruis. Hij werd zonder doop toch toegelaten in het Koninkrijk. Het argument was: zie je, doop is dus niet nodig. Het gaat om het hart.
Ik heb hem kort gezegd dat dit voor mij volgens mij geen vrijbrief is om dan maar uit te stellen. En again, op zo’n moment kan ik dus niet goed verwoorden waarom niet. Maar ik weet dat het zo is. Bij nader onderzoek weet ik waarom ik die gedachte had.
Argument van de Schrift:
De uitzondering aan het kruis
De man aan het kruis naast Jezus, had geen enkele mogelijkheid meer om te gehoorzamen. Zijn redding was puur genade, door geloof in Jezus in zijn laatste uur. (Luk. 23:42-43). Zijn redding bevestigt dat alleen geloof redt, maar dit is dus een uitzondering.
Opdracht aan de gelovige
Handelingen 2:38: “Bekeer u en laat u dopen.”
Iedereen die tot geloof komt, ontvangt de opdracht om zich te laten dopen. Het is een daad van gehoorzaamheid. Zijn wij bereid als ‘vrije’ mensen (die man aan het kruis was niet vrij) dit te volbrengen of laten we overtuigingen zwaarder wegen?
Bevel aan de dopers
De vraag: “Kan iemand het water weren, zodat deze mensen niet gedoopt zouden worden, die de Heilige Geest ontvangen hebben evenals wij?” (vs. 47).
En direct daarna: “En hij beval dat zij gedoopt zouden worden in de Naam van de Heere.”
Niet alleen de gelovige, ook de gemeente en de dienaren krijgen het bevel. Ze mogen de doop niet tegenhouden.
Met andere woorden:
Het ligt dus niet alleen bij de gelovige om gehoorzaam te willen zijn, ook de gemeente draagt de verantwoordelijkheid om niet te weigeren wat God beveelt.
Gehoorzaamheid gaat boven menselijke regels.
Wanneer menselijke overtuigingen of tradities de doop blokkeren, worden ze verheven boven Gods Woord. Alleen Jezus heeft het hoogste gezag.
Kortom:
De man aan het kruis = uitzondering, geen keuze.
Ik = geroepen tot gehoorzaamheid, mét keuze.
Doop = opdracht, geen optie.
Weet je waar ik zo van baal? Dat ik altijd pas later doorheb wat er niet klopt. Op zo’n moment zelf sta ik met mijn rug tegen de muur. Zij hebben hun theologische onderbouwing paraat en komen met allemaal redenen dat als een stortvloed over mij heen komt. En ik heb alleen mijn ‘intuïtie’ zonder onderbouwing. Dat gevoel van: het klopt ergens niet.
Pas uren of dagen later zie ik in het Woord wat het eigenlijk betekent. Zoals nu met de man aan het kruis - dat was een uitzondering, geen vrijbrief - en met het bevel tot de doop.
Had ik dat maar meteen kunnen aanwijzen.
Maar goed, nu moet ik er weer op terugkomen. En komen ze dan weer met iets nieuws? En kom ik dan ook weer met iets nieuws? Hoe lang blijf je zo in de rondte gaan?
Ik heb mijn vragen ingestuurd en expliciet gevraagd om de antwoorden zwart op wit via de app te krijgen, zodat ik de ruimte heb om te toetsen met de Bijbel wat ze zeggen. Precies vanwege dat probleem waar ik dus tegenaan loop.
Ze wilde me uitnodigen voor een fysiek gesprek omdat ze dat fijner vinden, maar ik heb het afgewezen. Ik wil eerst 100 procent zeker weten op welke Bijbelse gronden ze argumenteren, en niet dat hun redenatie vooral vanuit een menselijke overtuiging komt (misplaatst gebruikt in vermenging met Godswoord). Ik heb heel sterk het gevoel dat dit laatste het geval. En dan zit ik in zo’n gesprek niet op mijn gemak.
Ik heb hem kort gezegd dat dit voor mij volgens mij geen vrijbrief is om dan maar uit te stellen. En again, op zo’n moment kan ik dus niet goed verwoorden waarom niet. Maar ik weet dat het zo is. Bij nader onderzoek weet ik waarom ik die gedachte had.
Argument van de Schrift:
De uitzondering aan het kruis
De man aan het kruis naast Jezus, had geen enkele mogelijkheid meer om te gehoorzamen. Zijn redding was puur genade, door geloof in Jezus in zijn laatste uur. (Luk. 23:42-43). Zijn redding bevestigt dat alleen geloof redt, maar dit is dus een uitzondering.
Opdracht aan de gelovige
Handelingen 2:38: “Bekeer u en laat u dopen.”
Iedereen die tot geloof komt, ontvangt de opdracht om zich te laten dopen. Het is een daad van gehoorzaamheid. Zijn wij bereid als ‘vrije’ mensen (die man aan het kruis was niet vrij) dit te volbrengen of laten we overtuigingen zwaarder wegen?
Bevel aan de dopers
De vraag: “Kan iemand het water weren, zodat deze mensen niet gedoopt zouden worden, die de Heilige Geest ontvangen hebben evenals wij?” (vs. 47).
En direct daarna: “En hij beval dat zij gedoopt zouden worden in de Naam van de Heere.”
Niet alleen de gelovige, ook de gemeente en de dienaren krijgen het bevel. Ze mogen de doop niet tegenhouden.
Met andere woorden:
Het ligt dus niet alleen bij de gelovige om gehoorzaam te willen zijn, ook de gemeente draagt de verantwoordelijkheid om niet te weigeren wat God beveelt.
Gehoorzaamheid gaat boven menselijke regels.
Wanneer menselijke overtuigingen of tradities de doop blokkeren, worden ze verheven boven Gods Woord. Alleen Jezus heeft het hoogste gezag.
Kortom:
De man aan het kruis = uitzondering, geen keuze.
Ik = geroepen tot gehoorzaamheid, mét keuze.
Doop = opdracht, geen optie.
Weet je waar ik zo van baal? Dat ik altijd pas later doorheb wat er niet klopt. Op zo’n moment zelf sta ik met mijn rug tegen de muur. Zij hebben hun theologische onderbouwing paraat en komen met allemaal redenen dat als een stortvloed over mij heen komt. En ik heb alleen mijn ‘intuïtie’ zonder onderbouwing. Dat gevoel van: het klopt ergens niet.
Pas uren of dagen later zie ik in het Woord wat het eigenlijk betekent. Zoals nu met de man aan het kruis - dat was een uitzondering, geen vrijbrief - en met het bevel tot de doop.
Had ik dat maar meteen kunnen aanwijzen.
Maar goed, nu moet ik er weer op terugkomen. En komen ze dan weer met iets nieuws? En kom ik dan ook weer met iets nieuws? Hoe lang blijf je zo in de rondte gaan?
Ik heb mijn vragen ingestuurd en expliciet gevraagd om de antwoorden zwart op wit via de app te krijgen, zodat ik de ruimte heb om te toetsen met de Bijbel wat ze zeggen. Precies vanwege dat probleem waar ik dus tegenaan loop.
Ze wilde me uitnodigen voor een fysiek gesprek omdat ze dat fijner vinden, maar ik heb het afgewezen. Ik wil eerst 100 procent zeker weten op welke Bijbelse gronden ze argumenteren, en niet dat hun redenatie vooral vanuit een menselijke overtuiging komt (misplaatst gebruikt in vermenging met Godswoord). Ik heb heel sterk het gevoel dat dit laatste het geval. En dan zit ik in zo’n gesprek niet op mijn gemak.
20 aug 2025 - bewerkt op 20 aug 2025
- meld ongepast verhaal
-
Acquario
woensdag 20 augustus 2025 10:50
Elke kerk of denominatie heeft naast een visie op de Bijbel ook eigen regels en gebruiken. Wanneer je daarover in gesprek gaat, zullen ze hun overtuiging toelichten, maar de kans is klein dat zij hun protocol aanpassen vanwege een persoonlijk verschil van inzicht.
Het heeft dus weinig zin om hen ervan proberen te overtuigen dat hun visie onjuist of onbijbels is. Ze zullen je argumenten altijd pareren vanuit hun eigen kader. Als jouw overtuiging zo ver afwijkt dat je je doop niet wilt verbinden aan lidmaatschap, terwijl jouw gemeente dat wél vraagt, moet je je afvragen of dit de plek is waar je bij wilt horen, en dat geldt omgekeerd ook voor hen.
Vergelijk het met solliciteren: een organisatie heeft regels, waarden en gebruiken. Je kunt daar meestal prima in meebewegen, ook al ben je het niet op alle punten eens. Maar je kunt niet verwachten dat het protocol voor jou verandert. Heb je het gevoel dat een organisatie zelfs gebruiken hanteert die tegen de wet (in deze analoog: de Bijbel), dan moet je daar niet in verstrikt raken en je energie verspillen aan het vechten ertegen. Dan past een andere plek waarschijnlijk beter.
Persoonlijk ben ik het met je eens dat doop en lidmaatschap los zouden moeten kunnen staan, maar zolang deze gemeente ze onlosmakelijk verbindt, is dat de realiteit waar je mee te maken hebt. Ik begrijp je hang naar rechtvaardigheid en ik sta achter je, maar ik wil je behoeden voor een frustratiepunt terwijl je elders hoogstwaarschijnlijk met open armen ontvangen zult worden. -
InHisname
woensdag 20 augustus 2025 21:44
acquario dank je wel voor je steun, je uitleg en je waarschuwing
Inmiddels heb ik het gesprek gevoerd en afgerond. Mijn vragen zijn beantwoord, maar inderdaad steeds binnen hun eigen kader geplaatst (of zelfs kern ontwijkend)... ik had nog ergens een sprankje hoop, maar helaas 😅.
Ik heb hem aangegeven dat we verschillen van visie en dat ik geen vrucht zie om verder in gesprek te blijven.
Tegelijk heb ik wel mijn huidige situatie in kaart gebracht, ook het offer dat ik daarin gebracht heb. En dat ik veel in gebed ben geweest, onderzoek heb gedaan en getuigenissen heb gehoord. Daarin kwam voor mij telkens dezelfde eenvoudige lijn terug die klopt met de visie die ik heb op handelingen. En dat Zijn leiding hierin voor mij doorslaggevend is.
Ik heb aangegeven daarom gehoor te geven aan de oproep tot doop - buiten de organisatie. En dat dit tweede voor mij een toewijding zal zijn losstaand van de doop.
Je bericht en helderheid brengen rust een vrede. Nogmaals dank je wel. 🤍 -
Acquario
donderdag 21 augustus 2025 10:34
Got your back sis 🤍 Je mag me altijd berichten. Ik ben trots op je!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 20 aug 2025 Doop is een opdracht ( 3 )
- O 18 aug 2025 Beproeving rond mijn doop ( 3 )
- O 16 aug 2025 Doop (deel 2) ( 1 )
- O 02 aug 2025 Palestina & Israël: de verdieping in