afsluiten van mijn verleden

van mijn psygoloog moet ik meer gaan schrijven want dat komt er meer uit mijn hoofd en kan ik het mischien afsluiten en krijg ik hopelijk meer energie en minder pijn zowel geestelijk als lichamelijk. En mijn hoop is dat ik dan van mijn medicijnen af kom.
dus daar gaan we dan:

Toen ik 16 was ging ik van het vmbo naar het mbo. Ik was super blij dat ik eindelijk van de middelbare school was. Ik ging de opleiding juridisch medewerker doen tijdens die op leiding raakte ik overspanne en kreeg ik heel veel pijn in mijn benen. Ik werd zelfs angstig voor school. Had het wel eerder gehad dat ik het moeilijk vond om naar school te gaan maar het mbo was toch echt wel wat anders.

Ik kwam bij een psycholoog en die heeft wat testen gedaan en daar kwam uit dat ik autisme heb. ik vond het best wel lastig om te begrijpen wat het eigenlijk betekend. Ik kreeg wat meer informatie er over maar ik kon het niet toe passen tijdens de lessen en op school. Mijn klasgenoten waren te druk en er waren er te veel ik kon niet met de prikkels om gaan.
voor de pijn ging ik naar een revalidatie arts zij zei dat het allemaal in mijn hoofd zat attans zo begreep ik het. Wat ze eigenlijk bedoelde wat dat mijn hersenen de verkeerde prikkel uit door dat ik op die manier dingen kon ontweiken die ik moest doen en eigenlijk niet aankon. Maar ik was volgens haar nog niet slecht genoeg.

ondertussen kreeg ik ruzie met mijn vriendinnen. Ik was er erg kapot van ik snapte niet wat er gebeurde zij zeiden in eens dat ik een hoer was of dat ik nep was. ze zeiden allemaal van dat soort kleinerende dingen. En het voor val was dat ik zei ik de groep 's app dat ik mij meer wou focussen op school en minder in de groep 's app zou reageren. toen werden 1 meisje heel boos omdat ik ook zei dat ik geen zin meer had in die middelbare school ruzies en toen ontplofte de bom.
en tot de dag van vandaag blijft ze in de kroegen mij lastig vallen.

ik zocht uit eindelijk mijn plekje en ik dacht dat ik het had ik ging meer met jongens om en ik dacht he zo heb ik mensen om me heen die wel met me praten en niet boos worden. Allen ik begon in een sleur te komen dat ik elke keer een relatie had die eigenlijk meer vriendschappelijk was alleen ik wist niet hoe ik vrienden moest bewaren dus na 2 a 3 maanden ging we bijna altijd met ruzie uit elkaar.

toen kwam mijn buurman naar mij en mijn ouders toe dat hij fotograaf is geworden en met mij wou samenwerken. Ik vond het geweldig en mijn ouders vonden het prima. Ik begon me steeds meer te verdiepen in make-up, haar en huid. Ik werd ondertussen ook ouder en hadden reeks schoots gehad. Uit eindelijk werd het wat bloter en net te bloot. Ik durfde geen nee te zeggen omdat hij te overweldigend was. Hij zat op een gegeven moment toen we naar de fotos zaten te kijken aan me kont en mijn middel en ging nog net iets verder maar op dat moment stond ik op en ging ik naar de kleedkamer en klede ik me om.
we reden naar huis en dat was mijn laatse keer dat ik een shoot gehad heb en verder heb ik ook geen contact meer met hem en hij is verhuisd.