Afkicken van Ritalin

Ik ben ontzettend druk geweest. Er is een aantal weken geleden erg veel gebeurd, veel verschoven, veel om over na te denken. Laatste 2 weken moest ik voorbij mijn eigen kunnen gaan om de kracht te hebben om te kunnen leren voor mijn mega grote tentamens en dit te halen.

14 dagen, 10 uur per dag. Het is me gelukt. Van een vriend kon ik Ritalin krijgen, medicatie, om de concentratieboog op te schroeven. Het heeft veel met me gedaan wel.
Ritalin heeft bijwerkingen voor onder andere het 'wegnemen' van je emotie en dat deed het. Ik had een kort lontje, maakte sneller ruzie en wanneer het was uitgewerkt was ik huilerig.

Het mag wel even gezegd worden, het gaat verder goed met me!

Ik ben 4 kilo afgevallen, misschien niet voor iedereen veel, misschien niet voor iedereen negatief maar voor mij wel. Die 4 kilo maakt het verschil tussen een gezond lichaam en een lichaam dat problemen heeft met metabolisme, bloeddruk, suikerspiegel en dus humeur en energie.
Ik ben nu gestopt met de pillen, stap voor stap proberen het er weer bij te eten. Ik ben een eter, ik houd van eten, ik eet vrijwel alles, altijd door elkaar. Ik word er niet dik van, maar wanneer mijn suikerspiegel en bloeddruk dalen kan ik minder goed tegen de suikers, vetten en eiwitten; ik ga minder eten. Afvallen betekent dus voor mij dat ik minder ga eten. Dat is waar ik nu mee vecht.
Daarnaast, het afvallen, het zien dat ik ben afgevallen, is voor mij geen prettig beeld, ik voel mij er niet ok over. Dit remt het geluksgevoel waardoor ik ook minder eet. Het staat allemaal met elkaar in verbinding, zoals altijd.

Na 14 dagen zo geregisseerd te leven heb ik wat moeite met de flow, het plezier. Ik probeer het terug te vinden maar het is niet zo voor de hand liggend, ik ben wel van slag.
Dingen doen die ik leuk vind, geen zware taken die lang duren. Over je grenzen gaan betekent toch wel ineens dat je minder tolerante grenzen hebt.

Voor wat hierna komt, moet ik het anders aanpakken. Ik ben bijna jarig, cadeautjes worden al ingekocht, sommigen druk ik alvast achterover, haha.

Het komt allemaal wel weer maar er is even wat rust en ruimte nodig zodat ik weer kan zwemmen, ik spartel een beetje.

28 okt 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Myrae
Myrae, vrouw, 26 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende