<><>

Het is een onbetrouwbare tijd, gevoelens die niet te plaatsen zijn, gedachten die geordend moeten worden maar de zwaarte is te groot. Ik ken diepe dalen, misschien wel dalen die ik eerder ook ervaren heb maar toen was ik al zo ver heen dat ik voelen niet meer echt deed. Nu heb ik nog een wil, gevoel.

In pogingen om naar mijn omgeving te communiceren hoe ik mij voelde werd ik kwaad, van kwaad tot erger.

Ik ben er even tussen uit geweest, voor alles. Een paar weken wat meer offline en bij mezelf, nadenken. Tijd om dingen op een rijtje te zetten, voelen wat ik voelde zonder interruptie.
Maandag ging ik terug de wereld in, een moeilijke stap, toch wel wat boos geweest.

Wanneer ik probeer mn hoofd op een rijtje te zetten, loop ik snel vast en wordt het te veel. Ik heb anxiety attacks, erger dan ik ooit gehad heb. Zo vertrok ik hier, ik dacht dat ik gek werd, de wereld stortte in.

Proberen alles op een rijtje te zetten, het lukt niet ik heb het niet meer op volgorde. Misschien ook wel, maar ik zie het nu niet en het proberen te zien maakt mij verdrietig tot het punt dat het opgeven makkelijker is. Gewoon steeds wanneer je wakker wordt je ogen weer dicht doen, dat blijven doen.

Is het niet allemaal flink fout?
13 jun 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Myrae
Myrae, vrouw, 26 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende