41059 SH37 ´t Zèlfde geldt v/d uitspraak van Marx:
        
QQleQ
  
´ALLE GESCHIEDENIS 
IS DE GESCHIEDENIS VAN KLASSENSTRIJD´?
Zijn betekenis zit niet zozeer i/d empirische referentie, 
maar i/h feit dat men de hele geschiedenis nu kan gaan bekijken 
vanuit ´t gezichtspunt van ´klassenstrijd´! 
En ook dàt heeft prachtige studies opgeleverd. 
Àlle paradigma´s & diverse fundamentele benaderingen v/d werkelijkheid starten dan ook
met dergelijke, quasitautologische uitspraken? 
Bij de these dat àlle religie i/d moderniteit módèrn is, 
is ´t al niet veel anders! Óók deze uitspraak ìs ìn wézen dus ´n axioma dat enkel zegt: 
´WE GAAN ÀLLE RELIGIE ONDERZOEKEN ALS GEGENEREERD DOOR DE MODERNITEIT´? 
De these van religieuze modernisering & v/d moderniteit van alle religie i/d moderniteit 
vormt dus het uitgangspunt en is geen empirische conclusie v/h nieuwe paradigma! 
Zodra men dit nieuwe vertrekpunt neemt ontplooit zich
 de religiegeschiedenis echter wel 
op ´n radicaal andere manier: 
(1) In plaats v/d religieuze evolutie te denken 
vanuit de onvermijdelijke oppositie tùssen religie & moderniteit, 
verlegt men de aandacht nu naar de diepgaande veranderingen, 
naar de transformaties van religie ìn
 èn dóór de moderniteit?
 (2) Als gevolg vàn
 deze transformaties nemen religie & religies 
i/d moderniteit al heel andere vormen aan dàn voorheen, 
óók wanneer ´t om ´dezelfde´ religies gáát! 
Religieuze modernisering accentueert & analyseert deze breuk 
mèt ´t vóórmodèrne verleden......
(3) ´t Religieuze moderniseringsparadigma 
wìl de permanente constructie van religie i/d praktijk vàn àlledàg, 
´t voortdurend máken èn hèrmáken vàn religie ìn z´n hele breedte a/h lìcht brengen. 
Dit impliceert dat religie stééds wéér ´n véélheid behelst vàn construerende praktijken, 
die voortdurend úit elkaar zijn blíjven lopen èn via gemeenschappelijke symbolische referenties, collectieve praktijken & soms ook via hiërarchiën 
met elkander verbonden worden!? 
(4) Religieuze modernisering legt het primaat bij ´t héden. 
Religie i/d moderniteit is geen doorlopen v/h verleden i/h heden. 
De voortzetting van religies speelt zich, zoals alle andere activiteiten, 
noodzakelijkerwijs àf ìn hèt héden. Ook wanneer men elementen uit het verleden 
opneemt {bijv. men leest de bijbel), gebeurt deze activiteit vanuit het heden 
en is deze dus selectief,
 actualiserend èn 
interpreterend?! 
(5) Hoe belangrijk de context v/d moderniteit ook is, 
´t máken èn hèrmaken van religies ìs àltijd ´n creatieve èn ópen activiteit...
 
De moderniteit gééft ruimte voor velerlei religies!
 
Mensen zijn geen zombies die enkel en alleen maar doen wàt aan hèn voorgeschreven werd, 
maar gaan creatief èn innovatief om mèt hun omgeving (dat is ´t gelijk v/h
 ´rational choice´-paradigma)! 
Er wordt dùs permanent 
èn op zeer inventieve & innovatieve wijze ´nieuwe´ religie gecreëerd, 
ook al beoogt men een zo getrouw mogelijke voortzetting 
vàn zéér óude religies. 
In feite is het uitgangspunt
 v/h religieuze moderniseringsparadigma niet veel meer 
dan ´n toepassing op ´t religieuze terrein v/d fundamentele basisidee v/d sociologie zèlf, nl. 
dàt ´t denken & gedrag van mensen in wisselwerking met sociale interacties, 
omstandigheden & de maatschappij 
moet worden gedacht.
 
Religieuze modernisering 
stelt de sociale context v/d moderniteit centraal 
& bekijkt hóe de mensen vanuit die sociale context religie 
telkens opnieuw vormgeven.
 
Ook de religie in vroegere maatschappijformaties 
dient vanuit déze sociologische basisidee 
geanalyseerd te worden...

 
     Asih, man, 80 jaar
    
    Asih, man, 80 jaar
 
 
 
        Log in om een reactie te plaatsen.
 
        vorige
    volgende