39406gk209 Ik wíst waar Dawied z’n steen naar toe~

Q
GESTUURD HAD:
NAAR GOLIATHS HÈLM!

Want ìn die hèlm zat ‘n gleuf waardoor GOL naar buiten kon kijken!

Helaas zat er voor die gleuf
‘n vizier dat de gleuf vrijwel geheel afdekte,
tenzij Goliath zijn hoofd enigszins naar achteren wierp òm ònder het vizier dóór
tòch naar búiten te kunnen gluren.

Ik wist
dat Dawiedewiedewieds steen al feilloos op wèg wàs,
naar de énige kwetsbare plek in Goliaths bepantsering, maar dan moest Goliath wèl
òp ‘t júiste moment onder ogen willen zien
wat er gebeurde?!

En dit was precies
wàt het tóeval beslóót te dóen:
‘t maakte gebruik van Goliaths níeuwsgierigheid en zètte diens hoofd zó precíes ìn dé júiste stànd
òm Dawiedewieds steen tùssen ‘t vizier & De Gleuf door toegang te verschaffen
tot GOLI’s Voorhoofd!

De steen
boorde zich schroevend ‘n weg
door Gols schedel & drong z’n hersenen binnen, stekend als ‘n sluipwesp
die z’n ei legt in een rups.....

Ik zàg Gol langzaam in elkaar storten,
als ‘n oude toren die eigenlijk geen steen meer heeft om op te staan,
maar zich vasthoudt aan een lange traditie. Hij víel òp z’n knieën & keek om zich heen alsof
hij zich afvroeg wàt er met de wéreld aan de hand was. Ittaï liep naar hem toe en ik zag dat ook hij
niet begreep wàt er gebeurde?

Maar toen Dawied zijn arm òphief
en gebaarde dat hij niet dichterbij mocht komen, bleef Ittaï staan, ontzet over zijn eigen machteloosheid!

MÈT een dòffe dreun víel Gols lans úit z’n rechterhand op de grond, het stof waaide òp.

Zijn àrmen vielen slap langs zijn lichaam, z’n handen raakten lusteloos de grond van het Terebintendal!!

Ik denk dat hij níet begreep wàt hèm overkwàm,
hij voelde geen pijn, nòch drong het tot hem dóór dât híj verslagen was.
‘t Kromzwaard gleed onbeholpen van z’n schouder & bungelde als ‘n damestas ter hoogte van z’n heup. Alles wat gevaarlijk was geweest aan Gols verschijning, leek nú
het onschuldige gevolg van een kinderlijke verkleedpartij
met speelgoedwapens?

Hij opende wijd zijn mond
in de veronderstelling dat hij kon doorgaan met z’n brullend gesnoef, maar
van zijn stem was niet méér óver dan die van ‘n kleine jongen
die wanhopig om z’n moeder roept...
?
?
?
23 nov 2020 - bewerkt op 29 nov 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende