38636Yesj253AlsChoesasThuiskwam, zou zijn zoon~~~~


INMIDDELS
RUSTEN IN VREDE.
ALLES ZOU VOORBIJ ZIJN,
EN DE ARME MAN ZOU HET ERGSTE
NIET EENS MEEGEMAAKT HEBBEN. YOCHANNAH
WAS VEERKRACHTIGER DAN HAAR MAN. VROUWEN
KONDEN ZULKE KWESTIES VAAK BÉTER ÁÁN?! Het gemompelde
bidden & bidden van HannaH begon haar te irriteren. ´O ADONAI, HOOR MIJN GEBED
EN WEES MIJ GENADIG!´Genádig? De G d van Israël, die de aarde opende om er zijn tegenstanders
te verzwelgen? De woedende stemmen in Miryams hoofd gingen tekeer tegen al deze wreedheid
van een god die zùlk lijden toeliet! Yochannah streelde Boaz & zei met verstikte stem: ¨God van
Israël, IK GEEF JOU MIJN LEVEN, ALS JIJ MIJN GEBED HOORT EN VERHOORT! IK ZAL
ELKE NIEUWE MAAN EEN OFFER BRENGEN IN DE TEMPEL! IK ZÀL...¨ Miryam greep
Hannahs schouder beet en snauwde: ´STOP DAARMEE YOCHANNAH! Hou òp! Het is
hopeloos! Je praat tegen ´t plafond! Er ìs geen G d die jou antwoord geeft! Het zou
genadig zijn... als er snèl ´n eind aan z´n lijden kwam!´....
Yochannah boog haar hoofd en begon weer te huilen.
¨MAAK DÀN HET GRÀF VAN MIJN KIND NU ZÓ DÍEP,
DAT ER OOK RUIMTE IS VOOR MIJ! HET ZAL NIET LANG DUREN
VOORDAT IK HEM TERUG ZIE IN DE HEMEL!¨ Hémel? Was dàt Hannahs laatste illusie?
Ach ja. Waarom ook niet? Het kon geen kwaad als die gedachte haar troost bracht. Láát zij zich
maar vasthouden aan de gedachte dat er wel een hemel ìs. DE HELE NACHT ZAG MIRYAM
IN DE VERTE DOBBERENDE LICHTJES OP ´T MEER AFKOMSTIG V/D LAMPEN DIE DE
VISSERS AAN DE BOEG & ´T ACHTERSCHIP ONTSTAKEN OM DE VIS IN HUN
NETTEN TE LOKKEN EN ÀL DÍE TÍJD BLEVEN DE STEMMEN MIRYAM BESTOKEN
MET HÙN LEVENSLESSEN: Kijk maar eens goed. Dat krijg je nou als beloning voor liefde en hoop...
´n Beetje licht, en je denkt dat het de zon is? In plaats daarvan raak je gevangen in ´n nèt, samen
met al die duizenden andere dwazen, gekken en zotten! Je wordt aan de wàl getrokken,
snàkkend naar adem, & lééggehááld. Zie je wel? Geloven is vragen om jouw eigen ondergang!
Je kon maar beter met beide benen op de grond blijven staan! Wàs ze verbitterd? Ja. Het leven zelf
had Miryam immers geleerd dat ´t veiliger was om géén góedheid te verwàchten. Géén barmhartigheid. En al helemaal geen líefde. Kijk nu maar eens wat díe líefde Yochannah hàd áángedáán! Miryam zei tegen zichzelf dat ze dankbaar was om géén kìnd te hèbben,
níemand om van te houden!
Het leven was té onzeker.
Hoop was het licht dat haar aan wal trok. Liefde was het nèt.
Vertrouwen was het mès in de hand van de Visscher.
Mor kijkt terug via 1911!
Men trouwde vaak rond hun 20ste & kreeg er ieder jaar een kind bij?
Volksziekte o.a. ook vooral de TBC.
Mijn oma stierf voordat mijn moeder op de lagere school zat.
Na haar 12de moest zij ´t huishouden doen tot haar 21ste van een groot gezin.
Daarna ´dienstmeisje´ in ´t Haegje, A´dam & Putten.
Ze leerde mijn vader al voor de oorlog kennen. In ´43 getrouwd.
Hij moest in ´42 naar strafkamp Erika. In ´44 dood door een Duitse kogel.
Vijf maanden voordat ik geboren werd.
Kun je nagaan: zo´n 10 kinderen, water~werk, Biesbosch, Sliedrecht.
Twee wereldoorlogen, koloniale crisisjaren, watersnood,
veel, hard, lang werken met blote handen, ´s zondags naar de kerk,
elke dag bidden voor en na het eten, bijbellezen, zondagsschool & catechisatie,
kolenkachels/fornuizen,
strenge winters, wassen met de hand, minstens 12 gezinsleden,
lage lonen, Andriessen, Grondijs,
concentratiekamp, Putten, woensdag 13 december ´44, vader
doodgeschoten op z´n 30ste, dan nog eens na 10 jaar thuis als ´assepoester´
& 10 jaar voor ´welgestelden´, oorlog & nog ´s ´uit-werken´,
hypotheek, ziekenfonds, kamerverhuur, pension- & vacantiegasten,
tussen Sonnevanck en Sonneheerdt, ziekenhuis Salem, Schaffelaer- &
Spoorkazerne, Ons Indië, Korea, Vietnam, Mor die
niet wilde leren schieten midden jaren ´60, kunstnijverheid, revalidatie,
psychiatrie, kantoren, Diemen, fabrieken, liften heen & weer
naar Italië, Israël, India, Nippon, USSR, Tsjernobyl,
El Al op Kruitberg, Bijlmeropbouw & af-braak,
Ganzenhoef, Gliphoeve,
Geldershoofd, Gouden Leeuw: 75
jaar met sneltreinvaart
via corona
etc.

cool!
21 mei 2020 - bewerkt op 24 mei 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende