37327370 Miryam was zó zéker van àlles! Opnieuw~~~

VIEL HET MARCUS ÒP
HOEZEER ZIJ VERANDERD WAS?
Zó hàd híj haar NÓÓIT gekènd. Ja,
ze wàs nog altijd éven móói! Maar nú
straalde ze 'n ander soort schoonheid uit,
die van bìnnenúit kwam! Ze was tot rùst gekomen?!
Vol vertrouwen staarde ze naar 't méér & zei 'n paar keer
tegen Marc & Yaïr: "HIJ KÒMT TERÙG. HIJ KOMT ÈCHT TERUG!"
Zij had alle reden om de hoop niet òp te geven. Per slot van rekening
wàs Yaïr haar nééf. Dvorah was zijn énig kìnd. Haar broer El'azar & zus Marta
waren in 't húis achtergebleven om te waken bij het sterfbed van Dvorah! Maar MIRYAM
was eropúitgegaan òm Yehosjoea te zóeken! De uren verstreken ÈN Yesj kwam nog steeds maar
niet terug. De twee mannen, 'n Jood & 'n Romein, zaten zwijgend naast haar op de heuvel die uitkeek
over 't kalme water van 't HARPMEER van Tiberius@Galilea ~ de wolken boven de oostelijke oever weerspiegelden
in het water. De madeliefjes bloeiden ~~ bréde stróken goud bedekten 't land in de vèrte. Blauwe lupinen
hulden de Golanhoogten in 'n rijke paarse, gloed als bruid@bruidsdag?!
Het was 't 3de uur van de dag.
Yaïr had geen woord meer gesproken sinds 't aanbreken van de dag,
toen de mensen opnieuw begonnen tóe te stromen! Ze stonden aan de oever van het Meer
& vroegen zich àf òf hun Yesj vandáág nog zóu kómen! 'n Paar 1000 mensen, op z'n mìnst, zochten Het Méér àf,
op zoek naar vissersboten! Waren ze wanhopig? Wilden ze hem allemaal íets voorleggen? 'n Nóód? 'n Zieke, die genézen wilde worden? 'n Innerlijke dorst die alleen, naar het schéén, met de woorden van Yesj gelest kòn worden? 't Strand was bezaaid met mènselijk verlàngen, zoals de wrakstukken die door de storm van afgelopen NÀCHT aangespoeld waren. Àls Yesj kwàm
... àls hij kwam ... zou hij niet eens aan wàl kùnnen kómen zònder te struikelen óver àl díe menselijke
Nóód? Zóvéél! 'n Menigte zóekende menschen, die hèm allemaal tegelijk zouden WÌLLEN aanspreken, zijn
náám zouden willen úitroepen. Híj kòn hèn ònmógelijk àllemáál aanraken ÈN èlk verzóek ìnwilligen.
Misschien speelden die gedachten door Yaïrs hoofd, toen hij z'n ogen opsloeg & uitkeek over 't
vlakke water van HÈT MÉÉR! 'Zèlfs àls hij kòmt,' zei Yaïr tenslotte, 'KÀN hij me dan wel hóren
tùssen àl die andere roepende mensen?' MIRYAM antwoordde: 'Jij heet Ya'ir, Vréés G d!
VREES GOD ÈN KIJK VÒL ONTZAG TÓE NAAR WÀT HÍJ KÀN DÓEN!'
'Ik vrees.' "GELÓÓF! Hóe kùn je nog twijfelen, ná àlles wat we hèbben gezíen?"
'Als hij hier was zou ik niet twijfelen. Maar hij ìs er níet en níemand WÉÉT òf híj wel kòmt! Ik moet gaan,' antwoordde Yaïr.
'STEL DAT DVORAH MIJ ROEPT EN ÌK BÈN ER NIET?
Misschien ìs 't nu al té láát... en stel......
stèl dàt 't te laat ìs? Dàn heeft Elisjeva
MÍJ nódig! Die arme Elisjeva.'
Miryam àntwoordde:
'Yaïr, je moet
niet bang
zijn.'
16 feb 2020 - bewerkt op 21 feb 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende