36132shr34 Barbara Fürbringer, die gehoord had ~~~


DAT HAAR MAN,
EEN COMMUNISTISCH LID VAN DE RIJKSDAG,
IN DACHAU DOODGEMARTELD WAS EN DAT HAAR KINDEREN
IN EEN NAZITEHUIS TERECHTGEKOMEN WAREN, PROBEERDE HAAR ZUS
IN AMERIKA VAN HAAR LOT OP DE HOOGTE TE BRENGEN: 'Lieve zus, helaas
gaat het niet goed met ons. Mijn man Theodor is 4 maanden geleden plotseling gestorven in Dachau.
Onze kinderen zijn in het staatstehuis in München ondergebracht. Ik zit in het vrouwenkamp in Moringen.
Ik heb geen cent meer!' De censor verwierp de brief, en dus schreef ze een andere: 'Lieve zus,
Helaas gaan de zaken niet zoals we zouden wensen. Mijn lieve man Theodor is vier
maanden geleden overleden. Onze drie kinderen wonen in München, aan de Brenner Strasse 27,
ik woon in Moringen, bij Hannover, Breite Strasse 32. Ik zou je dankbaar zijn als je me wat geld zou kunnen sturen.'
Himmler rekende er ook op dat als de verplettering van mannen uit de oppositie maar vreselijk genoeg was,
ook weldra alle andere burgers weldra mak als lammetjes zouden zijn?! En dat bleek ook grotendeels het geval,
zoals Lina Haag, die slechts twee weken na haar man gearresteerd en in een andere gevangenis werd opgesloten, al snel opmerkte: 'ZAG DAN NIEMAND WAT ER GING GEBEUREN? KEEK DAN NIEMAND DOOR DE SCHAAMTELOZE DEMA-GOGIE IN DE ARTIKELEN VAN GOEBBELS HEEN? IK KON ER ZELFS DWARS DOOR DE DIKKE GEVÀNGENISMÚREN DOORHEEN KIJKEN;
MAAR STEEDS MEER MENSEN BUITEN SCHIKTEN ZICH NAAR DE REGELS!'
In 1936 was niet alleen de politieke oppositie volledig uitgeschakeld,
maar hadden humanitaire organisaties & de Duitse kerken
zich ook bij de regels neergelegd...
Het Duits Rode Kruis had zich ook al achter de nazizaak geschaard; tijdens bijeenkomsten hing
de Rode Kruisvlag naast de swastikavlag. 't Internationaal Comité van 't Rode Kruis (ICRC), dat zou moeten toezien op de naleving v/d Geneefse Conventies, had Himmlers Kampen geïnspecteerd - dwz. de showbarakken - en er zijn goedkeuring aan gegeven.
Westerse hoofdsteden namen 't standpunt in dat naziconcentratiekampen en -ge-vangenissen 'n interne aangelegenheid
v/d Duitschers waren, waarmee buitenlandse regeringen zich niet te bemoeien hadden. Halverwege de jaren '30
geloofden de meeste westerse leiders nòg stééds dat 't communisme nu 't allergrootste gevaar vormde voor de
wereld-vrede, en niet nazi-Deutschland ...
09 okt 2019 - bewerkt op 12 okt 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende