29434 't 'godsoordeel' overleefde de komst v/d ~~~

Q

JURISTEN,
ZÈLFS TÓEN
'T DOOR EXPERTS
AFGESCHILDERD WAS ALS GODSLASTERLIJK
OF EEN ZINLEDIG BIJGELOOF? Per slot van rekening
WÀS 't godsgericht 'n vorm van publiek theater; 't gàf úitdrùkking
a/h conflìct TÙSSEN áánklager & beschuldigde, èn bóód 'n beslissend moment,
waarop de toeschouwers wàchtten òp HÈT Vònnis! 't Wàs ònbetwìstbaar, terwijl 't rècht
maar àl te váák vóórwaarden stelde? 't Wàs óók bij úitstek 'n openbare aangelegenheid,
waarbij de hele gemeenschap tóekeek, èn waarbij zaken als privileges & áánzien meespeelden,
net als i/h dagelijks leven, terwijl in 't justitieel recht de rechtspleging netjes weggestopt werd
in 'n àfgeslóten ruimte, èn werd verzorgd door behoedzame buitenstaanders! De régels voor
't ritueel liepen van plaats tot plaats uiteen: 'n vríj man, die dus geen lijfeigene van een
landheer was, moest gewoonlijk 'n steen uit kokend water pakken, of anders 'n stuk
roodgloeiend metaal, vaak een ploegschaar, van 't Vúúr nemen & er minstens
negen stappen mee lópen ('negen voeten uitgemeten vlg. de voeten v/d man
die 't godsgericht ondergaat'; rechtspraak was maatwerk)! 't Hete ijzer werd
roodgloeiend gemaakt in 'n vuur dat als de plechtigheid begonnen was niet
méér opgestookt mocht worden, èn móest dàn òp de glóeiende às
blijven liggen tot 't laatste gebed gereciteerd was.
De ploegscharen 'brandden 'òm
àchter dé wáárheid
te kunnen
komen'.
04 okt 2017 - bewerkt op 06 okt 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende