29049KS91b Woolley vònd gewèldige schàtten èn óók

Q&@
TIENTALLEN
LIJKEN VAN
HOVELINGEN EN DIENAREN,
DIE GÌF INGENOMEN HADDEN
OM TEGELÍJK MÈT HÙN KÓNING HET GRÀF ÌN TE GAAN!
De sieraden & andere objecten liggen in het museum in Bagdad
& in 't British Museum dat deze opgravingen gefinancierd had? De gráven zijn léég,
maar àls je zó'n Verháál gelézen hèbt, wìl je ze tòch GEZÍEN hëbben?! Van de rest van de ruïnes
heb ik bijna niets gezien, & 't èrgste was dàt ik helemaal nìks vìnden kòn òm méé te nemen! Geen stenen
met inscripties, die in Babylon nog voor het oprapen lagen, WÈL genoeg pòtscherven, maar géén áárdige! Nou,
het víel WÈL èrg tégen, ook al WÀS er tòchwel ook méér te zíen dàn ik voorzichtig verwàcht hàd? (Sinds 2009
zijn er weer opgravingen verricht & restauraties! Op foto's zie je 'n soort puntgaaf middeleeuws kasteel, terwijl
er, als ik me goed herinner, in '67 alleen een deel van de ziggurat geconserveerd was?) Voorts met de trein naar
Bagdad! Toen ik terugliep naar de spoorrails, want 'n perron WÀS er níet, vond ik toch nog een stukje aardewerk
met een mooie rand! De trein was er na 'n half uur nòg niet, maar toen kreeg ik een lift naar Naseriya terug. Zó èrg
was het dus óók weer niet, achteraf gezien. Èn ik BÈN ìn 't legendarische UR geweest & niet alleen maar in Babylon! 't Ligt
niet ver van Basra, de zuidelijkste grote stad van Iraq. En bovendien heb ik een groot onderontwikkeld stuk van het zuiden van Irak gezien, waar zèlfs mèt bevloeiing weinig te bereiken valt, zo te zien. Na lang wikken & veel wegen besloot ik maar met de trein terug
te gaan naar Bagdad, omdat de wegen in alle richtingen al éven SLÈCHT waren? En bovendien zou ik 'n dag moeten wachten voordàt er wéér 'n bùs ging! Die trein ging 's NACHTS, dus dàt scheelde me 'n overnachting in 'n hotel! De reis was niet duur, nog geen vier gulden naar Bagdad, en hij zou er om half negen 's morgens arriveren? Ik heb nog het kaartje v/d IRAQI Repub. Railways, AN-NASIRIYAH TO BAGHDAD-WEST, third class, fils 485 ~~~ Eerst moesten we met een gewone trein naar UR JUNCTION voor
een aansluiting met de sneltrein uit Basra. Dàt WÀCHTEN zou een uur moeten duren, maar 't duurde van half tien tot half
drie. Dat kon in een wachtkamer, waar zowat iedereen lag te slapen, op de banken of op de grond, de Arabieren mèt hùn
màntel over zich héén. De vrouwen zaten gehurkt buiten, & toen 't om half twee opeens heel kort maar hevig regende,
kwamen ze binnen, ìn de Tènt van hùn hóófddoek. Vrouwen worden hier niet als dames behandeld,
eerder als vee! Maar wie weet vóelen ze zich daar gelukkig bij, 't ìs nu eenmaal
níet ànders, God wìl het zó? Ze kiezen hier,
bij ons, toch ook vrijwillig
& zonder dwàng
voor een
boerka?
24 aug 2017 - bewerkt op 27 aug 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende