28835153mpnzer WÀS óóit 'n tijd geweest dat ouders

Q&@
HUN KINDEREN
KONDEN NALATEN IN DE WETENSCHAP DAT ZE
NOG LANG NÁ HUN DÓÓD GEDRAGEN ZOUDEN KUNNEN WORDEN ÈN,
WAT NÒG BELÀNGRIJKER WÀS, DAT DAAR NOG STEEDS DEZELFDE
BETEKENIS AAN VERBONDEN ZOU ZIJN!
'n Aristocratisch echtpaar dat in 863 z'n testament opmaakte - de zuster
v/d keizer & 'n Italiaanse graaf - vermeldden speciaal
dat zij hun oudste en op één na oudste zoon hun kleren nalieten, die vervaardigd waren
van geweven stof & bestikt met goud;
daarmee gaven ze onderscheidingstekens door die iedereen begrijpen kòn, èn ze wìsten zéker
dàt hun zoons díe kléren zouden kunnen blijven dragen! De maatschappelijke orde làg immers vàst,
en iedereen wìst wàt er òp te maken víel uit de kléren die 'n ander droeg ...

De sobere, eenvoudige kledij van een monnik had voor leken een enorme betekenis!
Het had iets magisch om dezelfde kleren te dragen als een geestelijke: twee eeuwen lang
dachten mensen dat ze op hun sterfbed een habijt moesten dragen om in de juiste stijl gekleed te zijn
voor het Láátste Oordeel, totdat de LAY FOLKS' CATECHISM uit 1357 erop wees dat niemand mocht rekenen
op een plaats in de hemel, 'al droeg hij bij zijn dood de kleren die Christus hier op aarde als mens droeg'!
Voor Nicolas van Bruere, die tien mark neertelde voor de kans
om in een klooster te leven en 'bij mijn levenseinde het habijt van Sint-Benedictus' te dragen,
moet dàt 'n behoorlijke tegenvaller zijn geweest?! Wie zèlf die eenvoudige, betekenisvolle kleren moest dragen
keek daar weer anders tegenaan. Zelfs geestelijken kwamen ertegen in opstand. De monniken op Lindisfarne,
aldus BEDA, moesten worden 'ontmoedigd om kostbare, geverfde kleren te dragen
en horen genoegen te nemen met natuurlijke wol'! In één van zijn brieven aan Higbaldus
maakt Alcuinus zich zorgen over de mannelijkheid, de bescheidenheid & de welvoeglijkheid v/d kerk
die kort daarvoor door de Vikingen verwoest was & volkomen platgebrand. Hij veroordeelt overdaad
en uiterlijk vertoon & benadrukt dat de 'ijdelheid inzake kleding ongepast is voor mannen'!

In de 9e eeuw moesten kerkelijke overheden
nonnen & monniken bevélen òm hun habíjt te dragen;
i/d 12e eeuw werden monniken op de vingers getikt omdat
ze 'ongepast gekleed - in wereldlijke gewaden die van voren & achteren open waren'
naar de mis gingen; & in de 13e eeuw werd alleen al 't uittrekken v/h kloosterhabijt bestraft
met excommunicatie. Met name voor monniken was 't verboden
om iets te dragen dat strak of kort was, dat plooien of spleten had of - 't ergst van alles -
voorzien was van die nieuwerwetse knopen. 't Wàs niet zó éénvóudig
òm dit gebod te handhaven, al was 't maar omdat 'n geestelijke
die 'n behoorlijk inkomen had - van 200 mark
per jaar of meer - 't rècht had om zich
even weelderig uit te dossen als
'ridders van dezelfde statuur'.
Waar gèld verschijnt,
verdwijnen de
regels.

01 aug 2017 - bewerkt op 05 aug 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende