28051/35 i/d Bazar & ook Op Straat zag je Sjouwers


MET
EEN GROTE
KIST OP HUN RUG
ALSOF HET NIKS WAS!
Soms zag je ze rondslenteren
Op zoek naar een Vrachtje! Ze lieten
Dan hun grote gepolsterde draagstel over hun schouder bungelen.
Verder kwamen alle verkopers & schoenpoetsers al vroeg op straat: het was hier nèt
Alsof je over een kermis of een markt liep; overal zag je van die kleine karretjes met snuisterijen & ansichtkaarten.
Of ze liepen met een stellage op hun rug, met boven hun hoofd een bak met koeken of ronde broodjes met sesamzaad
die 'simit' heetten! Voor elke voorbijganger die een broodje kopen wou, tilden ze de hele stellage over hun hoofd,
en zetten die op de grond: de lekkerste broodjes op de wereld,
èn krákend vèrs, 's morgens vróeg!

De schoenpoetsers
met hun mooi versierde bankjes waren wel lastig:
ze riepen je de hele dag aan, of je nou sandalen aanhad of pas gepoetste schoenen.
Bernd had daar geen last van, die liep op gympjes, en daar viel niets aan op of af te poetsen?!
Mijn eigen vieze schoenen die helemaal wìt uitgeslagen waren van de regen in Keulen, en die sindsdien niet meer gepoetst waren,
heb ik laten poetsen voor 30 cent (één Turkse Lira)! 'n Oud mannetje heeft er wel een kwartier werk aan gehad?! Eerst schoonwrijven, dan in één van zijn potjes de goede kleur, of iets wat daarop lijkt, uitzoeken, dàt met zijn vìngers insmeren, & dàn nog eens met 'n
doekje! Dàn vaseline erop, en tot slot met 'n zàchte borstel & 'n doek poetsen tot ze blìnken! Sommigen doen het niet met hun
vingers, dat insmeren, maat met 'n stukje schuimplastic. Ze hadden allerlei manieren om je te roepen! Meestal in het Duits:
'SCHUHPUTZ?' In 'n bepaalde straat vroegen er verschillenden om 'n sigaret of 'n vuurtje: 'FEUER?' Maar de eerste de
beste dag hebben we ook nog 'n ander trucje leren kennen! 'SIND SIE DEUTSCH?', vroeg er één. 'Ik ben in München
geweest, ik poets je schoenen voor niets, kòm!' Nou, mij best. Dus hij smeerde mijn schoenen in met iets wits. En
halverwege haalde hij 4 lira's uit z'n zak, & wou dat ik die wisselde voor 'n briefje van 5! Ik deed of ik hem niet
begreep & ik trok m'n voet terug, omdat ik bang was dat hij anders 'n veeg over m'n broek zou geven; hij
was kwaad, maar ik zei 'Danke schön!' Niet erg sportief, maar ik was nog niet helemaal gewend aan die
slinkse methoden! 'Voor niets' was voor mij
gewoon 'gratis'!

15 mei 2017 - bewerkt op 17 mei 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende