27157/176debinnenlandsepolitiekesituatievereiste
ENIGE VORM VAN MILITAIR SUCCES TEGEN DEZE OPSTAND EN DE MEEST EFFECTIEVE MANIER DIE ZIJ ZO NU NOG KONDEN BEDENKEN BLIJKBAAR WAS DE MOORD OP ÉÉN VAN DE LEIDERS VAN DE PLO?
Er werd gezegd dat Khalil al-Wazir, de zg. plaatsvervanger van Yasser Arafat, grote invloed had op de bevolking van de Westbank, de westelijke Yardeenoever, en dat zíjn WÌL er wèt was! In maart 1988 nam minister van Defensie Yitzchak RABIN nu de beslissing dat AL-WAZIR IN TUNESIË VERMOORD ZOU GAAN WORDEN!
Op 16 april vertrokken er diverse Boeings 707 van een militaire basis ietwat ten zuiden van Tel Aviv? In één van die toestellen zat Rabin met 'n aantal hooggeplaatste officieren, en zij stonden in voortdurend contact met het team dat deze aanslag zou plegen, dat in een ander toestel zat. Twee andere 707's konden onderweg extra brandstof leveren, waardoor een tussenstop niet nodig zou zijn.
Op de vroege ochtend van 16 april werd Khalil al-Wazir door 'n team op de grond in zijn villa gelokaliseerd. Ze vermoordden zijn chauffeur ÈN twee bewapende lijfwachten, drongen het huis binnen, troffen hun slachtoffer aan in zijn kantoor, schoten hem 'r twee keer door het hoofd & twee keer in z'n hart & vertrokken weer!
Deze moord op al-Wazir was een verlies voor de PLO, maar had geen invloed op deze Intifada! Aanvankelijk hadden de Palestijnen in Tunis nog geen enkel idee wíe die Intifada geïnitieerd had & al evenmin hoe làng die zou gaan kunnen duren?!
Ongeveer 8 maanden na de eerste schermutselingen realiseerde Arafat zich dat hij de Opstand kon gebruiken om de Palestijnse zaak na al die tegenslagen in Libanon weer nieuw leven in te blazen! Edward SAÏD beschrijft hoe de kracht v/d Intifada & de succesvolle manier waarop díe de israelische bezetters in verlegenheid bracht de Palestijnse Nationale Raad dwòng om 'n uitspraak te doen waarin De Opstand ondersteund werd.
De RAAD roemde de INTIFADA als 'n relatief geweldloze bewéging die een einde aan DE BEZETTING zou kunnen maken!? Dat vereiste 'n ondubbelzinnige aanspraak op Palestijnse SOEVEREINITEIT in àlle Palestijnse gebieden die de bezetter zou opgeven, waarbij alle afspraken tussen de Palestijnen & de Israëli's voortaan in lijn dienden te zijn met de UN-resoluties!
't Belangrijkste onderwerp wàs dat de PLO diende te veranderen van 'n 'ouderwetse' BEVRIJDINGSBEWEGING naar 'n beweging die streed voor onafhankelijkheid, zeker ook gezien het feit dat Jordanië àl zíjn aanspraken op de Westbank v/d Yardeen in 1988 al had herroepen.
Asih, man, 80 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende