19-10-2021

dear diary,

Dag 2. Ik voel dat al als een overwinning haha.
Al 2 dagen jou weten te vinden en daadwerkelijk je ook iets te vertellen hebben.

Toch heb ik gisteravond veel nagedacht waar ik in godsnaam moet beginnen met mijn verhaal aan jou.
Er is gewoon teveel, en ik vind het zo ontzettend moeilijk om een begin te maken.

Het begon eigenlijk allemaal toen ik meer onderzoek ging doen naar het gedrag van mijn oudste dochter.
Bij haar hebben ze vastgesteld dat ze hechtingsproblemen/stoornis heeft. Maar ik ben hier nooit echt overtuigd van geweest. Mijn moedergevoel heeft altijd gezegd dat er meer aan de hand was, maar de hulpverlening luisterde hier niet echt naar.

Dus dan ga je als moeder zelf op onderzoek uit. Het internet afstruinen naar informatie. Naar herkenning. Maar die zoektocht liep anders dan ik verwacht had. In een van de artikelen ging het over narcisme, en met links naar "opgroeien met narcistische ouders".
Bij het lezen van dit artikel was het alsof de hemel voor me open ging. alsof ik mijn eigen levensverhaal zat te lezen. Hoewel ik het aan de ene kant een opluchting voelde, beangstigde het mij ook. Daar waar ik op zoek was naar mijn dochter, vond ik mezelf.

Ineens werd mij zoveel duidelijk. Kreeg ik zoveel inzichten in mijn leven. Begreep ik eindelijk dat ik niet gek was. Waar mijn absurde onzekerheid vandaan kwam. Ineens zag ik mezelf zelfs anders.
Maar tegelijker tijd kwamen ook veel herinneringen naar boven. Of ik dat nu wilde of niet.

En getriggerd door dit artikel ging ik me er steeds meer in verdiepen.