18-10-2021

Dear diary,

Hier gaan we weer.
Mijn zoveelste poging om eindelijk iets op papier te krijgen.
we zijn nu 11 jaar verder nadat ik dit account had aangemaakt.
Al 20 jaar dat ik een blokkade in me heb waardoor ik geen woord fatsoenlijk op papier meer krijg.

Vroeger schreef ik in dagboeken. verzon ik verhalen en de mooiste gedichten.
Maar nu....ik haper nu alweer....
ik heb zoveel in mijn hoofd. ik wil zoveel tegelijk vertellen, maar vind tegelijkertijd de woorden niet.

Waar begin je sowieso na 20 jaar?
begin ik bij het begin? of waarom ik hier ben?
Ik denk toch dat laatste, dat lijkt me voor mezelf beter, en voor jullie beter om mij te begrijpen.

Ik ben aan het begin van dit jaar 40 geworden. En hoewel ik echt een hekel heb aan ouder worden, was deze verjaardag misschien nog wel de ergste. 40....wat een kut getal.
Niet dat ik me ook maar iets van die 40 voel hoor.
In mijn hoofd blijf ik die 15 jarige puber hahaha....

Dit jaar was het ook dat ik ziek werd. Dat mijn lichaam ineens zich tegen mij keerde.
Van maag en darm klachten, tot paniek aanvallen en hyperventilatie tot en met!

Ik wist werkelijk waar niet wat mij overkwam.
Ik, die altijd zo optimistisch is, impulsief en supersociaal.
Ik, die 6 dagen in de week werkte, die nooit vakantie had.
Die altijd maar voor iedereen klaar stond en nooit iets te gek was....
Ja, diezelfde ik, die nu zich zo slecht voelt, dat ze amper naar een winkel kan.
Die bij teveel prikkels al bijna het loodje legt.

Afschuwelijk...echt waar. Ik haat het. Ik vecht er zo hard tegen.
Maar soms denk ik dat ik moet stoppen met vechten en verzetten.
Ik moet gaan accepteren en leren onder ogen zien wat er werkelijk aan de hand is met mij.

Ik ben op.

Al vanaf dat ik op deze wereld gezet werd was mijn leven alles behalve makkelijk.
En ja, ik vind anderen altijd veel zieliger, en vind dat ik me niet zo moet aanstellen.
Maar daar moet ik mee ophouden. En onder ogen gaan zien dat ook ik best mezelf eens zielig mag vinden. Dat ik ook eens mag huilen en klagen.

En hier ben ik dan.......

Een afspraak bij de dokter was gemaakt. Een doorverwijzing naar een psycholoog is ook geregeld.
Maar ik denk dat ik zelf ook aan de slag moet. En het liefst op de manier waar ik mezelf zo in kon verliezen: schrijven.