Kan je jezelf in vier woorden omschrijven?

Ik heb deze vakantie twee afspraken afgezegd. 's Ochtends voel ik me steeds goed, heb ik alleen wat keelpijn en een verstopte neus, halverwege de middag komt er wat hoofdpijn en spierpijn en zweten bij en 's avonds kan ik ook mijn ogen niet (te snel) bewegen of ik krijg spontane heftige hoofdpijn. Dat is lastig als je een gesprek met mensen probeert te hebben. Dus ik kon niet gaan shoppen.
Ik ben vrijwel nooit ziek dus als ik een keer een beetje ziek ben, dan blijf ik dagen in bed.

Ik heb ook niet echt trek, ik heb vandaag twee boterhammen met hagelslag op, van die 'winterhagelslag' van de Lidl; die is blauw met gewone hagelslag en er zitten witte chocoladesterretjes in. Ik word blij van dat soort dingen. Ik ben een heel simpel mens. Maar meestal eet ik meer. En ik ben al lichter dan ik zou willen zijn. Straks ben ik weer afgevallen.
Ik had helemaal volvette Griekse yoghurt gekocht, maar ik krijg last van mijn keel als ik dat eet, dus nu kan ik het niet eten.
Maar ik heb al meer trek dan gisteren, dus het gaat beter. Ik eet nu wat koekjes, maar dat was vooral omdat mijn moeder zei dat ik iets moest eten.

Mijn moeder vroeg of ik nog met mijn date had geappt, maar er was nooit echt soepel appcontact, dus nee. Ik zat na te denken over het feit dat ik teveel accepteer van mensen. Een van mijn persoonlijke waardes is openstaan voor anderen en die accepteren. Maar het probleem is dat ik teveel slechte eigenschappen van mensen accepteer.

Om het in context te plaatsen: mijn date zei dat hij nog eens een keer naamplaatjes zou willen stelen van alle plekken waar hij ooit heeft gewoond en ik lachte maar een beetje, maar eigenlijk vind ik het nogal niet kunnen en had ik ook gewoon moeten zeggen dat dat best wel illegaal is en kut voor de gemeente, want die moet helemaal een nieuw naamplaatje gaan maken, omdat stoere twintigjarige eikels het leuk vinden om dat soort statussymbolen te hebben. Ook: je bent twintig, kerel. Ik snap dat je brein nog niet volledig is ontwikkeld, maar ik neem aan dat je zelf ook wel weet dat 'stelen', de term die je zelf gebruikte, niet mag volgens de wet.
Maar, alweer, ik lachte er alleen maar om. Misschien ook omdat het aan het einde van de laatste date was. Er zat toch al geen toekomst in. En constant veroordelende mensen zijn vervelend. En misschien was het een grapje. Volgens mij was het geen grapje, want het leek hem leuk om te hebben en de meeste plaatjes waren niet al te moeilijk te bereiken, vond hij.
Of misschien wilde hij stoer doen.

Ik houd niet van traditioneel masculiene mannen. Ik ben niet te imponeren met bijlwerpen en kleiduifschieten en obstacle runs lopen en bierrrrrrr en oh, nee, ik betaal het wel.
Dat vond ik ook wel grappig, ik zei dat ik hem terug wilde betalen voor het kaartje van de dierentuin, dat had hij voor me betaald. Maar dat hoefde niet. Toen trakteerde ik maar op het eten ('Weet je het zeker? Echt? Vind je dat echt oké?', dat was de helft van het kaartje, dus dat voelde niet goed voor mij, dus de keer daarna trakteerde ik op kipnuggets. Toen probeerde hij niet eens meer om het zelf te betalen. Want dat ging ook niet gebeuren ook. Misschien straalde ik dat ook uit.
Afijn, ik heb ongeveer evenveel geld aan hem verspild als hij aan mij, dus dat is gerechtigheid.
Dit is de manier waarop ik vervelend ben.

De vraag van god-mag-weten-hoeveel-dagen-geleden-want-ik-was/ben-ziek was: Kan je jezelf in vier woorden omschrijven?
Ik had geschreven: Empathisch, naïef, zorgzaam, gevoelig.
Mijn moeder zegt altijd dat ik zorgzaam ben, dus ik dacht, ik zet die er maar bij. Ik ben op dit moment niet zo zorgzaam. Al helemaal niet voor mijn kat die het heen en weer heeft en waar ik steeds voor op moet staan. Gisteren ging ze voor de deur mauwen, moest ze naar binnen, moest ze weer naar buiten, binnen, buiten, moest ik meelopen naar beneden en toen ging ze me daar maar aanstaren. Ik spreek geen kat, maar ze wilde iets van me. Dus ik deed de luxaflex open en toen ging ze uit het raam kijken en liet ze me met rust. Dat was blijkbaar haar wens. Er zijn genoeg andere ramen om uit te kijken, kat. Was het nodig om het mens dat op zolder woont daarvoor lastig te vallen?
Dus ik vind haar een beetje irritant. Maar ze slaapt nu weer voor mijn verwarming. Ik kom er niet van af.