Over gevoelens van herkenning

Waarom doet het pijn als je moet huilen en degene die het ziet zegt: "bid maar, God luistert in elk geval", en wanneer je zegt iemand nodig te hebben, iemand om mee te praten en die je begrijpt, en die je zou bevrijden uit je isolatie, en toegeeft dat die verwachting te groot was en diegene zegt: "ik kan je niet begrijpen en bevrijden, maar vraag Jezus, die kan dat wel!"?

Het is zo liefdevol en goed bedoeld, maar het voelt zo verschrikkelijk op jezelf toegewezen. Alsof de ander niet wil luisteren en je maar weg schuift naar een God die het wel zal oplossen. . God gaat dit niet oplossen! Jezus is net zo goed een man met wie ik me niet verbonden zou durven voelen! Ik heb gewoon een mens nodig die de moeite wil nemen om te luisteren en zonder oordeel te begrijpen...

Gisteravond heb ik de stoute schoenen aangetrokken en besloten het niet meer te houden bij mijn vrienden met wie ik op dit moment heel veel contact heb, maar contact te zoeken met een vriendin die ik al een tijdje niet gezien had en van wie ik wist dat ze een soortgelijk iets had meegemaakt. Ze reageerde heel lief en uitgebreid en dat was zo fijn! Even herkenning en erkenning, ook van gevoelens van: "ja maar bij mij was het toch niet zo erg, waar zeur ik over". Nee het was wel erg!
20 sep 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Morgenrood
Morgenrood, vrouw, 30 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende