-----
Zou iemand mij missen als ik weg zou zijn? Hoeveel je kan geven om ander, het besef dat het verlies van zo iemand een litteken achter laat. Zou dat wederzijds zijn?
Hoe kan je verder als je weet dat iedereen om je heen uiteindelijk weg gaat? Zal de pijn draagbaar zijn?
Zal de herinnering net zo kort zijn als de het gekende in tijd? Wie zal mij missen?
Wetende wat er komt, of eigenlijk voor al gaat. Hoe kan je je voorbereiden op dat wat gaat? Op een dag moet je zonder. 'Ik heb geen moeder meer'.
Zal ik dan nog steeds alleen zijn? Zal er dan iemand zijn om de pijn mee te delen? Wie zal mij uiteindelijk missen?
Je hebt nu vrienden, staan vol in het leven, leren wekelijks nieuwe mensen kennen. Voor hoe lang zal je een plekje bij ze houden? Ze gaan ook verder. Wat blijft er dan van jou over? Niet meer hier, waar dan wel?
Iedere avond kan ik kijken naar dat wat mij gegeven is toen ik het nodig had. Je wil met alles wat je hebt het beschermen. Het mag jou niet verlaten. Maar wat als dat toch gebeurd?
Je wordt verscheurd, je hart, je ziel, je lichaam, alles wordt uit elkaar getrokken, geduwd. De pijn en het verdriet gaat in je zitten maar is te groot. Het is overal en het verdrukt je. Het gaat gebeuren, hoe kan je daar ooit klaar voor zijn?
Het gaat in je hoofd zitten; je kan er voor zorgen dat je het allemaal nooit zal hebben. Wees het voor, maar wie zal mij dan missen? Wat als het een fout was? Mijn dag komt nog wel, maar wat als dat is wanneer ik het nog niet wil? Wat als het te vroeg komt? Is dan niet iedere seconde die je nu hebt te waardevol? Hoe maak je dan de keus hoe je het moet besteden? Hoe kan je leven als iedere seconde een leven waard is?
De seconden gaan op, jouw herinnering aan jezelf zal verdwijnen, en alle andere herinneringen? Waar gaan die heen?
Hoe kan je verder als je weet dat iedereen om je heen uiteindelijk weg gaat? Zal de pijn draagbaar zijn?
Zal de herinnering net zo kort zijn als de het gekende in tijd? Wie zal mij missen?
Wetende wat er komt, of eigenlijk voor al gaat. Hoe kan je je voorbereiden op dat wat gaat? Op een dag moet je zonder. 'Ik heb geen moeder meer'.
Zal ik dan nog steeds alleen zijn? Zal er dan iemand zijn om de pijn mee te delen? Wie zal mij uiteindelijk missen?
Je hebt nu vrienden, staan vol in het leven, leren wekelijks nieuwe mensen kennen. Voor hoe lang zal je een plekje bij ze houden? Ze gaan ook verder. Wat blijft er dan van jou over? Niet meer hier, waar dan wel?
Iedere avond kan ik kijken naar dat wat mij gegeven is toen ik het nodig had. Je wil met alles wat je hebt het beschermen. Het mag jou niet verlaten. Maar wat als dat toch gebeurd?
Je wordt verscheurd, je hart, je ziel, je lichaam, alles wordt uit elkaar getrokken, geduwd. De pijn en het verdriet gaat in je zitten maar is te groot. Het is overal en het verdrukt je. Het gaat gebeuren, hoe kan je daar ooit klaar voor zijn?
Het gaat in je hoofd zitten; je kan er voor zorgen dat je het allemaal nooit zal hebben. Wees het voor, maar wie zal mij dan missen? Wat als het een fout was? Mijn dag komt nog wel, maar wat als dat is wanneer ik het nog niet wil? Wat als het te vroeg komt? Is dan niet iedere seconde die je nu hebt te waardevol? Hoe maak je dan de keus hoe je het moet besteden? Hoe kan je leven als iedere seconde een leven waard is?
De seconden gaan op, jouw herinnering aan jezelf zal verdwijnen, en alle andere herinneringen? Waar gaan die heen?
28 aug 2018 - bewerkt op 28 aug 2018
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 27 sep 2023 We zoeken allemaal
- O 24 mei 2021 <>
- O 17 mei 2021 Wat ben ik
- O 16 mei 2021 Depressie relapse?
- O 09 mei 2021 Ik ben hier al zo vaak geweest
- O 08 jan 2020 het leven begint weer ( 1 )
- O 06 dec 2019 Het is veel ( 1 )
- O 26 nov 2019 Let's do it
- O 16 nov 2019 Ik geef mij gewonnen ( 2 )
- O 11 nov 2019 Nog even stil
- O 03 nov 2019 Hou vast hoor
- O 04 sep 2019 Easy ( 1 )
- O 05 aug 2019 Fundamenteel jezelf in de weg zitten ( 1 )
- O 09 jul 2019 Zal het ooit over gaan?
- O 13 jun 2019 <><>