Mijn huis

In mijn huis is altijd wat te doen. Ik woon met zo'n 23 anderen in een oud pand aan de rand van het stadscentrum. Hoeveel mensen er precies wonen weet niemand en soms weten we niet eens wie we binnen moeten laten en wie niet. Afgelopen week pompte ik mijn fietsband op met een geleende pomp van de benedenverdieping toen er toevallig twee meisjes daar in de keuken stonden. Één van hen vroeg mij: ben je hier nieuw? En ik antwoorde: ik woon hier al zoveel jaar, en jij dan? Maar ook zij woonden hier al even, wat mij een innerlijke lachbui opleverde. Hun namen kende ik uit de groepsapp, zij de mijne ook en zo waren de linkjes weer verbonden.

Een groot huis dus, waar altijd iets te doen is. Zo is het niet altijd geweest, het is pas sinds de groepsapp dat er meer verbondenheid is ontstaan binnen het huis. Hiervoor hadden we geen idee wat zich binnen het huis allemaal afspeelde, alleen onze verdieping kenden we. Alleen wanneer weer eens het brandalarm afging om 3u 's nachts omdat iemand een tosti had laten aanbranden, zagen we een enkeling uit het huis. En ook mijn verdieping was op dat moment niet zo hecht. Tot mijn opluchting, overigens. Ik kwam net uit een ontzettend hecht huis, wat leidde tot verkeerde verwachtingen en de daaruit volgende irritaties. Ik voelde me bevrijd toen ik in dit huis kwam wonen, niemand meer die zich met mij bemoeide. En op het moment dat ik wel die hechtheid begon nodig te hebben, klaar was voor een hechter huis, gingen mensen verhuizen en kwamen er fijne mensen voor in de plaats. Veranderingen zorgde voor nieuwe kansen, nieuwe combinaties, nieuwe chemieën. Uiteindelijk betekende dit met de laatst bijgekomen huisgenoot een nieuwe familie. Hij zorgde met zijn open houding en behoefte aan sociaal contact voor een operere situatie op mijn verdieping en legde connecties met andere huisgenoten. Ook de komst van de groepsapp heeft veel gedaan. Ineens leerden we gezichten kennen achter de spoken die door het huis waarden. We kregen nu alle onderlinge ruzies mee en spanden samen tegen de huisbaas. Toen de verwarming in de winter stuk was werden foto's gedeeld van de thermometer en werden plannen gemaakt om vuur te stoken achter het huis. Bij geluidsoverlast kregen daders niet alleen een gezicht maar ook meer begrip en mededogen.

In mijn huis is altijd iets te doen. Het is een oud pand met zijn gebreken. Er is een lift die het niet doet maar waarvan het licht nu en dan spookachtig knippert. Er is een verboden zolder waar spullen staan van lang geleden, uit de tijd dat het nog geen studentenhuis was. Mensen zetten er stiekem dingen neer, dumpen er hun overgebleven spullen, halen er nu en dan iets weg als ze iets nodig hebben. Zo kan het dat er ergens foto's liggen van een huisgenoot van lang geleden, als een tijdsopname uit een lang verleden studententijd.
Ook is er een kelder, naast de stoppenkast waar niemand iets van begrijpt. De kelder lijkt leeg, maar is groter dan hij op het eerste moment doet vermoeden. Er staat een laag water op de bodem waardoor het betreden ervan, wat sowieso niet echt is toegestaan, niet praktisch is en niet echt ooit wordt gedaan. Ergens in het water staat een stoel en er is te zien dat er hoeken zijn en muren, andere kamers, niemand weet wat zich erachter bevindt. Het is een verzonken mysterie.

Ten slotte is er het spiegelhuis. Aan de overkant van de weg staat een huis dat sinds enige tijd bewoond wordt door een aantal mensen. In onze groepsapp wordt veelvuldig gespeculeerd over wat voor samenstelling de groep heeft. Is het één gezin, zijn het er meer, zijn ze familie van elkaar, is de situatie anders... regelmatig rennen kinderen via een balkon van de ene naar de andere kant van het huis, dat twee voordeuren heeft. Soms is er een vrouw die topless gaat zonnen op haar dakterras. De hallen op de benedenverdieping zijn identiek; hebben dezelfde lamp hangen en ook de badkamer heeft sinds enige tijd dezelfde zichtsontnemers (die overigens niet als schijnen te helpen).

Wat houd ik van mijn huis. Ik zou het nog lang niet willen verruilen. Mijn huis vol mysteries, mijn huis vol eigenaardigheden. In mijn huis is altijd wat te doen.