Wanneer je beste vriend zich zorgen maakt.

Wanneer je beste vriend tegen je zegt dat hij zich zorgen maakt, weet je dat het tijd is voor verandering.

Al langere tijd heb ik moeite met het positieve in alles zien, een tijdje was dit zo erg dat ik mijzelf voortdurend pijn bleef doen. Het gevoel van rust en tijdelijk even al je prikkels naar een fysieke plek plaatsen was de reden dat ik dit deed. Het constant verbergen en de stress die het meebracht zorgde ervoor dat er na een tijdje geen voordelen maar aanzaten en dat ik hiermee stopte.
Even leek het wat beter te gaan, mijn hoofd was redelijk leeg en ik kon goed met mijn gevoelens omgaan. Wordt het dan toch eindelijk beter?
Te vroeg gejuicht, want hier zit ik dan. Met tranen in mijn ogen schrijf ik dit verhaal, want ik wil het niet meer doen op deze manier.

Elke dag word ik vermoeid wakker. Mijn dagen beginnen op elkaar te lijken en ik begin alles door elkaar te halen. Afspraken vergeet ik of ik zorg dat ik ze vergeet. Regelmatig wordt alles in mijn hoofd te veel en dan sluit ik me volledig van de wereld af.
Ik kan alleen nog maar negatief denken, praten en appen. Ja appen, want afspreken dat doe ik haast niet meer dus dan maar alles via app.

Maar hoe moet ik verder?

'Ga het anders opschrijven.'
Mijn beste vriend is radeloos en hij is niet de enige. Ik ben zo enorm blij dat er iemand is die me door dik en dun steunt.
Iemand die alles, maar dan echt alles van mij weet.
Iemand die door mij heen kan prikken en me op mijn plaats zet als het nodig is, maar ik merk dat hij radeloos is en mij pusht om hulp te gaan zoeken. En daar ben ik doodsbang voor, dus dan sluit ik me weer af.

Het leven is niet zo makkelijk. Nee inderdaad, mijn hart verwachtte toch wat anders van deze wereld en met die gedachte loop ik elke dag.


Tips, tricks of jouw verhaal delen? Ik lees het graag