Verwrongen Wereld #3
Het vogelgezang zweefde over de dansende bloemen. Het groene gras legde de basis voor een wonderschoon natuurbeeld. Een zacht zomerbriesje liet weten dat ook doodse stilte niet hoeft te vervelen. Zelfs huurmoordenaars zouden hier hun slachtoffers herdenken. Maar ik was er met een doel, alleen het was moeilijk dat doel na te streven in een omgeving waar niets verradelijk was. Als het nu zou gaan regenen, was dat geen voorteken. Dan zou ik juist tevreden moeten zijn; flora en fauna krijgen letterlijk een hemelse maaltijd. Wat was dit mooi zeg. Misschien droom ik teveel tijdens mijn missie. Ik dwaal teveel af, dus ik zal mijn mentale navigatie moeten aanhouden. Maar iets zegt me dat de schoonheid van deze plek mij iets wilt vertellen en als dat zo is, dan niet met een paar woorden... of zinnen. Eerder een heel boek, waarin uitleg wordt gegeven waarom mijn verleden niet meer mag worden herinnerd. Een boek waarin wordt uitgelegd hoe een stap richting morgen grensverleggend uit gaat pakken.
In dit gebied blijven lijkt me verstandiger, aangezien ik hier wel wat kan vinden. Het gebied is omgeven door prikkeldraad. Het was zonnig, maar mijn telefoon gaf aan dat het regende. Heel vreemd, aangezien er geen wolkje aan de lucht hing. Ik liep langs een straat die ik niet herkende. Alle huizen stonden schuin naast elkaar. De voordeuren van alle huizen stonden op een kier. Blijkbaar was dit een signaal dat ik op verkenning moest in die huizen. Huizen die ik nog nooit eerder gezien heb... die mij de boodschap gaven het te onderzoeken... was dit nou een droom?
Nunebbel, man, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende