tsodb777/49 gedenken is niet met de borst vooruit


BIJ
'N MONUMENT
STAAN & ZEGGEN:
"Dàt déden zíj, de schurken
van de SS, wij ZÙLLEN dìt níet dóen, nóóit!"
Want zó wordt eigenlijk gezegd: 'Het is iets uit 'n dúivelse tijd
toen pèk & zwável v/d hemel viel, 'n demonisch gebeuren
waaraan WÍJ géén déél hèbben!'
Maar 't wàs géén demónisch gebeuren,
't wàs een Dáád van MÈNSEN, van mensen zoals jij en ik,
omdàt wij er zo sluipend bij betrokken zijn geraakt! Herdenken bij een monument is:
het verleden het verleden LÁTEN, terwijl je het
beweert te kènnen.
Maar je kènt het niet ècht
en zéker niet zoals het zich tóen vóórdeed.
Èn het is: je verbéélden dàt jíjzèlf ànders bent, véél béter dàn de ònmensen díe het gedáán hèbben?
Hèrdènken ìs eigenlijk distantie nemen door een monument op te richten waar je dan ééns per jaar
even een kràns legt om de zaak verder
te kunnen vergéten!
Maar gédènken is het dóór je héén laten gaan,
tot je dóór laten dringen wat geschied is,
besèffen dat 't jóu áángaat, dàt het jóu óók hàd kùnnen pverkómen & dat JÍJ níet ànders bènt dàn de vervolgers
& die moordenaars, èn je bekéren!! Zó moeten we blijkbaar ook nog léren
òm de 'bevrijding' te gedenken?
In 1945 hèbben we
de lucratieve democratische vrijheden al wel teruggekregen,
die teloorgegaan waren in nazistisch fascistische overheersing, maar we hebben die herwonnen vrijheid niet gezien
& benùt als 'n van G d gegeven kàns òm die vrijheid Níeuwe Vòrm
èn Gestàlte te geven!
We hebben haar goeddeels weer verkwanseld
door de oeroude verouderde versleten structuren te hèrstèllen,
door de oude maatschappelijke, culturele èn politieke posities alweer te betrekken, door de gevestigde macht van vóór
die gehate bezetting wéér te herstellen, en níet te luisteren naar wat er óók allemaal i/d hàrten vàn onze beste mensen leefde,
en niet te handelen naar de verlangens waardoor de verzetsmensen
bewógen wáren en wèrden!?!!
't Ìs vanwege déze rèstaurátie
dat Vàn Randwijk i/d kortste keren aan de kant geschoven werd en niet mòcht worden
waartoe hij toch al krachtens zijn ròl i/h verzèt bestèmd was: het ministerschap. TS hield 't voor een grote blunder dat onze toenmalige minister-president Wim Kok jaren geleden voorstelde om bevrijding niet langer te vieren, maar 'de vrijheid' (in het algemeen)!
Dàn kùnnen we dus mooi, zo dacht hij, er ook Duitsers bij uitnodigen, want díe hieven dàn niet aan het equivalent
van ònze bevrijding, hùn 'Zusammenbruch' te denken? Er wòrdt dàn wel íetswat herdacht,
maar niets ìndàchtig GEMÁÁKT.
't Ìs nog LÀNG géén tíjd òm dé vrijheid te vieren,
alsof wij de vrijheid reeds gevèstigd hàdden èn WÍJ alreeds wìsten wàt wáre vrijheid uiteindelijk èn wézenlijk ìnhoudt!
Vrijheid ìs nòg àltíjd iets waarnáár wij op z'n hoogst òp wèg zijn, mèt al ons vàllen & opstaan, waar we naar streven: 'n ònberéikbaar, vèr & hóóg ideaal, dat ons blijft wènken? Bij die bevrijding in '45 krégen we 'n Níeuwe kàns òm náár vríjheid te zóeken èn zó töt vrijheid te kómen. "BEVRIJDING" ìs echter ook 'n dubieus ding: zíj werd bereikt doordat fascistisch nazistische krachten
& machten mèt 'n uiterst aanvechtbaar, èxcessíef tégengewèld
vernietigd zijn!
Die oorlogsmisdaden v/d nazi's
sloegen óver òp de zg. "Geallieerden", die ook op hùn beurt
weer wéërloze Duitse (& Japanse) steden platbombardeerden! Èn tòch, in alle deemoed, mòchten we haar víeren
àls 'n nieuwe kàns van Godswege òm de vrijheid èn de gerechtigheid te zóeken & gestalte te géven?
Wàt hèbben we mèt díe kàns gedáán?
Vrijheid gevèstigd?
Vèrre van dat!

10 aug 2016 - bewerkt op 12 aug 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende