geen
sprake van
'n wegsplitsing, 'Scheideweg':
er komt geen tweesprong aan te pas!
't Zíjn twee totaal gescheiden, van 't begin tot 't eind
afzònderlijk lopende wegen, die elkaar nergens kruisen! Dé keuze lìgt nl.
niet tussen twee mogelijkheden, die een mens zg. kan kiezen in 'vrijheid'? 't Gáát er veeleer om
ons te trachten te zeggen dàt die ene weg op 'Léven' uitloopt
& de andere op 'dood'!
En daartussen lìgt in wezen
geen keuze! Wie Zóu, Àls hij bij zinnen is, vóór de dood WÌLLEN kiezen!
De keuze ligt dus vast: er ìs maar één weg ten Léven! Met wat fantasie zou je ook nog kunnen verwijzen
naar alle namen 'van g d': AANWEZIGE, EEUWIGE, ENIGE, G D, HE(E)RE, LEVENDE,
DE NAAM/HASJEM, ONNOEMBARE e.d.!?
Dàt ìs hetgeen wàt, 'degene' die, hemel & aarde 'schept':
vanuit woeste doodse leegte & kletsnatte duisternis kòmt de 'zwevende geest'
die LÌCHT brengt ìn die duisternis, land creëert uit de oeroceaan, aarde onder de hemelen
& volgt in evolutie. Planten, bomen, struiken, bloemen, zaad onder zon, maan en sterren. Vissen, vogels,
insecten, vee, roofdieren, apen en de mensen als man/vrouw & hun kinderen & kleinkinderen.
Paradijselijke tuinen, goed & kwaad, zonen èn dochters, bewustwording, liefde, vruchtbaar
& onvruchtbaar, kleding, behuizing, veeteelt,
landbouw, dorpen & steden!
Ook de Thora spreekt zo al over de 'keuze' tussen
goed & kwaad in DEUT 30:11-20, die aan de Hebreeën/Israëlieten voorgehouden wordt?
Óók díe keuze ìs, als 't erop aankomt, 'n keus tussen 'Léven & dood'! Mensen die ooit vertrokken vanuit hun oorspronkelijke geboortegrond beamen het nogal traag, 'wat G d gebiedt'? Het is als
'n beslissing, die niet geheel voor de hand schijnt te liggen?
Tòch is het Wóórd dat je roept ook niet te hoog of te diep? Integendeel!
Het Wóórd dat je roept vanuit gebaren,
tekens, geluiden en al hun ontwikkelende betekenissen en culturen
ìs dus ook vooral iets wat in jouw eigen 'mond is gelegd' & 'in je eigen hart geschreven'!
Het is ons ook héél nabij, innerlijk/uiterlijk, innig/variabel: je herkent het al van harte?
Maar kennelijk ontkennen we dat ook graag, omdat 't 'teveel vraagt'
& we liever de weg v/d minste weerstand blijven gaan?
Tòch ìs 't een Wóórd ten Léven dàt ons roept,
dat spreekt van vertroosting, vrijspraak en gebod èn ons zó dé Wèg wíjst
naar duurzamer beleven, waarbij geldt dat de keus al gemaakt ìs? G d ís vóór òns!
Hij/zij/het ìs de liefhebbende, menselijke, bevrijdende,
verlossende & hélende, 'genézende g d'!
En dàt moeten we als waarheid ìn òns leven laten gelden:
't ìs dùs zó dàt de vrijheid ÉÉRST de mèns éigen is geworden,
als we vóór het goede en Hèt Léven KÍEZEN want 'de weg des kwaads & des doods is een weg naar onvrijheid
die alleen nog maar voert naar dood en verderf! Symboliek? Jazéker! Maar
we kùnnen niet meer zònder.
Vandaar die neigingen tòt
ons 'verwoorden'!!