Mijn Algerijnse vriend...

In januari ontmoette ik Abdul. Een Algerijn die ook in Algerije woont. Het ging net een stukje beter met me. Ik had dagbesteding, 1 middag en 1 ochtend in de week en ik ondernam weer wat meer en voelde me wat beter. Er was weer een beetje hoop. Zodra ik op Skype kwam was Abdul de eerste die me belde. Ik wou een beetje afstand houden. Zeker nadat hij had verteld dat hij nog steeds een vrouw zocht die voor hem uit de kleren wou gaan via de webcam... Soms kwam ik dagenlang niet op skype en telkens weer belde hij meteen. Op een ochtend was ik angstig. Ik had de hele nacht niet geslapen. Hij belde me en ik zei, ana khayfa. Ik ben bang in het Arabisch. Hij stelde voor om samen te slapen, met de webcam aan zodat ik niet alleen zou zijn en niet bang hoefde te zijn. Dat vond ik zo lief... We konden erg met elkaar lachen. Vooral om zijn slechte Engels en de manier waarop hij sommige woorden uitsprak. Ik twijfelde. Ik vond hem leuk en hij mij ook, anders zou hij me niet iedere keer bellen. Dacht ik.. Het ging net een stukje beter... Ik had geen zin in weer een hoop ellende. Maar het klikte en als ik het zou blijven afhouden zou hij iemand anders ontmoeten.. Hij vroeg me steeds waarom ik er niet iedere dag was. En als het aan hem lag dan spraken we elkaar de hele dag. In het begin werd ik er wel eens gek van, dat hij me 20 keer per dag belde. Maar je went eraan. En dat is het gevaarlijke. Als je eraan went dan verwacht je dat het zo blijft en wanneer het veranderd dan voelt het niet goed. Toch besloot ik ervoor te gaan en voor hem te kiezen. In het begin was het ook echt leuk en gezellig. Na een paar weken werd hij gebeld. Ik haat deze vrouw zei hij.



Oh nee dacht ik al bij mezelf. Hij begon te vertellen over een ongeluk dat hij had gehad. Hij was dronken in zijn auto gestapt en zij was zwanger. De vrouw die hem dus had gebeld. Hij heeft een ongeluk gekregen waarover ik nu inmiddels 20 verschillende versies te horen heb gekregen. Op dat moment vertelde hij dat hij daarna de bak in moest voor een paar maanden. En dat hij op dat moment 2 vriendinnen had. Diegene die zwanger was heeft hem verteld dat ze steeds bloed verloor en uiteindelijk het kindje heeft verloren. Later vertelde hij aan haar verhaal te twijfelen. Deze vrouw was na het ongeluk met een ander getrouwd en zijn andere vriendin was er met zijn beste vriend vandoor gegaan. Later veranderde dat hele verhaal weer dat die ene vrouw juist weg was gegaan omdat ze allemaal berichtjes in zijn telefoon had gezien van andere vrouwen en haar ouders wilden dat ze ging trouwen met een andere man. Nadat ze die berichtjes had gelezen zou ze zijn vertrokken en is ze met die andere man getrouwd. Toen heeft ze Abdul uiteindelijk toch weer gebeld en heeft hij tegen haar gezegd, als je van me houd dan kom je nu naar me toe. Dat heeft ze toen gedaan en had hij haar zwanger gemaakt en na het ongeluk is ze weer terug naar haar man gegaan. Vaag verhaal



De dag dat hij het vertelde zei hij ik voel me niet goed, ik ga nu naar een vriend. Dat gaf me al een rotgevoel. Sowieso natuurlijk dat hele verhaal wat ik ineens voor m'n kiezen kreeg. Hij had ook vooral zelfmedelijden. Dat die vrouwen zo slecht waren. Uuhm hallo zei ik, was jij niet degene met 2 vriendinnen at the same time??? Als het waar is dat dat kindje inderdaad is overleden doordat hij met z'n dronken kop dat ongeluk heeft veroorzaakt zou je verwachten dat hij dat verschrikkelijk vind. Maar het enige waar hij steeds over klaagde was hoe slecht de politie hem had behandeld. Dit waren dingen die ik moeilijk kon begrijpen. Een dag later zei hij midden in de nacht ineens dat hij om 3 uur 's nachts weg zou gaan. Een dag ervoor belt z'n ex en gaat ie pleitte, een dag later gaat hij midden in de nacht ineens weg... Dit was opvallend omdat hij normaal gezien altijd thuis was 's nachts. Hij zou ergens heen gaan en dit was 5 uur rijden. Een vriend van hem zou een auto gaan kopen en veel geld bij hebben. Daardoor durfde hij niet alleen te gaan.



Hij zou begin de middag terug zijn. Toen hij er 's avonds nog niet was probeerde ik hem op zijn mobiel te bellen. Die stond uit... Toen ik er met een vriend over sprak die ook in Algerije woont vroeg hij naar de website met auto's die Abdul me eerder had gegeven. Aha zei hij, ik denk dat hij naar Tlemcen is. Dat ligt dichtbij Marokko en dichtbij Oran. Hij heeft vast een code in zijn telefoon gezet. Een code vroeg ik, hoe bedoel je? Hier in Algerije kun je een code in je telefoon zetten. Jij kan dan zelf nog wel bellen maar mensen kunnen jou niet meer bellen. Hij zal wel naar Oran zijn gegaan. In Oran heb je sletten. In Algerije noemen ze dat een bitch. Veel mannen gaan naar Oran daarvoor.... Ik dacht eerst dat hij al die dingen zei om Abdul zwart te maken en hij me misschien zelf wel leuk vond en jaloers was. Een code in zijn telefoon zetten? Waarom zou hij dat doen? En naar Oran gaan om 3 uur 's nachts? Dan zou hij toch wel eerder vertrokken zijn want dat is voor hem een paar uur rijden. Ik vond het gewoon niet logisch. Na een lang gesprek ging die vriend slapen. Het was al een uur of 3 's nachts. Ik kon het niet laten toch nog een keer te proberen te bellen. De telefoon ging over maar er werd niet opgenomen. Ook niet na een paar keer proberen. Zou hij dan toch met een ander in bed liggen.....



De volgende dag hoorde ik ook weer de hele dag niets van hem.. tegen 5 uur 's avonds belde ik hem en hij zei dat ie over een half uur thuis zou zijn. Op dat moment hoorde ik een man en een vrouw bij hem. Na een half uur kwam hij inderdaad online. Hij vertelde helemaal niet naar Oran te zijn gegaan maar naar Djelfa. En dat ze in een sneeuwstorm terecht waren gekomen. In het nieuws werd dat inderdaad bevestigd. Toen ik dat later aan die vriend vertelde zei hij ja dat heeft hij vast zelf in het nieuws gehoord. Zijn telefoon stond uit omdat hij geen bereik had en hij was pas om 3 uur thuisgekomen zei hij. Dat was het tijdstip dat ik hem probeerde te bellen maar er werd niet opgenomen.. Blijft toch een beetje vaag allemaal... Ook dat hij normaal gezien 20 keer per dag belt en zodra hij wakker is online komt en nu ineens 2 dagen niets liet horen. Hij kwam ook met allemaal blikken bier aanzetten wat in Algerije wat lastig te verkrijgen is gezien het haram is. Hij had dus al die tijd vastgestaan in de sneeuw maar wel kans gezien bier te regelen.

Die week kwam hij ook ineens aan dat hij naar een discotheek zou gaan en zou gaan zuipen. Ik ben nu 31, hij is 28 en eerlijk gezegd zit ik niet op zulke types te wachten. Ik had het ook niet verwacht. Ik leerde hem kennen als iemand die nooit uitging. En nu had hij me en kwam hij met zulke verhalen aan. Ik begon te twijfelen. Nadat zijn ex had gebeld deed hij heel anders. Ook vroeg ik me natuurlijk af waar hij vanaf zaterdagnacht tot maandag 17:00 uur daadwerkelijk had uitgehangen. Dit mede dankzij alle verhalen die hij me heeft verteld. Twee vriendinnen at the same time en daarnaast deed hij het ook nog regelmatig met een "bitch"... Een slet dus... Maar na het ongeluk was hij veranderd zei hij. Twee vrouwen dat wou hij niet meer en ook geen sletten meer. Maar toen ik hem in januari had gevraagd wanneer hij voor het laatst sex had gehad vertelde hij in december. Een vriend nam een meisje mee en vroeg of ik haar wat vond. Ik zei ja en toen zei hij oke, veel plezier ermee..... Het was gewoon voor 1 keer zei hij er nog bij. En later was het steeds, na het ongeluk heb ik geen ene slet meer gehad. Terwijl dat ongeluk voor december was gebeurd. Sja iemand die alles aan elkaar liegt ziet wel eens wat over het hoofd... Hij vertelde ook dat hij veel had gevochten als hij gedronken had en nu begon hij dus over zuipen en een discotheek.


Als jij dit weekend naar een discotheek gaat dan ben ik pleitte zei ik. Waarom? Omdat je dan waarschijnlijk weer gaat lopen vechten en weet ik veel wat je daar nog meer gaat uitvreten na alle verhalen die je al hebt verteld. Hij zou niet gaan.. Maar vrijdag was hij de hele avond weg. Urenlang. Hij kwam terug en z'n haar was gedaan en hij was gladgeschoren. Het viel niet op. Het had uren geduurd omdat vrijdag de drukste dag is om naar de kapper te gaan in Algerije. Viel ook niet op. Hij had de hele week kunnen gaan maar hij kiest de drukste dag uit en zaterdag zou hij naar die discotheek gaan. Ik had em meteen door en zei je gaat he morgen? Nee ik ga niet. Walah ik ga niet. De volgende dag belde hij me tegen 12 uur 's middags. Ik zei dat ik om 1 uur thuis zou zijn. Oke, dan zie ik je om 1 uur. Eenmaal thuis had hij een bericht achtergelaten. Dat hij pas tegen 4 uur thuis zou zijn. Ik rook al onraad. En jawel om 4 uur was meneer er niet. Ik belde hem. Een hoop geschreeuw. Ik heb een probleem en ik ben later. Om 6 uur ben ik er. Tuurlijk was hij er om 6 uur niet. Hij bleef me aan het lijntje houden. Om 8 uur belde hij. Schatje, ik ben nu thuis maar m'n internet doet het niet. Goh wat toevallig Ik was inmiddels zo kwaad... Je bent thuis? Oke geef me je broertje maar aan de lijn dan. Tuut tuut tuut. Opgehangen. Wat zal nu zijn smoes zijn? Dat z'n beltegoed op was? Batterij leeg? Een half uur later kwam hij in een internet cafe online. Nou ja, het leek eigenlijk gewoon een keuken...



Ik ben nu in een cyber zei hij. Cyber? Dit is gewoon een kozina, keuken in het arabisch. Je liegt zei ik. En waarom kon ik je broertje niet aan de lijn krijgen? Omdat m'n beltegoed op was.
Hij werd gebeld. Ik besloot dit gesprek op te nemen gezien het in het Arabisch was en ik dat nauwelijks versta. Degene die het voor me vertaalde zei dat hij tegen zijn vriend zei walah ik weet niet wat ik met deze vrouw aan moet. Ik kan niet tegen haar liegen want ze geloofd er geen zak van, help! Toen kwam inderdaad die vriend erbij zitten. Hier, praat maar met m'n vriend zei hij. Tuurlijk Abdul, die vriend van jou gaat me nu haarfijn vertellen dat jullie straks gaan zuipen en naar een discotheek gaan en een sletje gaan uitzoeken voor vannacht. Ik ga zei hij... Ik ga m'n vriend helpen met z'n auto en ik spreek je over een uur. Natuurlijk kwam hij weer niet opdagen en toen ik hem belde na een uur was hij al dronken... Maar ik hoorde geen loeiharde muziek op de achtergrond. Ik besloot later nog een keer te bellen. Rond half 2 's nachts. Weer geen harde muziek. Alleen een ontzettend dronken Abdul. En wat ik me ook nog herinner is dat ik op de achtergrond een geïrriteerde vrouw hoorde... Toen ik dat zei zei hij no woman here no woman here.... Ik maakte mezelf later wijs dat het vast de vrouw van die vriend van hem was. Of misschien wel de tv....



De hele week had ik al opgezien tegen deze dag. Het zou de dag van de waarheid zijn. En nu had hij alles aan elkaar gelogen en me de hele dag aan het lijntje gehouden. Maar hij was niet in een discotheek.. Toch vond ik dat ik er mee moest kappen. Als hij nu al gaat lopen liegen... Toen ik hem zei dat het wat mij betreft over was kreeg ik een sms dat hij dood wilde als ik weg zou gaan.... En dat wilde ik niet op mijn geweten hebben en het deed me ook denken dat hij toch echt wel om me gaf... Maar toch.. Ik had hem gewaarschuwd. Lieg niet tegen mij want daar maak je alles mee kapot. Vertrouwen zou de basis van een relatie moeten zijn en dat vertrouwen was al moeilijk na al die verhalen. Vertrouwen is voor mij sowieso moeilijk na alles wat ik heb meegemaakt.
En jawel, daarna kon ik hem niet meer vertrouwen. Het lukte me gewoon niet meer. Er is ook zoveel gebeurd...
Op een dag kreeg hij heel de tijd problemen met zijn internetverbinding. Eerst bleef hij proberen en proberen tot irritant aan toe. Dan kon je hem 2 seconden horen en viel de verbinding steeds weg. Uiteindelijk ging hij Windows 7 opnieuw installeren maar dat werd ook geen succes. Hij had geen idee hoe hij z'n hardware moest installeren en daar ging het al mis. Daarbij zette hij er geen antivirus op en installeerde de updates niet. Dus de problemen werden alleen maar erger. Ik probeerde hem te helpen maar hij luisterde niet.



Op een avond werd hij laat gebeld. Tegen 11 uur. Rond half 12 waren we nog met z'n pc bezig. Start em maar opnieuw op zei ik. Na een half uur was hij nog niet terug online. Ik belde hem en hoorde muziek op de achtergrond. Hij is nu 140 updates aan het installeren zei hij. Hoezo kan je dan niet op skype komen? Omdat hij dat tijdens het opstarten deed. Dat klopt voor geen meter. Heb al heel wat nieuwe installaties gedaan van Windows. Ik had het idee dat hij weer wat anders van plan was. Kan je nu op skype komen vroeg ik. Ja ik kom nu op skype. Een half uur later was hij er nog niet. Ik belde hem en hoorde hem op straat lopen. Zie je wel... Toen kwam hij eindelijk online na een uur. Hij zat met z'n jas aan, viel niet op en begon tegen me te schreeuwen. Vervolgens was skype weer afgesloten en stond meneer z'n telefoon uit De hele nacht en de hele dag. Pas om half 4 's nachts stond z'n telefoon een keer aan. Ik lig in het ziekenhuis zei hij.
Op het moment dat hij dat zei zag ik z'n skype online komen Je ligt in het ziekenhuis yeah right je komt nu online op skype. Dat zal m'n broertje van 13 wel zijn........ Tuurlijk die is op zo'n tijd nog wakker. Een uur later was het ineens, ik ben hier nou. Ik ben speciaal voor jou uit het ziekenhuis terug gekomen........................
Toen ik vroeg wat er dan was gebeurd en waarom z'n telefoon uit stond... Ja gisteren om 3 uur 's nachts of om 5 uur.... (Lol klein tijdsverschilletje) had ik dit en dat en ik ben flauwgevallen. Goh normaal zou je dan toch liggen te slapen of niet Hij zou een lage bloeddruk hebben gehad en daarvoor heeft hij dan een hele dag in het ziekenhuis gelegen. En natuurlijk was net z'n batterij leeg. Toen ik ging googlen zag ik dat je normaal gezien niet in het ziekenhuis beland voor een lage bloeddruk. Hij had verder ook helemaal geen medicijnen of niets...
Waar hij echt is geweest dat zal ik nooit weten. Maar in ieder geval niet in het ziekenhuis. Sterker nog, in dat hele dorp waar hij woont is niet eens een ziekenhuis en hij beweerde toch echt dat hij in die plaats in het ziekenhuis lag.



Ik denk in ieder geval dat dit wel het moment is geweest dat hij steeds vaker weg ging. In het begin was hij er dus constant en verwachte dat ook van mij. Hij ging steeds vaker weg en regelmatig kwam hij bezopen thuis. Tuurlijk heb ik geprobeerd ermee te stoppen. Maar op 1 of andere manier lukt het me niet meer. Ik voel me gevangen. En dom. De eerste keer toen ik ermee wou stoppen dreigde hij met zelfmoord. Misschien heeft dat me ook wel bang gemaakt. Ik offer mezelf altijd op voor anderen. En uiteindelijk ben ik altijd degene die eindigt met een mes in m'n rug en een hoop tranen. Op mijn verjaardag zou hij er zijn, had hij beloofd. Hij werkt nooit en precies een dag voor mijn verjaardag ging hij werken. 's Avonds belde ik hem maar hij had weer problemen met z'n internet verbinding. Deze dingen misbruikte hij eerder en dit maakt het allemaal moeilijk te geloven. Of z'n internet nou echt niet werkt of dat hij gewoon niet thuis is... De hele avond en nacht was hij er niet en op m'n verjaardag belde hij me heel vroeg in de morgen. Ik heb geen verbinding en ik ga wel naar een cyber later. Op de achtergrond hoorde ik een vrouw praten. Wie is die vrouw??? Weer het bekende "no woman here, no woman here". Ik hoorde haar toch??? En dat op zo'n vroeg tijdstip...



Vanuit hier was er een high tea georganiseerd voor iemand die met pensioen ging en gezien het ook mijn verjaardag was en ik verder niks te doen had wou ik daar wel heen maar begon te twijfelen. Straks gaat hij speciaal voor mij naar een cyber en dan ben ik er niet.... Eigenlijk te gek voor woorden want hij kwam nooit zijn afspraken na. Uiteindelijk heb ik besloten toch te gaan en jawel de hele dag heb ik hem niet meer gehoord. 's Avonds laat kwam hij aanzetten met een splinternieuwe telefoon en hij vertelde dat hij 2 dagen had gewerkt. Hoezo zei je dan dat je naar een cyber zou gaan als je aan het werk was? In de cyber hadden ze zogenaamd ook geen verbinding. Hij was gewoon gaan werken en daarna meteen gaan shoppen gezien z'n nieuwe kleding en telefoon. Na al zijn leugens, de dag nadat hij in Djelfa was geweest zou hij me 50 euro geven voor m'n telefoonrekening. Nu zag ik dat hij z'n geld meteen had uitgegeven, nota bene op mijn verjaardag en ik kon het niet laten er wat van te zeggen. Toen kreeg ik de meest nare dingen naar m'n hoofd geslingerd. Fuck your mother en ik werd geblokkeerd en verwijderd. Op m'n verjaardag....


Goed.. Het is alweer een heel verhaal en ik moet nu echt gaan douchen, morgen schrijf ik misschien verder. Het moet er gewoon uit. En ik hoop dat ik er wat mee bereik voor mezelf al vrees ik het ergste. Op 1 of andere manier kom ik niet los van hem....