Marsman.

Kennen we het gedicht van Marsman?

Herinnering aan Holland

Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.

Hendrik Marsman

Hij klopt niet meer. Een beetje aanpassing was nodig.
Vond ik.

Herinnering aan Holland

Denkend aan Holland
Zie ik gortdroge rivieren
Verstild door vergeeld
Laagland gaan.
Rijen ondenkbaar
dorstige populieren
als dorre pluimen
aan de einder staan.
En in de volgepakte
ruimte verstopt
de boerderijen.
Gepropt tussen industrie
woontorens, steden
gesloopte huizen
kerken met z'n gebeden.
Zonder enkel verband.
De lucht is er blauw
en de zon zorgt onverstoord
dat grijsharige mensen
door hitte worden gesmoord.
En in alle gewesten
wordt de roep om het water
Met zijn verkoelende werking
geschreeuwd maar niet gehoord.

Hendrik Marsman/Carla Zoutenbier.

vrolijk
22 jul 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van kruidje
kruidje, vrouw, 55 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende