levenslessen om bij stil te staan.

Geloof
We hebben allemaal dingen waar we heilig in geloven
Wat dat precies is, dat is voor iedereen anders
De een gelooft hartstochtelijk in de grote, alles vervullende, echte liefde.
De ander gelooft in innerlijke vrede
Weer een ander gelooft tegen de klippen op in verandering
Of in een betere toekomst voor zijn/haar kinderen.
Geloof is een houvast een anker dat we nodig hebben, om niet verdwaald te raken.
Want als we helemaal niks meer geloven, dan houdt het op toch?
Dus we klampen ons vast aan onze overtuigingen..
Als aan een reddingsboei, anders verzuipen we.


Ouder zijn
We zijn soms gewoon een beetje te nieuwsgierig naar onze kinderen.
We bedoelen het natuurlijk goed maar we willen gewoon weten of alles in orde is..
of ze gelukkig zijn, waar ze het zwaar mee hebben, dat soort dingen.
Als ouder ben je altijd een beetje bezorgd.. en bang dat je iets over het hoofd ziet.
Dat je belangrijke signalen mist, maar op een gegeven moment
zijn ze te groot voor al die bemoeienissen. Dat moet je gewoon accepteren.
En je doet op die leeftijd dingen waar je ouders helemaal niets mee te maken hebben.
Je moet echt leren om wat afstand te nemen, anders verpest je het enorm voor jezelf.
Maar tegelijkertijd moet je er wel zijn en een oogje in het zeil houden.
Het is balanceren als ouder. Niet nieuwsgierig zijn, maar wel betrokken.
Niet opdringerig zijn, maar wel aanwezig. En er heel langzaam op gaan vertrouwen
dat ze naar je toekomen als er echt wat is.


Tijd
Hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd lijkt te gaan. Soms kan ik het niet meer bijbenen.
Tijd is een vreemde substantie. Als je jong bent is het iets heel abstracts.
Een zomervakantie duurt een eeuwigheid en een schooljaar lijkt nooit voorbij te gaan.
Je hebt als kind nog helemaal geen besef van tijd. Je leeft gewoon.
En je denkt dat het nooit opgaat. De jaren, de maanden, de uren.
Pas als je ouder wordt, ga je inzien dat het leven eindig is.
En dat tijd misschien wel het aller-allerbelangrijkste is wat we hebben.
En dat het iets is waar je heel, heel zuinig op moet zijn.
Tijd is namelijk helemaal niet abstract. Het is heel echt.
Het is hier en nu en het is iets wat je je pas echt realiseert als het eigenlijk al een beetje te laat is.


Bewegen
Wanneer je je somber voelt probeer dan eerst maar eens elke dag een stukje te lopen.
Gewoon de ene voet voor de ander. In beweging blijven.
Want als je stil gaat staan, ga je roesten.
Voor je het weet ga je dan overal aan twijfelen en overal tegen opzien.
We moeten ons blijven ontwikkelen en blijven zoek naar wat ons prikkelt en uitdaagt.
En waar we blij van worden.
Natuurlijk zijn er ook periodes waar we soms even pas op de plaats moeten maken.,
en even bij van moeten komen, maar daarna moet je je als de sodemieter jezelf een schop onder de kont geven. Hoppekee aan de slag, stilstand is achteruitgang


Gezondheid
Je moet niet te ingewikkeld doen. Gewoon een beetje in beweging blijven,
Niet roken, niet te veel drinken. Niet te vaak snacken.
Weet je wat ook heel gezond is? Een goed huwelijk.
Ja, dat is wetenschappelijk bewezen. Je hebt minder kans op een hartaanval.
En het is goed voor je immuunsysteem. Van een slecht huwelijk met verdriet en ruzie
krijg je stress en allerlei ontsteking stoffen in je bloed, daar word je ziek van.
Stress? Sowieso slecht voor je gezondheid.
Als je jezelf maar blijft overbelasten en dingen blijft wegstoppen dan gaat het een keer mis.
Ofwel in je kop, ofwel in je lijf.
Je neemt het vaak voor lief.. je gezondheid!
Pas als het je afgenomen wordt, snap je hoe bijzonder het was. Wat je had.


Veroordelen
We hebben allemaal zo snel onze mening klaar. We zien het in een oogopslag.
Dat is een bekakte bal, een oude sok, ordinaire trut.
Maar mensen zijn natuurlijk nooit maar een ding.
Ze zijn niet alleen maar bejaard of ernstig ziek of moeilijk opvoedbaar.
Ze zijn ook een helemaal andere dingen. Geliefde, ouder, postbode, poezieliefhebber.
Zo gek als een deur, mantelzorger of weg van Andre hazes.
We hebben allemaal zo snel, ja, ik ook hoor, een oordeel.
Dat is bijna altijd gebaseerd op de buitenkant. De eerste indruk.
We zouden best wat nieuwsgierig mogen zijn,.
Meer moeite mogen doen om achter die façade te kijken.
Wat mensen drijft, wat ze echt bezighoudt. Naar wie ze eigenlijk zijn.
Het kan soms behoorlijk verrassend zijn wat er dan tevoorschijn komt.
Soms moet je net iets verder kijken dan je neus lang is.


Zelfstandigheid.
Zelf doen. Dat roepen alle peuters.
En als ze dan groter worden dan verandert dat in:
Bemoei je er niet mee, ik zoek het zelf wel uit. Laat me met rust.
En dan ben je volwassen en dan heb je heus ook wel eens van die momenten..
Ik wil het even niet meer zelf doen allemaal. Ik wil dat iemand anders het oplost.
Dat iemand me helpt en me komt redden, want ik weet het even niet meer.
En dan helemaal aan het einde van de rit, kom je bij een heel gemeen staartje.
Dan wil je het nog wel zelf doen, maar dan lukt het niet meer.
Als je ouder wordt, dan kan je het niet meer zelf doen.
En moet je al je zorgvuldig vergaarde zelfstandigheid stukje voor stukje inleveren.
En dan word je uiteindelijk toch weer afhankelijk van anderen.
Maar dat is heel vreemd en behoorlijk pijnlijk.

Samen
Er wonen inmiddels meer dan 7,5 miljard mensen op deze aardkloot.
Dat is best een volle bak, dus we zullen onze ego's af en toe aan de kant moeten zetten.
Een beetje meer rekening met elkaar moeten houden.
Je kunt namelijk wel de hele dag je grenzen aan lopen geven zoals dat tegenwoordig zo mooi heet,
Maar dan maak je het wel heel moeilijk voor de mensen om je heen.
We zullen het toch een beetje met elkaar moeten doen. Je bent niet alleen op de wereld.
Gelukkig maar. Dat we niet alleen zijn toch? Dat zou wel een hele saaie toestand worden.


Acceptatie
Het leven gaat zoals het gaat en dat is heel vaak niet zoals je wilt
We proberen allemaal met man en macht het de juiste kant op te duwen.
Vaak denken we ook dat we de boel wel een beetje kunnen sturen.
Maar de waarheid is natuurlijk dat we er totaal geen macht over hebben.
De meeste dingen kun je helemaal niet beïnvloeden of controleren.
We kunnen alleen iets veranderen aan ons eigen gedrag.
Aan de manier waarop we naar dingen kijken en ermee omgaan.
Maar ja, je ergens bij neerleggen..
accepteren dat iets niet zo gaat als je wilt...
dat is hartstikke ingewikkeld.
Je hebt daar zo'n hele wijze spreuk over.
Dat je de moed moet hebben op de veranderen wat je kan veranderen
en de wijsheid om te accepteren waar je niks aan kan doen.
En dat je, en dat is misschien wel het belangrijkste..
in staat moet zijn om het verschil tussen die twee dingen te zien.
Als je dat eenmaal kan, nou dan ben je heel eind.

Hoe vaak vragen mensen aan je hoe het met je gaat? En hoe vaak zeg je dan goed. Maar in werkelijkheid is het niet zo makkelijk om daarop te antwoorden, want soms weet je het niet. Dan denk je dat het goed gaat, terwijl er elk moment iets verschrikkelijks kan gebeuren. Het heeft geen zin om daar over te denken. Je moet in het nu leven, tenminste dat zeggen ze. Een ander noemt het weer de dag plukken of gewoon je hart volgen. Het leven is geen sprookje waarin je alleen maar lang en gelukkig leeft. Je weet niet wat er komen gaat. Ik denk dat je gewoon moet genieten van elke dag die je gegeven is.